به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، فوتبال مبتنی بر تکنیک و شباهت زبانی با برزیل باعث شده که همه پرتغال را برزیل اروپا صدا بزنند. البته افتخارات دو تیم قابل قیاس نیست و قهرمانی های برزیل در جام جهانی برابر است با تعداد حضور پرتغال در این تورنمنت.
پس از درخشش پرتغال در جام جهانی 1966 که به لطف بازیهای درخشان ستاره افسانه ای این تیم یعنی اوزه بیو مقام سوم را به دست آورد تا سالها پرتغال تیم قدرتمندی نداشت؛ تا اینکه نسل طلایی این تیم در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 میلادی با 2 قهرمانی جوانان جهان به دنیای فوتبال معرفی شدند. ستارگانی نظیر فیگو، روی کاستا، ژائو پینتو، سوسا، فریرا، فرناندو کوتو و ... با هدایت یک مربی به نام کارلوس کی روش تا یک دهه فوتبال پرتغال را به دوران اوج خودش برگرداندند. البته این نسل طلایی موفق شد پس از 16 سال پرتغال را به جام جهانی 2002 برساند. پس از آن نسل طلایی بازیکنان جوان و خوب دیگری به تیم ملی آمدند که سرآمد همه آنها کریستیانو رونالدو بود که هم اینک به همراه لیونل مسی دو بازیکن فرازمینی خوانده می شوند و پیاپی رکورد شکنی می کنند. دکو، نانی، کاروالیو، نونو گومز، پائولتا، کوارشما و ... از دیگر ستارگان دهه اخیر پرتغال بوده اند.
شکستن سد سوئد برای صعود
پرتغال به شکلی کاملاً دراماتیک جواز حضور در جام جهانی 2014 را کسب کرد. آنها در دور مقدماتی در گروهی قرار گرفته بودند که همه در انتظار صعود مستقیم این تیم بودند، اما شاگردان بنتو با کسب 6 پیروزی، 3 تساوی و یک شکست و با اشتباهات فردی در چند بازی آخر، تنها با یک امتیاز اختلاف، بعد از روسیه 22 امتیازی به عنوان تیم دوم راهی مرحله پلی آف شده و با قرعه سخت سوئد و زلاتان مواجه شدند. باید از میان زلاتان و کریستیانو یک نفر از این فستیوال فوتبالی محروم می ماند، اما در این جدال فوق العاده حساس، ستاره تیم رئال مادرید به موقع تأثیر خود را گذاشت و موفق شد تا در مجموع دو دیدار 4 بار توپ را از خط دروازه سوئد عبور دهد و با نتیجه 4-2 حکم صعود تیمش به برزیل را امضاء کند.
عملکردهای نه چندان مطلوب گذشته
سلسائوی اروپا هیچگاه در تاریخ جام جهانی کارنامه خوبی نداشته است. در طول تاریخ آنها تنها 6 بار موفق به صعود و حضور در جام جهانی شده اند که 2 بار در همان مرحله گروهی (1986 مکزیک و 2002 کره-ژاپن) از رقابت ها کنار رفته اند. اما بهترین عملکرد آنها در این فستیوال فوتبال، به جام جهانی 1966 انگلیس بر می گردد که در اولین دوره حضور خود به رتبه سوم نائل آمدند.
اما پرتغال کم کم با ظهور نسلی جدید، که بازیکنانی چون لوئیس فیگو، روی کاستا، نونو گومژ، پدرو پائولتا، کریستیانو رونالدو و بسیاری دیگر را شامل می شد، از سال 2002 پایه ثابت حضور در جام های جهانی بوده است و در سال 2006 نیز خود را به جمع 4 تیم پایانی رساندند و با شکست در مقابل ژرمن ها به رتبه چهارم دست یافتند.
پرتغالی ها در جام جهانی گذشته تحت هدایت کارلوس کیروش، سرمربی فعلی تیم ملی ایران، در همان مرحله یک هشتم نهایی به دست اسپانیا حذف شدند و در نتیجه آن کیروش از کار برکنار شد و از آن زمان تاکنون پائولو بنتو هدایت این تیم را به عهده گرفته است.
همه نگاه ها به رونالدو
کریستیانو رونالدو اکنون دیگر به رهبر و نماد تیم ملی تبدیل شده است. او با 110 بازی ملی بعد از لوئیس فیگو و در کنار فرناندو کوتو بیشترین تجربه را در تیم دارد و با 49 گل به عنوان بهترین گلزن تاریخ کشورش شناخته می شود.
CR7 در سال منتهی به جام جهانی، فرم فوق العاده خود در رئال مادرید را نیز حفظ کرده است و علاوه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، با به ثمر رساندن 17 گل، موفق به شکستن رکورد گلزنی در این رقابت ها نیز شد. او در این فصل 49 گل برای رئال مادرید به ثمر رسانده و در راه صعود به جام جهانی نیز 12 گل برای تیم ملی پرتغال به ثمر رسانده است. بدون هیچ شکی در جام جهانی برزیل نیز این بازیکن 29 ساله چشم های زیادی را به خود خیره خواهد کرد و باید منتظر درخشش او ماند. او مطمئناً انگیزه های زیادی برای درخشش در این رقابت ها خواهد داشت تا خیز بلندی برای کسب عنوان توپ طلا نیز بردارد.
بنتو، مربی روزهای سخت
پرتغال تحت هدایت پائولو بنتو چندین بار ثابت کرده که در روزها و شرایط سخت بهتر عمل می کند. او در 40 باری که روی نیمکت پرتغال نشسته است، 23 پیروزی، 10 تساوی و 7 شکست را ثبت کرده است. آنها بعد از سپری کردن یورو 2012 و مرحله مقدماتی، اکنون جزو مدعیان اصلی به شمار نمی روند، اما این تیم یکدست و هماهنگ، با رهبری کریستیانو رونالدو در داخل زمین، می تواند حرف های زیادی برای گفتن در برزیل داشته باشد.
با پرتغال بیشتر آشنا شویم
پرتغال غربیترین کشور سرزمین اصلی اروپاست که بیشتر ایرانیها آن را به خاطر سابقه دیرینی که در دریانوردی و کشف سرزمینهای جدید دارد میشناسند. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخهٔ زبانهای رومیتبار است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو است و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی است. پرتغال جزء کشورهای توسعهیافته بهشمار میآید. دین مردم این کشور مسیحیت از شاخه کاتولیک رومی است.
این کشور از غرب با اقیانوس اطلس و از شرق و شمال با کشور اسپانیا هممرز است. این کشور همچنین مالکیت تعدادی جزیره در اقیانوس اطلس را دارد.
تاریخ این کشور بسیار غنی است و در حقیقت ایجاد سرزمین کنونی پرتغال به دوران پیش از تاریخ برمیگردد. در قرن 15 میلادی این کشور امپراتوری جهانی را ایجاد کرده بود که بخشهایی از آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی را دربر میگرفت.
کشور پرتغال دو منطقه کلانشهری عمده دارد که یکی کلانشهر لسیبون در جنوب و دیگری کلانشهر پورتو در شمال است. نام کامل پورتو، پورتو-کاله بودهاست که به معنی بندر کالها (نام قومی سلتی) است و نام پرتغال نیز تلفظی از نام پورتوکالهاست. مناطق پورتو و لیسبون از قدیم با یکدیگر در رقابت بودهاند.
در دوران باستان ساکنان سرزمین کنونی پرتغال را اقوام سلتی گالاسی و لوسیتانی تشکیل میدادند و این منطقه بعداً بخشی از امپراتوری روم شد و سپس قبایل گوناگون ژرمن نیز به این سرزمین آمدند. ناحیه پرتغال در سده هشتم میلادی به تصرف مسلمانان موری (مراکشی) درآمد ولی شهسواران مسیحی بعداً مسلمانان را از این منطقه راندند. زبان پرتغالی امروزه به زبان لاتینی رومیها بیش از سایر زبانهای اروپایی شباهت دارد.
پرتغال در سال 1139 میلادی اعلام پادشاهی مستقل کرد. گرچه امپراتوری بزرگی که با کوشش دریانوردان پرتغالی به وجود آمده بود بعداً روی به افول نهاد، آنچه هنوز برجای مانده به حدی است که امروزه دولت پرتغال سومین کشور بزرگ مستعمراتی جهان به شمار میرود.
پرتغال کشوری توسعهیافته است که بر اساس آمارهای جهانی یکی از بهترین کشورها برای زندگی است زیرا کیفیت زندگی در آن بالاست. این کشور عضو اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد است و از بنیانگذاران پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو).
لیست بازیکنان
دروازهبان:
بتو (سویا)، ادواردو (براگا)، روی پاتریشیو (اسپورتینگ لیسبون)
خط دفاع:
آندره آلمدیا (بنفیکا)، برونو آلوز (فنرباغچه)، فابیو کوئنترائو (رئال مادرید)، ژائو پریرا (والنسیا)، نتو (زنیت)، پهپه(رئال مادرید)، ریکاردو کاستا (والنسیا)
خط میانی:
ژائو موتینیو (موناکو)، میگوئل ولوسو (دیناموکیف)، رئال میرالس (فنرباغچه)، روبن آموریون (بنفیکا)، ویلیام کاروالیو (اسپورتینگ)
خط حمله:
کریستیانو رونالدو (رئال مادرید)، ادر (براگا)، هلدر پوستیگا (لاتزیو رم)، هوگو آلمیدا (بشیکتاش)، نانی (منچستریونایتد)، رافا (براگا)، سیلوستره وارلا (پورتو)، ویرهینیا (ولفسبورگ)
برنامه بازی ها در مرحله گروهی
1- پرتغال – آلمان، دوشنبه 26 خرداد، ساعت 20:30، ورزشگاه آرنا فونته نووا در سالوادور
2- پرتغال – آمریکا، دوشنبه 2 تیر، ساعت 2:30 بامداد، ورزشگاه آرنا آمازونیا در مانائوس
3- پرتغال – غنا، پنج شنبه 5 تیر، ساعت 20:30، ورزشگاه برازیلیا در برازیلیا