از گوشه کنار نشریات دانشجویی/
گروه دانشگاه "خبرگزاری دانشجو"،به نقل از نشریه صبح قریب،دانشگاه اراک بعد از فروپاشیدن و شکستن ساختمان تحریم‌ها در طی حدود دو سال فعالیت اختصاصی و فشرده در زمینه سیاست خارجی دولت یازدهم سرانجام به دومین حضور دکتر روحانی به عنوان ریاست جمهوری اسلامی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل رسیدیم. پس از حرف و حدیث‌های فراوان قبل از عزیمت ایشان به نیویورک امیدها!! به ملاقات میان روسای جمهور ایران و آمریکا(کدخدا) افزایش یافت.
اما این دیدار به دلایلی از جمله فراهم نبودن شرایط رخ نداد و به قول حسام الدین آشنا روحانی و اوباما نیاز به دیدار یکدیگر ندارند بلکه باید یکدیگر را درک کنند....!!!
به هر حال و به قول معروف (لنگه کفشی تو بیابون غنیمته) و این بار با فراهم شدن زمینه ها دیداری بین دکتر روحانی و دیوید کامرون نخست وزیر انگلستان البته به قول دوستان نشریات زنجیره ای از نوع تاریخی آن شکل گرفت. دیدار تاریخی در ادامه دیپلماسی خنده دوستان که موجبات گستاخی واتهام زدن نخست وزیرانگلیس با ید طولای در دخالت در امور ایران را موجب شد و هیچ عکس العملی را از سمت مقامات عالی ایران چه در سخنرانی آقای روحانی و چه از سمت آقای ظریف نداشتیم و باز هم سکوت..... آیا این در راستای سیاست اعتدال دولت است.....؟؟ و یا ؟؟؟؟!!! که اگر جواب مثبت باشد اگر در برابر منتقدین داخلی نیز اجرایی شود بسیار پسندیده تر است!
حضور آقای روحانی در مجمع نخبگان مرکز نیوآمریکن از جمله دیگر برنامه های ایشان در نیویورک بود که البته با موضع گیری های خوب و منطقی حجت الاسلام و المسلمین روحانی در برابر سیاست های خصمانه و دوگانه آمریکا وغرب در رابطه با داعش و منطقه خاورمیانه همراه بود. حضور جناب دکتر روحانی در نیویورک امیدها برای رسیدن به توافق نهایی از طریق مدیریت مستقیم ایشان افزایش داد توافقی برای رفع سوء تفاهمات غرب در مورد مسایل هسته ای و حل مشکلات اقتصادی و فروریختن ساختمان تحریم ها.....!!!
تا اینجا از دید مخاطب همه چیز خوب است ایران با داشتن دیپلماسی فعال و دیدارهای تاریخی و دنبال کردن منش اعتدال در راستای رفع ایران هراسی در بین جامعه ای به اصطلاح جهانی بوده و فراهم آوردن شرایط داخلی مناسب..... اما ای کاش......
ای کاش آقای روحانی در دیدار با بان کی مون ریاست سازمان ملل علاوه بر تقدیر و تشکر از زحمات ایشان با ابراز گلایه اعتراض رسمی جمهوری اسلامی را نسبت به قطعنامه ضد حقوق بشری نهاد تحت نظر آنها اعلام می نمودند. اعتراض به قطعنامه ای که اعدام گروه های تبهکاری و مفسد و قاچاقچی و .... مصداق بارز نقض حقوق بشر می داند و اتهامات واهی دیگر.....
ای کاش علاوه بر تدبیر ساختمان تحریم ها و امید به فروپاشیدن آن کمی هم به تدبیرداشته هایمان و شکوفایی استعدادهای جوانان این مرز و بوم که همان ثروت اصلی این مملکت هستند بپردازیم تا روحیه امید و نشاط در بین جوامع علمی و دانشگاهی افزایش یابد و ای کاش علاوه بر دیدن مسئولان در قاب تلویزیون در حال مذاکره در کشورهای ثالث شاهد حضور آنها در جوامع دانشگاهی و شنیدن دغدغه های جوانان این مملکت باشیم چرا که آینده از آن جوانان است .......
ای کاش علاوه بر تدبیر برای آزاد کردن اموال و دارایی های بلوکه شده ایران در تحریم های غیرقانونی و ظالمانه غرب کمی هم به تدبیر در مدیریت داخلی و به عنوان مثال در وزارت نفت می پرداختیم تا پس از چندین سال بسته بودن پرونده کرسنت با بازگشت بعضی آقایان مورد اتهام در آن سال ها، در وزارت نفت این پرونده دوباره در دادگاه های بین المللی به جریان نیفتد وایران ملزم به پرداخت چندین برابر اموال آزادشده در طی چندین قسط به عنوان جریمه نشود.... ای کاش به جای امید برای تطبیق اقتصاد ایران با مفاهیم بنیادین اقتصادی غرب و به جای شعارزدگی در مورد اقتصاد مقاومتی کمی هم به فاز عملی وارد شویم و به عنوان مثال بانک مرکزی به سیستم نوین اقتصادی و در حال پیشرفت شکل گرفته بین کشورهای فراوان بر مبنای پیمان پولی چند جانبه اهتمام بیشتری بورزد و از وابستگی به سیستم غربی مبتنی بر چند ارز خاص دوری کنند وارزش را به پول ملی برگردانند.....
البته اگر پیشنهادها و نقدهای ما را سازنده بدانند و به جای دعوت به بهشت ما را زورکی به جهنم نفرستند...!!! و در سیاست اشداء بینهم و رحماء علی الکفار تجدید نظری شود. ما نگران غفلت از بخش های اساسی و بنیادین در درون کشور نگاه انحصاری به دیپلماسی (که البته یکی از عوامل اصلی قدرت دولت ها و ملت هاست) هستیم و مذاکره با دولت هایی که آزمون خود را چه در گذشته و چه در حال درمنطقه پس داده اند و به قول معروف «ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است» به امید حرکت دیپلمات ها بچه های انقلاب در مسیر عزت و پیشرفت ایران اسلامی و بصیرت در برابر خنده های فریبنده دشمن....
شما می‌توانید جهت بازدید و دریافت نشریات دانشجویی به سایت پاتوق آزاداندیشی نشریات دانشجویی مراجعه کنید.
ارسال نظرات