به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، سالی که در آن خبری از جاه طلبی نیست، سالی که فقط باید بگذرد، بی هیچ امیدی به بزرگی، به درخشش. احتمالاً حق داشتند، از آن جهت که امسال واقعا سخت ترین سال بود. تیم بازیکن ندارد، تا جایی که در حساس ترین دیدارها گاه ناچار است از بازیکنانی استفاده کند که مطلقا سابقه بازی ندارند. فشار بازی ها امان بازیکنان اصلی را بریده است. امسال سال سختی بود.
پیش بینی دیگرشان اما درست از کار در نیامد. امسال که گمان می رفت سال خشکسالی باشد به باروترین سال ممکن بدل شد. وقتی در مراسم قرعه کشی لیگ قهرمانان آسیا پرسپولیس به الدحیل قطر برخورد، به بهترین تیم غرب آسیا در یک سال اخیر، همگی گفتند این هم نشانه ای دیگری برای بدبیاری های پرسپولیس. اما پرسپولیس این سال ها، با برانکو، به فولادی آب دیده بدل شده است. متخصص در تبدیل مضایق به فرصت ها. پرسپولیس در بازگشتی رویایی الدحیل را برد و به نیمه نهایی راه یافت. مقابل السد. تیمی که استقلال را حذف کرده بود و با ژاوی و گابی به چیزی کمتر از قهرمانی راضی نمی شد. حماسه ادامه داشت. پرسپولیس یک بار دیگر معادلات را بر هم زد. در یک بازی منطقی و هوشیارانه، السد را در قطر شکست داد و حالا در نزدیک ترین فاصله ممکن به رویای دیرینش قرار دارد، رویای فینال آسیا. چه کسی باور می کرد، تیمی با این همه مشکل تا این جاها پیش بیاید.
کارخانه تولید مشکلات
وقتی پرسپولیس بازی رفت را با برد پشت سر گذاشت خیلی ها از فینال حرف زدند. از اینکه کار تمام شده است و باید به فینال اندیشید. و این نگران کننده ترین بخش داستان پرسپولیس است. السد در همین آزادی سه گل به استقلال زد و نشان داده که به خوبی می تواند رقبایش را تنبیه کند. داستان اما فقط غرور یا خوش خیالی نیست. مشکلات پرسپولیس در این فاصله حادتر هم شده اند. به راحتی می شود قطاری از مشکلات را فهرست کرد. حسین ماهینی در بدترین شرایط آسیب دید و گفته می شود کل فصل را از دست داده است. امید عالیشاه که البته هنوز به فرم ایده آلش هم نرسیده آسیب دیده و معلوم نیست بتواند پرسپولیس را در بازی برگشت همراهی کند. دوری اش از تمرینات باعث می شود که حتی اگر به بازی هم برسد، با کیفیتی پایین تر کار کند. این وسط تقدیر هم خصم پرسپولیس شده است. مادر بشن رسن فوت کرده و او چند وقتی از تمرینات دور است و احتمالا با روحیه و انرژی خیلی پایینی به تیم بازخواهد گشت. داستان ادامه دارد. شایان مصلح هم این اواخر وارد حاشیه شکایت و بازداشت شد که از نظر ذهنی او را درگیر کرده است. به راستی پرسپولیس تیمی عجیب شده است، تیمی که انگار قرار نیست آب خوش از گلویش پایین برود و هر روز داستان تازه ای علم می شود.
غرور یعنی مرگ
آن طرف تر پس از مدتی حاشیه اوضاع در السد آرام به نظر می رسد. اول گفتند که ژاوی مصدوم است و به بازی برگشت نمی رسد. اما او خیلی زود کارش را با تیم از سر گرفت و مشکلی برای همراهی تیم ندارد. قضیه بغداد بونجاح هم که گفته می شد تنبیه انضباطی می شود خیلی سریع تر از آنچه که گمان می رفت جمع شد و حالا السد با تمام قدرت به دنبال انتقام است. السد متخصص استفاده از فضاهاست، اتفاقی که در بازی رفت ممکن نشد چون پرسپولیس بسته بازی می کرد. در آزادی اما پرسپولیس اساسا چندان با پیله احتیاط میانه ای ندارد. جدا از قدرت السد تنها یک چیز می تواند پرسپولیس را از رسیدن به فینال باز دارد. اینکه گمان کند کار تمام شده است. این نود دقیقه، با این مشکلات، سخت ترین نود دقیقه پرسپولیس در سال های اخیر خواهد بود.
ارسال نظرات