گزارش |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛ جهادگران همواره به دنبال آبادانی مناطق محروم و کمک به همنوعان خود هستند و در همه عرصه‌های زندگی به نوعی سعی بر این دارند که تا جای ممکن به مردم خدمت کنند. ممکن است بسیاری از افراد جامعه که تجربه حضور در اردوهای جهادی را ندارند به قضاوت این افراد بپردازند و با خود بگویند چرا باید جهادگران خود را در شرایط سختی قرار دهند و در این اردوها شرکت و با حداقل امکانات به کمک به اهالی مناطق محروم بپردازند!
غافل از اینکه خود جهادگران از کاری که انجام می‌دهند و خدمتی که به مردم این مناطق می‌کنند، بسیار راضی و خشنود هستند و سعی دارند تا جای ممکن از زندگی روزمره خود فارغ شوند و به دور افتاده‌ترین و محروم‌ترین مناطق سفر کنند و در راه رضای خدا تا حد توان به اهالی این مناطق کمک کنند.
این فرهنگ در بین بسیاری از جهادگران جا افتاده که علاوه بر دوران مجردی، در دوران متاهلی و پس از تشکیل زندگی مشترک نیز در این اردوها شرکت می‌کنند؛ البته افرادی نیز پیدا می‌شوند که به برکت حضور در اردوهای جهادی با جهادگرانی آشنا می‌شوند که از نظر عقاید و دیدگاه‌ها با هم همخوانی دارند و شرکت در این اردوها زمینه‌ای برای تشکیل زندگی مشترک آنان شده است.
شقایق رضایی یکی از این دانشجویان جهادگر استان بوشهر است که می‌گوید با همسر طلبه اش در این اردوهای جهادی آشنا شده و تصمیم به ازدواج با یکدیگر گرفته اند. به گفته این جهادگر، حضور خانم‌ها در اردوهای جهادی موجب جلب اعتماد اهالی مناطق محروم به جهادگران و سبب افزایش صمیمیت میان جهادگران و مردم این مناطق می‌شود.
رضایی می‌گوید: من با همسرم در یکی از اردوهای جهادی که نوروز سال گذشته برگزار شد آشنا شدم البته مدت‌ها قبل هم همسرم را در اردوهای جهادی و راهیان نور دیده بودم، اما باب آشنایی ما در این اردوی جهادی باز شد، همسرم یک طلبه است و در اردوهای جهادی اغلب مسئول فرهنگی است و در این اردویی که با یکدیگر آشنا شدیم، وی مسئول واحد برادران و من مسئول واحد خواهران بودم.
وی می‌افزاید: اغلب صحبت‌هایی که بین ما رد و بدل می‌شد، مربوط به مسائل کاری و مباحث مرتبط با اردو بود، اما در اصل، شرکت در این اردو موجب شد تا با همسرم بیشتر آشنا شوم و تصمیم به ازدواج با یکدیگر بگیریم.
این دانشجوی جهادگر ادامه می‌دهد: همسرم حدودا از سال ۹۲ در اردوهای جهادی شرکت می‌کند؛ اما من به طور تقریبی ۳ سال است که در این اردوها شرکت دارم. در ابتدا و در دوران مجردی با تصور اینکه شرکت در اردوهای جهادی کاری سخت و مشکل است از میلم برای شرکت در این اردوها کاسته می‌شد؛ اما به مرور تصمیم به شرکت در اردوهای جهادی گرفتم؛ به طوری که در حال حاضر شرکت در این اردوها به جزیی از زندگی ام تبدیل شده است.
وی می‌گوید: من و همسرم سعی می کنیم در اکثر اردوهای جهادی شرکت کنیم و آخرین اردوی جهادی ما دو هفته پیش برگزار شد و در یکی از مناطق محروم استان بوشهر مستقر بودیم و تا حدی توانستیم از بار مشکلات مردم این منطقه بکاهیم؛ هر چند که با برگزاری اردوهای جهادی نمی‌توانیم مشکلات مردم مناطق محروم را ریشه کن کنیم؛ اما همه سعی دانشجویان جهادگر همواره بر این است که قوت قلبی به اهالی این مناطق بدهند تا از پس مشکلات خود برآیند.
رضایی اضافه می‌کند: متاسفانه بعضی از جهادگران فقط در دوران مجردی در این اردوها شرکت می‌کنند و پس از تشکیل زندگی مشترک گمان می‌کنند که باید بیشتر وقت خود را صرف زندگی مشترک کنند و اوقات فراغتشان را با همسر و خانواده شان پر کنند، اما من و همسرم اینگونه با این مسئله برخورد نمی‌کنیم و معتقدیم که حتی با وجود تشکیل زندگی مشترک باید در اردوهای جهادی شرکت کرد و از این طریق به مردم مناطق محروم و دور افتاده کمک کنیم تا باری از مشکلاتشان کاسته شود و هردوی ما این را پذیرفتیم که باید برای رضای خدا در اردوهای جهادی شرکت کنیم و در این راه مصمم خواهیم بود.
وی معتقد است که، اردوی جهادی سراسر برکت است و تاثیرات قابل توجهی بر زندگی مشترک دارد. بسیاری از دوستان و آشنایان ما همیشه می‌گویند شما چرا به اردوهای جهادی می‌روید و خود را خسته می‌کنید؟ مگر چه منفعتی برایتان دارد؟ هرچند که خود من هم در ابتدا و قبل از اینکه در اردوهای جهادی شرکت کنم، همیشه همین ذهنیت را نسبت به این اردوها داشتم؛ اما الان می‌گویم که شرکت در اردوهای جهادی بخشی از زندگی من است و تا زمانی که بتوانم حتما در این اردوها شرکت می‌کنم.
این دانشجوی جهادگر بیان می‌کند: بسیاری از مردم مناطق محروم استان بوشهر از کمبود امکانات اولیه زندگی رنج می‌برند و ما با برگزاری اردوهای جهادی سعی می‌کنیم تا حدی به آن‌ها کمک کنیم و امیدواریم در این راه موفق عمل کرده باشیم.
وی می‌گوید: قبل از اینکه در این اردوها شرکت کنم، همیشه تصورم از زندگی مشترک این بود که با شخصی ازدواج کنم که فلان خانه و فلان شغل را داشته باشد، اما شرکت در این اردوها به من ساده زیستی را یاد داد و تصمیم گرفتم با یک طلبه که دارای زندگی ساده و بی آلایشی است، ازدواج کنم و به همین خاطر معتقدم که ساده زیستی یکی از دستاورد‌های بزرگ حضور در اردوهای جهادی است.
رضایی ادامه می‌دهد: علاوه بر این، شرکت در این اردوها موجب شد صبورتر از قبل شوم و من و همسرم در برابر مشکلاتی که برای زندگی مشترکمان پیش می‌آید با صبوری بایستیم و به خداوند توکل کنیم و هنگامی که مشکلی پیش می‌آید به یاد مردم مناطق محروم و مشکلاتشان باشیم و با خود بگوییم که افرادی در این کره خاکی زندگی می‌کنند که مشکلات بزرگ تری را تحمل کرده و با صبوری از پس آن‌ها بر می‌آیند، پس ما هم می‌توانیم و به لطف خدا تاکنون توانسته ایم مسائل بسیاری را به سادگی حل و پشت سر بگذاریم.
وی می‌گوید: حضور خانم‌ها در اردوهای جهادی بسیار لازم و ضروری است؛ چرا که ارتباط برقرار کردن با اهالی مناطق محروم تا حدی مشکل است و اگر فقط مردان در این مناطق حضور پیدا کنند، قطعا زمان بیشتری می‌برد تا بتوانند اعتماد اهالی را جلب و شروع به فعالیت‌های جهادی کنند؛ اما حضور زنان در این اردوها این مشکل را تا حدی مرتفع می‌کند و باعث می‌شود مردم مناطق محروم سریعتر و راحت‌تر با جهادگران ارتباط برقرار کنند.
این دانشجوی جهادگر می افزاید: در اغلب اردو‌هایی که شرکت می‌کنیم علاوه بر مجردها، زوج‌ها و خانواده‌ها نیز حضور دارند و این موضوع بسیار مسرت بخش است که از همه نوع قشری در این اردوها شرکت دارند و به مردم مناطق محروم خدمت می‌کنند.
وی می‌گوید: اردوی جهادی در ابتدا موجب خودساختگی جهادگران می‌شود و به اهالی مناطق محروم می‌آموزد که می‌توانند با صمیمیت و مهربانی و با حداقل امکانات به یکدیگر کمک کنند و از بار مشکلات همدیگر بکاهند و مشاهده حضور جهادگران در این مناطق باعث فرهنگ سازی‌هایی در بین اهالی می‌شود تا فرهنگ کمک رسانی به یکدیگر را یاد بگیرند.
ارسال نظرات