در حالی که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا پایبندی ایران به توافق هستهای را تایید نکرده، به نظر میرسد هندیها برای توسعه بندر چابهار به تردید افتاده اند.
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از پایگاه خبری لایو مینت، پروژه چابهار اولین بار در بیانیه مشترک صادر شده در سال ۲۰۰۳ بین ایران و هند مورد اشاره قرار گرفت. ۱۴ سال بعد، دو کشور با انعقاد موافقتنامهای تصمیم به عملی کردن توسعه بندر چابهار گرفتند.
هرچند ترامپ اقدام به خروج آمریکا از برجام نکرده، اما وی به کنگره ۶۰ روز فرصت داده تا در مورد وضع تحریمهای جدید علیه ایران که به موجب برجام لغو شده بود تصمیم گیری نماید.
به نظر میرسد دهلی نو به نوبه خود در حال رصد تحولات بین ایران و آمریکاست و منتظر است ببیند کنگره آمریکا چه تصمیمی درباره توافق هستهای خواهد گرفت.
کانوال سیبال، از مقامات سابق وزارت خارجه هند گفت: «در حال حاضر من فکر نمیکنم قبل از اقدامات کنگره پروژه چابهار تاثیری از تحولات اخیر پذیرفته باشد... در گذشته تحریم هایی علیه سرمایه گذاریهای بیش از ۲۰ میلیون دلار در ایران وجود داشت.» وی افزود، اما این بار اتحادیه اروپا، چین، روسیه و دیگر کشورهای بزرگ مخالف خروج آمریکا از برجام هستند. «این وضعیت احتمالا موجب پشتیبانی از هند برای ادامه پروژه بندر چابهار خواهد شد.»
یک مقام وزارت کشتیرانی هند که نخواست نامش فاش شود نیز با اظهارات سیبال موافق است. وی گفت: «این پروژه هنگامی که تحریمها برقرار بود طراحی شد و به نتیجه رسید. از اینرو ما انتظار نداریم هرگونه تصمیم دولت آمریکا تاثیری بر این پروژه بگذارد.» وی افزود، اکنون توپ در زمین کنگره امریکاست و هنوز زود است در مورد نتیجه پیش داوری کنیم.
ماه میگذشته بود که ایران و هند قرارداد توسعه بندر چابهار را به امضا رساندند. دو کشور همچنین قرارداد سه جانبهای برای گشایش یک مسیر جایگزین برای دسترسی کالاهای هندی به بازار افغانستان به امضا رسانده اند.
بر اساس قرارداد اولیه امضا شده بین دو کشور در زمینه چابهار، دهلی نو متعهد شده در فاز نخست دو لنگرگاه بندر چابهار را تجهیز و اداره کند.
آرون جایتلی، وزیر دارایی هند که برای حضور در نشست صندوق بین المللی پول و بانک جهانی به واشنگتن سفر کرده هفته گذشته بر ماهیت استراتژیک بندر چابهار تاکید کرد و اظهارد داشت، این بندر نه تنها «منافع ایران را تامین میکند بلکه به سود افغانستان نیز خواهد بود.»
هرچند هند در گذشته تاکید داشت که به تحریمهای اعمال شده از سوی سازمان ملل علیه هر کشوری پایبند است، اما دهلی نو تحت فشار دولت آمریکا مجبور به کاهش میزان خرید نفت خود از ایران در طول تحریمها شده بود. به گفته سیبال، این بار هم آمریکا ممکن است از فشارهای دوجانبه برای تعدیل سیاست هند در زمینه همکاریها با ایران استفاده کند.