به گزارش خبرنگار ورزشی "خبرگزاری دانشجو"، هفدهمین دوره بازی های آسیایی در حالی به پایان رسید که بر خلاف انتظار بسیاری از منتقدان ورزش قهرمانی، این رویداد بزرگ با موفقیت ورزشکاران و مسئولان همراه بود.
با توجه به تاخیر در معرفی وزیر ورزش در دولت یازدهم و معرفی 3 گزینه به مجلس و از دست رفتن زمان طلایی ورزش کشور کمتر کسی فکر می کرد که کاروان ایران در بازی های آسیایی در حد و اندازه نام کشورمان ظاهر شود اما کسب 21 مدال طلا در این رقابت ها نشان داد که کارهای زیربنایی در این وزارتخانه انجام شده است.
بسیاری گمان می ردند که در جریان معرفی وزیر ورزش، روند کار وزارت ورزش مختل شده و برنامه های این وزارتخانه روی زمین مانده است اما ثبات در بخش معاونان این وزارتخانه باعث شد تا جدا از مسائلی که در راس وزارت ورزش وجود داشت، فدراسیون ها کار خود را به صورت جدی پیگیری کنند.
از زمان حضور صالحی امیری در وزارت ورزش در ابتدای کار دولت یازدهم، نصرالله سجادی به عنوان معاون ورزش حرفه ای و قهرمانی وزارت ورزش کار خود را آغاز کرد و ثبات وی در این بخش باعث شد تا در میان رفت و آمدهای گزینه های وزارت، بخش قهرمانی و حرفه ای کار خود را پیگیری و نشست هایی را با روسای فدراسیون های ورزشی برگزار کند، در این مدت بازدید از اردوهای تیم ملی و بررسی مشکلات، کمبودها و نیازهای فدراسیون های ورزشی در دستور کار این معاونت قرار گرفت و برآورد کاملی از وضعیت موجود ورزش در دسترس مسئولان وزارتخانه قرار گرفت و بر اساس آن برنامه های ویژه ای برای حضور موفق ایران در بازی های آسیایی در نظر گرفته شد.
در کنار این در بحث اعزام تیم ها به بازی های آسیایی حرف و حدیث های زیادی وجود داشت و بسیاری معتقد بودند که کیفی بودن کاروان ایران مستلزم حذف رشته های پایه است چرا معتقد بودند این رشته ها شانسی برای مدال آوری در بازی های آسیایی ندارند اما حمایت های معاون ورزش قهرمانی این زمینه را فراهم کرد تا شنا و ژیمناستیک نیز بتوانند بازی های آسیایی را از نزدیک ببینند و در بطن آن قرار بگیرند.
جدا از اینکه رشته های پایه چه نتیجه ای کسب کردند، باید حضور آنها در این مسابقات را به فال نیک گرفت و قبول کرد که ورزش های پایه در کشور ما در حال حاضر در جایگاه واقعی خود قرار ندارند و از آنجا که کسب سهمیه المپیک برای آنها دور از دسترس است، حضور در بازی های آسیایی می تواند بزرگ ترین رویداد برون مرزی برای آنها محسوب شود و زمینه رشد آنها را فراهم کند.
به علاوه رشته های مدال آور نیز نیازمند حمایت های ویژه سخت افزاری و نرم افزاری بودند که جلسات مکرر سجادی با روسای فدراسیون ها و رفت و آمدهای مکرر آنها در دفتر معاون ورزش قهرمانی و حرفه ای این فرصت را ایجاد کرد تا زمان از دست رفته در وزارت ورزش جبران شود و فدراسیون ها با حداقل مشکلات به مسابقات اعزام شوند.
مطمئنا در موفقیت کاروان ایران عوامل زیادی موثر بوده و نباید زحمات گذشتگان، وزیر ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک را نادید گرفت اما باید به یاد داشت که در این برهه زمانی در ورزش و با توجه به عقب افتادگی هایی که وجود داشت لازم بود که از مدیران با تجربه استفاده شود در روزهای نابهسامان وزرات ورزش که منتقدان آماده کوچک ترین لغزشی از کاروان ورزشی ایران بودند تنها مدیریتی جهادی لازم بود تا بتوان به دور از حواشی و کارشکنی برخی از افراد کار را به پیش برد که این مهم در وزارت ورزش صورت گرفت.
شاید برخی کسب یک مدال طلا بیشتر از دوره قبل را موفقیتی برای ورزش کشور ندانند اما باید برای قضاوت روزهایی را به یاد آورد که همه ورزش کشور را در قهقرا می دیدند و با ناامیدی آینده آن را ترسیم می کردند باید با در نظر گرفتن آن روزها قضاوتی صحیح و منطقی از عملکرد وزارت ورزش و هر یک از معاونان این وزارتخانه یعنی معاونت های ورزش قهرمانی، همگانی، حقوقی، جوانان، بانوان. فرهنگی و توسعه و پشتیبانی داشته باشیم و ببینیم که هر یک از معاونان در بخش فرهنگی، توسعه، پارلمانی، همگانی و قهرمانی در این شرایط یکسان و بحرانی چه آوردی را برای ورزش کشور داشتند و تا چه حدی از روزهای ناخوش ورزش فاصله گرفته و موفق شدند تا در حوزه فعالیت خود روند رو به رشدی را آغاز کنند.