معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی گفت: کارورزی دانشجویان کفایت نمیکند و ارتباط دانشجویان با بازار و دستگاههای متولی صنایع دستی باید پررنگتر شود.
حسین عباسزاده، معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو گفت: در هر استانی یک هنر و صنعت شاخص وجود دارد و یک هنر و صنعت ملی که دورههای آموزشی را میبینند و در استان خود مشغول به کار میشوند.
عباسزاده با بیان اینکه آنچه در حوزه صنایع دستی استان خراسانی جنوبی شناسایی شده است ۷۵ رشته است، افزود: از این ۷۵ رشته، کارگاههای ۴۰ رشته به صورت فعال و نیمه فعال مشغول به کار هستند.
معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی ادامه داد: در سامانه، اطلاعات بالای ۵ هزار به ثبت رسیده است که در صنایع دستی اشتغال دارند.
وی اظهار داشت: از این تعداد که در سال ۸۱، صنایع دستی شهرستانها و خصوصا مرکز استان به عنوان یک دفتر صنایع دستی آغاز به کار کرد و تا الان که تبدیل به یک معاونت در اداره کل میراث فرهنگی استان شده است ممکن در تعداد مقداری ریزش وجود داشته باشد.
عباسزاده با اشاره به اینکه در حال حاضر از این تعداد بالای ۵ هزار صنعتگر چیزی بالغ بر ۳۵۰۰ صنعتگر مشغول به کار هستند، تصریح کرد: این افراد غالبا به صورت مشاغل خانگی مشغول به فعالیت هستند و فعالیت آنان به دو بخش نساجی سنتی و بخش بافتهای داری تقسیم بندی میشود.
معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی گفت: صنایعی که مرتبط با چوب و فلز است مانند قلم زنی، دوات گری، آهنگری سنتی، چلنگری، معرق چوب، مشبک چوب، خاتم کاری و... در استان خراسان جنوبی اشتغال دارند و مشغول تولید صنایع خود هستند.
وی با بیان اینکه در بحث اشتغال اگرچه معتقدیم که بخش عمدهای از صنایع دستی را شاید ماشین به دست بگیرد و بخشی از آن کار دست باشد و ماده اولیه آن از دل طبیعت به دست آید، گفت: باید رویکردی جدید در این حوزه اتفاق بیفتد تا اشتغال تبدیل به یک موضوعی شود که حرفه و شغل جدیدی در حوزه صنایع دستی راه اندازی شود.
عباسزاده ادامه داد: اگر بشود در تنوع محصول و در طراحی جدیدی برای ارائه محصول اتفاقاتی بیفتد و یا اینکه مشاغل وابسته به صنایع دستی مانند بازریابی در کنار آن رشد کنند بسیار موفقتر خواهیم بود و این یکی از موضوعاتی است که خیلی افراد در آن ابراز تمایل میکنند، اما چون کدرشتهای در این زمینه فعال نیست ما نمیتوانیم پذیرای این بخش از بازرگانی صنایع دستی باشیم.
معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی تصریح کرد: اینها باید به عنوان مشاغل مکمل صنایع دستی باید در کنار صنایع دستی فعال شوند و برای اینکه صنایع دستی رونق بگیرد و به دنبال اشتغال زایی باشیم و تولید انبوه باشیم و راهی برای بازارهای جهانی پیدا بکنیم باید یکسری مشاغل مرتبط با صنایع دستی را رشد دهیم.
وی با اشاره به اینکه صنعت بسته بندی و بازاریابی صنایع دستی میتواند در رونق صنایع دستی نقش بسیار مهمی داشته باشد، اظهار داشت: صرف اینکه تعداد صنعتگران را افزایش دهیم میتوان گفت که به آن اشتغال پایدار نرسیدیم و این اشتغال مستلزم یکسری فعالیتهای جانبی و وابسته به موضوع صنایع دستی است.
عباسزاده با بیان اینکه نگاه دانشگاهها به این موضوع صرفا خود صنایع دستی است نه رشتههای وابسته به آن، گفت: بحث بازاریابی عموما در دانشگاه به آن توجه نمیشود و یا اینکه پس از فارغ التحصیلی بتوانند به صورت مستقل کارگاه صنایع دستی بزنند.
معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی ادامه داد: افرادی که در این زمینه مشغول به تحصیل هستند پس از فارغ التحصیلی عده کمی از آنان کار صنایع دستی را دنبال میکنند و بقیه به دنبال این هستند که یک شغل دولتی داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه تفاهم نامهای با دانشگاه بیرجند امضا کردیم و مرکزی تحت عنوان (مرکز تولید صنایع دستی دانش آموختگان) در اختیار دانشگاه قرار دادیم تا افراد تحصیل کرده بصورت رایگان در بناهای تاریخی کارگاههای خود را فعال کنند، اظهار داشت: این موضوع از ابتدای سال ۹۶ اجرا شده و طرحش در سال ۹۵ دنبال میشد و دانشگاه نیز تفاهم نامه بسته شده، اما تا این لحظه مراجعهای از سمت دانشگاه و دانشجو صورت نگرفته است.
عباسزاده با بیان اینکه دانشگاه خودش را فقط متولی آموزش میداند، افزود: در سالهای پایانی دانشجویان اگرچه که کارورزی خود را در مراکز سپری میکنند، اما این کارورزی کفایت نمیکند و ارتباط دانشجویان با بازار و دستگاههای متولی صنایع دستی باید پررنگتر شود.
معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی استان خراسان جنوبی در پایان اشتغال و زنده نگه داشتن صنایع دستی را دو هدف راه اندازی این مرکز برشمرد و تصریح کرد: این موضوع از برنامههای مهم ماست و نمیتوانیم از آن چشم پوشی کنیم و مساله خیلی مهمتر اینکه دانشگاه و دانشجویان میتوانند با دادن ایدههای جدید و پژوهشهای جدید در حوزه صنایع دستی کمک کنند تا بدانیم در چه زمینهای میتوانیم فعالیت بیشتری انجام دهیم و بدانیم مسیرمان را از کجا عوض کنیم و کجاها را بازنگری کنیم.