
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب چراغی؛ خیلی از دانشجویان در فصل تابستان برای پرکردن اوقات فراغت خود در اردوهای جهادی شرکت می کنند و از این طریق در آبادسازی روستاها و مناطق محروم سهیم می شوند.؛ گروه های جهادی که با خلوص نیت و به دور از هر چشم داشتی قدم در این راه می گذارند.
پرس و جو کردیم تا بتوانیم یکی از خانواده های جهادگری که در این اردوها شرکت می کنند را پیدا کنیم؛ چرا که گاهی اوقات در این اردوها علاوه بر حضور دختران و پسران جوان، شاهد حضور خانواده ها به همراه فرزندان خردسالشان هستیم که در این کار خیر و پربرکت سهیم میشوند.

خانواده جعفری زاده، از جمله خانواده هایی هستند که به همراه دو فرزند خود بارها در این اردوها شرکت کرده اند؛ وی که عضو گروه جهادی نامیرای دانشگاه آزاد است، در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشگاه می گوید: حضور بانوان در کنار مردان در اردوهای جهادی بسیار کارساز است. من و همسرم تقریبا در همه فعالیتهایی که امکان حضور مشترک فراهم باشد، شرکت میکنیم و حضور در اردوهای جهادی از جمله کارهایی است که به آن علاقمند هستیم.
به گفته آقای جعفری زاده، طبیعی است که حضور خانوادهها در اردوهای جهادی تاثیرات خوبی بر زندگی خانوادگی دارد و الان خانمها میتوانند به راحتی در کنار همسرانشان در این اردوهای جهادی شرکت کنند؛ البته حضور خانمها در کنار آقایان در اردوهای جهادی تاثیرات زیادی نیز در رشد فرهنگی روستاها دارد. خانمها میتوانند در زمینه آموزشهای فرهنگی، هنری، نقاشی و آشپزی کمک به مردان جهادگر کمک و مسیر را برای دستیابی جهادگران به اهدافشان در اردوها هموارتر کنند.
ابن جهادگر ادامه می دهد: گروه جهادی ما سال گذشته با حضور تقریبی ۴۰ جهادگر برای ترمیم و بازسازی یک منطقه عرب نشین در اهواز به آنجا اعزام شد و آنچه که ما مشاهده می کردیم، بیانگر این بود که اهالی این منطقه به شدت از فقر فرهنگی رنج میبردند و با اینکه اغلب خانوادههای این منطقه از وسایل نقلیه شخصی برخوردار بودند و همسرانشان طلا و جواهرات داشتند؛ اما خانه هایشان فاقد سرویس بهداشتی بود و اصلا فاضلاب روستایی نداشتند و فضولات آنها در برکهای جمع میشد و دیدن این منظره بسیار زننده بود.
جعفری زاده اضافه می کند: ما با اتکا به منابع محدودی که داشتیم، سعی کردیم برای دو خانواده سرویس بهداشتی فراهم کنیم و جهادگران را به دو گروه تقسیم کردیم و هر کدام مشغول ساخت سرویس بهداشتی در یک منزل شدند.
وی معتقد است که بیش از هر چیز همه اردوهای جهادی نیازمند راهبردی درست هستند و قبل از آبادانی باید شناسایی صورت گیرد تا گروههای جهادی در بازه زمانی کوتاه مدت بتوانند به اهداف جهادی خود دست یابند و در آبادانی روستاهای محروم نقشی سازنده داشته باشند.
جعفری زاده ادامه می دهد: متاسفانه بسیاری از روستاها پس از فعالیت جهادگران نیمه کاره رها میشوند؛ چون مدت زمان فعالیت این اردوها تمام می شود و جهادگران ناچارند به شهر خود برگردند و نمیتوانند به خوبی تمام برنامههایشان را اجرایی کنند؛ بنابراین در صورتی که این اردوها پشتوانهای استراتژیک و راهبردی داشتند، امروز میتوانستیم شاهد موفقیتهای بیشتر جهادگران در مناطق محروم باشیم؛ البته باید بگویم که متاسفانه برخی با لباسهای رسمی و تشریفاتی در این اردوها شرکت میکنند و شروع به گرفتن عکسهایی از خود کرده و پس از مدتی با استفاده از این تصاویر به دنبال کسب مقام و جایگاهی در نظام میروند و با این عمل خلوص نیت جهادگران دیگر را زیر سوال میبرند.!

این جهادگر به گرایشات فرهنگی اردوهای جهادی اشاره می کند و می گوید: ما همیشه سعی کردیم حتی در اردوی گروه جهادی نامیرا (این گروه سال گذشته در یکی از مناطق محروم اهواز حضور داشت) هم پیش از بازسازی مدرسه و انجام عملیات عمرانی، فقر فرهنگی منطقه را از بین ببریم و در رشد فرهنگی روستاییان نقش داشته باشیم. بانوان حاضر در این اردوی جهادی با برگزاری کلاسهای مختلف سعی کردند تا زنان این خانوادهها را از نظر اقتصاد مقاومتی تحت آموزش قرار دهند تا نیازهای اولیه خود و خانواده شان را رفع کنند.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره میزان استقبال از اردوهای جهادی می افزاید: استقبال خیلی خوب و تاثیرگذار است و با توجه به اینکه افرادی با عقاید مختلف در این اردوها شرکت میکنند، قطعا میتوانم بگویم که تاثیرات آن بر رشد فرهنگی روستاییان تا حدی حتی بیش از اردوهای راهیان نور است. در اردوهای جهادی حتی کوچکترین خدمات نیز به روستاییان ارائه میشود و اخلاص جهادگران در این اردوها تاثیرات خوبی بر زندگی اهالی مناطق محروم می گذارد.
جعفری زاده تاکید می کند: بهتر است قبل از هر چیز، اردوهای جهادی در یک اتاق فکر طراحی و بانک اطلاعاتی لازم هر منطقه تامین شود و فعالیت گروههای جهادی نیز از طریق علمی دنبال شود تا تاثیرات بسیار بیشتری بر زندگی اهالی مناطق محروم که جهادگران در آنها حضور مییابند، داشته باشد.
در ادامه این گفتگو از آقای جعفری زاده درخواست کردم که تلفن را به همسرش بدهد تا از نظر او هم درباره حضور بانوان در اردوهای جهادی آگاه شوم.
خانم جعفری زاده می گوید: حضور در این اردوی جهادی برای ما متاهلین و افراد مجرد گروه بسیار جالب و پر از حس خوب بود. ما در یک مدرسه اسکان داشتیم و قطعا اگر خانمها در این اردو شرکت نداشتند، اهالی روستا با این مسئله به سادگی کنار نمیآمدند؛ چون حضور زنان در کنار عدهای مرد جهادگر در یک منطقه محروم میتواند تاثیر بیشتری بر رشد فرهنگی اهالی داشته باشد.

پس از اتمام صحبت های خانم جعفری زاده، امیر مهدی، پسر ۱۱ ساله خانواده گوشی تلفن را از مادرش می گیرد و او هم نظر خود را درباره اردوی گروه جهادی نامیرا در یکی از مناطق محروم اهواز به ما انتقال می دهد و می گوید: دوست دارم باز هم به این اردوها بروم؛ چرا که کار کردن در کنار بزرگ ترها در این اردو برایم لذت بخش بود و توانستم در کارهای فرهنگی کمک کنم و علاوه بر این با خیلی از دوستان پدرم که در این اردو شرکت داشتند، آشنا شدم.
نوبتی هم که باشد حالا نوبت به زهرا، دختر ۹ ساله خانواده می رسد؛ زهرا با ابراز خوشحالی از حضورش در این اردوی جهادی می گوید: در اردوی جهادی خیلی به من خوش گذشت؛ همین که کنار بزرگترها کار میکردم، خیلی خوب بود و دوست دارم دوباره به این اردو برم.