به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، با اجرایی شدن برجام از روز 27 دی ماه شرکت ها و سرمایه گذاران خارجی بسیاری برای ورود به بازار ایران ابراز علاقه کردند و برخی از این شرکت ها نیز از هفته ها پیش وارد رایزنی با بخش های مربوطه شده بودند تا از سود بازار ایران محروم نشوند که در میان آن ها برندهای مشهور جهانی و شرکت های چند ملیتی نیز حضور دارند. این درخواست های متعدد از بخش های نفتی و گازی و پتروشیمی تا صنایع مختلف و سلامت و ... را در بر می گرفت.
هر چند مفید بودن و تاثیرگذار بودن سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد کشورهای در حال توسعه که غالبا درگیر کمبود سرمایه اند کمتر مورد بحث و چالش است و همه بر ضرورت آن تاکید دارند اما در این میان کارشناسان و مسئولین اظهارات متعدد و گاها متفاوتی را ابراز داشته اند. برخی از کارشناسان از پذیرش بی چون و چرای این سرمایه گذاران سخن گفته اند و برخی نیز خواهان محدودیت در پذیرش آن ها شده اند.
حال مساله این است که با این حجم از درخواست ها برای سرمایه گذاری در کشور چه باید کرد؟ آیا باید طبق نظر دسته اول درهای اقتصاد کشور بی چون و چرا به روی آن ها گشوده شود یا به وضع محدودیت هایی نیاز خواهد بود؟
رضا طاهری کارشناس اقتصادی در این باره معتقد است از دست دادن سرمایه های خارجی در شرایط کنونی کشور که بخش های مختلف اقتصاد برای رشد و حرکت نیاز به نقدینگی و سرمایه گذاری دارند زیانی بزرگ برای کشور خواهد بود و دولت بایستی در چارچوب یک برنامه دقیق و نیاز سنجی شده و مبتنی بر نیاز های کشور از ورود سرمایه های خارجی استقبال و آن ها را هدایت و مدیریت کند تا از این طریق هم کشور منتفع گردد و هم سرمایه های بیشتری وارد کشور شوند.
از نظر این وی بهترین راه هدایت سرمایه های وارد شده به بخش های مختلف تولیدی است تا از این طریق ضمن راه اندازی خطوط تولید محصولات در کشور، برای افراد نیز اشتغال ایجاد گردد که علاوه بر آثار متعدد اقتصادی، فواید و آثار اجتماعی نیز به همراه دارد.
این کارشناس اقتصادی ضمن تاکید بر تولیدی بودن فعالیت سرمایه گذاران خارجی نکته ای اضافه کرد که دولت باید از ورود شرکت های بزرگ و چند ملیتی حمایت کند چرا که ورود این شرکت ها به تولید کشور ضمن آثاری که گفته شد باعث انتقال تکنولوژی روز دنیا به کشور می گردد و با ایجاد بازار رقابتی و از میان رفتن انحصار برخی صنایع زمینه برای رشد هر چه بیشتر اقتصاد کشور فراهم می گردد. در حال حاضر نیز نمونه های موفقی در صنایع بزرگ کشور مانند لوازم الترونیک، لوازم خانگی، دستگاه های صنعتی و... وجود دارند که برندهای خارجی پس از ورود به کشور اندک اندک به تولید کننده داخلی تبدیل شده اند که ضمن اشتغال زایی، به میزان قابل توجهی مانع از خروج ارز از کشور شده اند.
در مجموع به نظر می رسد بهترین راه در شرایط کنونی استقبال مدیریت شده از ورود این شرکت ها باشد به نحوی که با مذاکره با این شرکت ها و برندها مسیر برای تقویت تولید داخلی باز شود و در بلند مدت صاحب کارخانه ها و واحدهای عظیم تولیدی و صادراتی در منطقه باشیم.