تشابه فوتبال ایران با خانه کلنگی/ دیوار تخصص کوتاه است
به گزارش گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، رضا شجیع که یکی از سخنرانان همایش آسیب‌شناسی مربیگری در فوتبال ایران بود، اظهار داشت: ایرانی‌ها همیشه مهمان‌نواز بوده‌اند. همیشه کالاهای خارجی موردتوجه هستند و مردم به آن‌ها بیشتر اعتماد دارند. در ادبیات ما هم هرگاه می‌خواسته‌اند از کسی تعریف کنند، او را خارجی می‌نامیده‌اند. سرفصل دروس اولیه تاریخی که به ایران آمده الگوبرداری از خارج بوده و اولین تحصیل‌کرده‌های ایران از خارج بوده‌اند.
وی افزود: خود فوتبال هم به عنوان یک پدیده اجتماعی، وارادتی است. در گذشته به خاطر اعتماد به نفس پایینی که در نهاد ما قرار گرفته، برای دربی هم داور ایرانی می‌آوردیم چون او را بی‌طرف می‌دانستیم. رسانه‌های ما هم به خارج وابستگی دارند.
این جامعه شناس ادامه داد: بعضی افراد دانش را با شناخت اشتباه می‌گیرند. کسی که درباره فوتبال مطالعه کرده لزوما شناخت ندارند اما در مقابل کسی که موهایش در این ورزش سفید شده قطعا به شناخت عمیقی از این ورزش رسیده است. ما معمولا یا به کسی که خیلی او را می‌شناسیم یا به کسی که او را اصلا نمی‌نشاسیم. ما معمولا به امیدمان تکیه می‌کنیم و به کسی که نمی‌شناسیم اعتماد می‌کنیم. بحران شناخت زمانی ایجاد می‌شود که به افرادی که می‌شناسیم اعتماد نمی‌کنیم. همیشه می‌شنویم که در گذشته فضای بهتری بوده اما تحقیقات نشان داده که غربی‌ها رویای آینده را دارند. بعضی‌ها توسعه را در بازگشت به گذشته می‌دانند اما بعضی‌های دیگر می‌خواهند فوتبال را به سمت آینده ببرند بدون اینکه نگاهی به گذشته داشته باشند؛ هر دوی اینها غلط است.
شجیع گفت: میانگین ثبات مربی‌گیری در تیم ملی 16 ماه و مدیریت فدراسیون فوتبال ایران در 73 سال گذشته 24 ماه است. این اعداد در فوتبال ژاپن به ترتیب 3 سال و 8 سال و در انگلستان 5 سال و 11 است. در واقع یک مدیر 11 ساله می‌تواند یک مربی 5 ساله را درک کند. این میانگین‌ها برای فوتبال آلمان 8 سال برای مربی و 11 سال برای مدیران است که توضیح شرایط فعلی فوتبال این کشور است. فوتبال ما در حال حاضر شرایط یک خانه کلنگی را دارد که هرکس می‌خواهد آن را خراب کند و از نو بسازد. البته این مسئله در طول تاریخ یک معضل اجتماعی بوده است. در دوره‌های کوتاه‌مدت، فقط مربی پیروز ماندگار است. آدم‌های متخصص در فوتبال ایران کنار می‌روند و دیوار تخصص کوتاه است. در ناخودآگاه ذهن مدیر این مسئله ایجاد شده که برای چه کسی باید کار کند چون مدت کوتاهی بعد باید برود.
شجیع در پایان بیان کرد: در تاریخ ایران همیشه بحران اعتماد وجود داشته و کسانی که مدیریت یک جایی را داشته شایسته‌های اطراف خود را از بین برده است. میل شایستگی در این فضا به سمت صفر است. همیشه شنیده‌ایم که می‌گویند اگر به کسی بها بدهی زیرآبت را می‌زنند. وقتی یک مدیر با نمره 14 شروع به کار می‌کند، نیروهای زیر دست او به سمت صفر خواهند بود. در فوتبال ایران می‌ترسند نام مربی را اعلام کنند چون بلافاصله تخریب‌ها و پرونده‌ها شروع می‌شود. زمانی که فوتبال کوتاه‌مدت است، هیچ سرمایه‌گذاری انباشه نمی‌شود. در 73 سال گذشته سرمایه‌گذاری نداشته‌ایم.