به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، داوود دانش جعفری، وزیر اقتصاد و دارایی دولت نهم بااشاره به راهکار تحقق صحبت های مقام معظم رهبری مبنی بر طراحی اقتصادی مقاوم در مقابل تهدیدهای دشمن، افزود:نگاهی به گذشته اقتصاد ایران حاکی از این است که در برخی سالها اقتصاد پررونق و در برخی دیگر وضعیت نامطلوب به لحاظ رشد پایین اقتصادی داشته ایم.
وی با تأکید بر ضرورت آسیبشناسی درباره رونقها و رکودها در مسائل اقتصادی اظهار کرد:باید پس از شناسایی شاخصهای موثر در آسیبها آنها را در سیاست گذاری های جدید به کار بگیریم تا به تجربیات تلخ گذشته برخورد نکنیم.
دانش جعفری معتقد است دو عامل مهم در ایجاد نوسانات اقتصادی تأثیر مستقیم دارد. دسته نخست مربوط به سیاستهای داخلی و عامل بعدی به مسائل بیرونی مرتبط است که به صورت برون زا در اقتصاد ایران تأثیر گذاشته است.
وی ادامه داد: ازجمله این مسائل تحریمها و در واقع کاهش قیمت جهانی نفت و مسائلی از این قبیل است. کشور باید برای هر کدام از مسائل راهکارهایی را پیدا کند تا بتواند در مقابل نوسانات مختلف مقاومت کند.
دانش جعفری درباره لزوم و ضرورت قطع وابستگی اقتصاد کشور به بودجه نفت گفت: نفت در اقتصاد کشور دو کارکرد دارد که در وحله نخست، بخش مهم و قابل توجهی از بودجه دولت را تامین و نقش دیگر آن تأمین ارز مورد نیاز واردات است. بنابراین اگر بخواهیم وابستگی مان به نفت کاهش یابدٰ دراین دو حوزه باید یک اقدام جدی صورت گیرد در بخش اول که تأمین مالی دولت است، دولت باید راهکارهایی را اتخاذ کند که تامین مالی بودجه عمومی را خارج از نفت تأمین کند.
وی گفت: در حال حاضر تعداد زیادی از کشورها بودجه عمومی خود را از مالیات تأمین میکنند. اینکه در کدام بخش میتوان میزان مالیات را افزایش داد، مسئله مهمی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. برخی از کشورها مالیاتی که از فروش نفت دریافت میکنند به مراتب بیشتر از پولی است که از فروش نفت دریافت میکنند، این مسئله نشان میدهد مالیات جایگاه مهمی در کشور دارد.
این اقتصاد دان ادامه داد: در مورد بخش ارزی چالش مهم این است که صادرات غیر ارزی ما به اندازه ای نیست که ارز مورد نیاز کشور را تامین کند، در این زمینه باید برنامه ریزیها برای توسعه کالاها و خدمات صادراتی باشد.
وی تأکید کرد: در حال حاضر صادرات غیر نفتی به جایگاهی رسیده است که بتواند ارز مورد نیاز کشور را تأمین کند. اما بخشی از نارسایی ها به کافی نبودن منابع ارز برای واردات بر می گردد. همچنین بخشی از درآمد ارزی کشور که از صادرات می آید در اقتصاد داخلی رسوب پیدا نمی کند، بلکه در بیرون از مرزها رسوب می کند.