چرا عملیات روانی علیه منتقدان تبدیل به اولویت دولت شده است؟!

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»،‌ این روز‌ها روحانی با لحنی شبیه به هاشمی رفسنجانی با منتقدان خود برخورد می‌کند. او سعی دارد مخالفان خود را دستکم بگیرد و در موقع لزوم با تحقیر آن‌ها، حرف خود را به کرسی بنشاند، نگاهی به رویه سیاسی دولت هاشمی رفسنجانی در زمان سازندگی نشان می‌دهد که مبدع چنین رفتارهایی شخص او بوده است. در آن دوره، منتقدان به صورت کاملاً زیر پوستی تخریب می‌شدند و با روش‌های خاص تلاش می‌شد از صحنه دور نگاه داشته شوند و حتی در مراسم‌های رسمی نیز امکان صحبت کردن منتقدان وجود نداشت. مراسم روز دانشجو در دومین سال دولت تدبیر و امید هم نشان داد که حسن روحانی در حال تکرار‌‌ همان رویه‌ها و برخوردهایی است که پیش‌تر امتحان خود را پس داده است. نیش و کنایه زدن و طعنه به مخالفان و روی آوردن به تخریب و فرار از دیالوگ از مشابهت‌های این رفتار سیاسی است.

نویسنده همچنین با انتقاد از سیاست دو قطبی‌سازی و جنگ روانی با منتقدان نوشت: در شرایط گرانی، چه چیزی بهتر از جنگ روانی برای عوض کردن بحث؟ این روز‌ها روحانی در حالی از کاهش تورم به کمتر از ۲۰ درصد سخن می‌گوید که شاهد بالا رفتن قیمت‌ها از بلیط هواپیما و گوجه گرفته تا مسکن مهر و نان هستیم... در چنین شرایطی که دولت با شیب مشخصی به دنبال افزایش سراسری قیمت‌هاست و از سوی دیگر کم کردن تعهداتش در موضوعاتی مانند مسکن مهر و یارانه‌ها را پیگیری می‌کند تیم دولت با ادامه انتقادات نسبت به جریان مخالف سنتی خود که مدت‌هاست سکوت کرده تلاش می‌کند تا اذهان عمومی را از تحولات بوجود آمده در بازار‌ها منحرف کند. این سیاستی که بعد از نفوذ جریان لیبرال در دولت بشدت پیگیری می‌شود تا با قرار دادن جریان موسوم به اعتدال در موضع اپوزیسیون باب هرگونه انتقادی را نسبت به عملکرد ضعیف اجرایی دولت و منتظر ماندن برای به نتیجه رسیدن توافق هسته‌ای ببندد.

هر چند عموم مردم افزایش قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید خود را در بازار‌ها بخوبی احساس می‌کنند اما دولت با این سیاست در تلاش است تا با بوجود آوردن یک دو قطبی اعتدال و افراط همه ناکامی‌های موجود را به ناکجا آباد نسبت دهد.

وجه دیگر سخنان روحانی در خصوص ترس نداشتن دولت از انتقاد‌ها بود که با آنچه در عمل انجام می‌شود کاملاً در تقابل است. این تقابل تا حدی بود که حتی آقای رئیس جمهور موضوع انتقاد به عدم مدیریت بازار در بحث قیمت گوجه و افزایش قیمت چند برابری آن را نیز از مصادیق مظلوم بودن خود معرفی کرد.

در واقع با ترسیم یک دشمن مجازی برای دولت تلاش می‌شود تا مجموعه همه ناکامی‌ها را به آن‌ها نسبت دهند. در این تفکر جریانات لیبرال افراطی بواسطه داشتن تعداد بی‌شماری رسانه بیش از سایر گروه‌ها حق اظهار نظر دارند و اگر دیگران حرفی بزنند یا «تازه به دوران رسیده» هستند، یا نفع شخصی و گروهی دارند، یا افراطی هستند و یا درکی از سعادت کشور ندارند.

منبع: کیهان