کنار گذاشتن احتیاط معاملهگران زمینه ساز عبور دلار از مرز ۴۴۰۰ تومان شد. روز یکشنبه شاخص بازار ارز با ۳۳ تومان افزایش به قیمت ۴۴۲۵ تومان رسید
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو؛به گفته فعالان، استارت افزایش دلار از ساعات انتهایی روز شنبه زده شد. در آن مقطع زمانی، دو نشانه متفاوت در بازار ظاهر شد که خبر از کنار رفتن احتیاط معاملهگران میداد. اولین نشانه افزایش حجم معاملات و دومی، بالا رفتن قیمت دلار در معاملات فردایی سبزه میدان نسبت به قیمت نقدی بود.
این موضوع موجب شد که در ساعات انتهایی روز شنبه، قیمت دلار از مرز ۴۴۰۰ تومان عبور کند و روز یکشنبه با قیمت ۴۴۳۸ تومان آغاز به کار کند. آخرین بار پنج شنبه گذشته دلار در کانال ۴۴۰۰ تومان قرار داشت. برخی فعالان اعتقاد داشتند، رفتار بازیگران بازارساز در کنار رفتن احتیاط سایر معاملهگران موثر بود، حال آنکه عده دیگری روند ابتدایی روز اول هفته را در شکل گیری این اتفاق موثر دانستند.
به گفته گروهی از فعالان، بازارساز بیشتر از آنکه قیمت را برای افت تحت فشار قراردهد، سعی داشت قیمت را در یک دامنه معین نگه دارد. به گفته دو تن از بازیگران باتجربه بازار، در این شرایط، معاملهگران احساس کردند که میتوانند در دامنهای با کف ۴ هزار و ۳۶۰ و سقف ۴ هزار و ۴۵۰ تومان نوسان گیری کنند.
دلیل این تصور آن بود که بازار در ابتدای روز شنبه به زیر مرز ۴۳۵۰ تومان نرفت؛ در کنار این، آنها مشاهده کرده بودند که بازارساز پیش از این در برابر عبور دلار از مرز ۴ هزار و ۴۵۰ تومان نیز مقاومت زیادی کرده بود. در این شرایط، معاملهگران دامنه مجاز نوسانی یاد شده را برای خود تعریف کردند و خریدهای انتهای روز شنبه خود را بالا بردند.
در این شرایط، برخی کارشناسان، همراهی بازارساز با قیمت بازار را نکته مثبتی دانستند و اینکه، بازارساز با بازار وارد یک جنگ قیمتی نمیشود را به فال نیک گرفتند. آنها باور داشتند، در صورتی که بازارساز فشار زیادی را به قیمت وارد میکرد، ممکن بود انگیزههای نوسان گیران برای ورود به بازار افزایش پیدا کند. با این حال، این دسته اعتقاد داشتند، بازارساز در مسیر مدیریت نوسان باید دو نکته را مدنظر قرار دهد. اول آنکه بیشتر از آنکه به رفتار معاملهگران واکنش نشان دهد، با تاکتیکهای متفاوت بازار را همراه خود کند.
مقصود آنها این بود که بازارساز تنها واکنشی به تحرکات افزایشی معاملهگران نشان ندهد، بلکه سعی کند آنها را در جادهای قرار دهد که بازارساز هدایتگر اصلی مسیر باشد؛ به عنوان مثال، رفتار انتهای روز شنبه معاملهگران موجب واکنش بازارساز در اواسط روز یکشنبه شد.
این در حالی بود که بازارساز بهتر بود تدابیری میاندیشید که زمینه تحرکات افزایشی انتهای بازار را خاموش کند، نه اینکه پس از رخ دادن آن اتفاق، تنها با رفتار واکنشی با آن برخورد کند. دومین پیشنهاد کارشناسان به بازارساز این بود که برای مداخلهای که در بازار ارز صورت میدهد، نظارت موثری نیز اعمال کند.
به گفته تعداد زیادی از فعالان، برخی صرافیهایی که ارز مداخلهای دریافت میکنند، رفتار متناقضی در بازار دارند. به گفته این دسته، زمانی که قیمت دلار قدرت افزایشی چندانی ندارد، صرافیها ارز دریافتی را به فروش میرسانند؛ ولی زمانی که موج افزایشی وارد بازار میشود، آنها ارز را دپو کرده و در تابلوی اعلامی خود در برابر فروش دلار عددی را به نمایش نمیگذارند یا با قیمت اعلام شده اقدام به فروش دلار نمیکنند. البته تعداد زیادی از صرافیهای راسته میدان فردوسی اعلام کردند، زمانی که فروش نداشتهاند، ارزی نیز از مرجع اصلی عرضه دریافت نکرده اند. به نظر میرسد، بازارساز میتواند با نظارت دقیق حداقل این شائبه را در بازار در صورت صحت برطرف کند یا در صورت نادرستی آن، اطلاعرسانیهای لازم را به عمل آورد. چرا که اطلاعرسانی دقیق در شرایط نوسانی یکی از راههای شفاف سازی و تغییر سمت و سوی انتظارات است.
عده دیگری از معاملهگران روند قیمت دلار در روز شنبه را دلیل افزایش تحرکات معاملهگران در وقت اضافه بازار دانستند. روز شنبه قیمت دلار با وجود انتظارات کاهشی فعال ابتدای روز از کف ۴ هزار و ۳۶۲ تومان فاصله گرفت و تا نزدیکی ۴ هزارو ۴۰۰ تومان بالا رفت. در این شرایط، برخی معاملهگران احساس کردند که میتوانند در نبود بازارساز قیمت را بیشتر و بیشتر بالا ببرند؛ بنابراین در ساعات مرده بازار، خریدهای خود را افزایش دادند و توانستند قیمت بسته شده بازار را بالاتر ببرند. این تحرکات قیمت ابتدای روز شنبه را تحت تاثیر قرار داد.