عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین اقدام پیشگیرى از التهاب نسوج اطراف دندان و لثه است.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نیلوفر جنابیان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به از پیشگیرى از التهاب نسوج اطراف دندان و لثه گفت: با استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین اقدام در پیشگیرى از التهاب نسوج اطراف دندان و لثه است.
جنابیان مطرح کرد: دهان محل ورود مواد غذایى و دندانها از اولین اعضا در گوارش مواد غذایى میباشند، لذا سلامت دهان و دندان از اهمیت به سزایى برخوردار است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل تصریح کرد: پوسیدگى از مشکلاتى است که بر روى نسج دندان اثر میگذارد و بیماریهاى لثه، الیاف، استخوان و بافتهاى اطراف دندان را تهدید میکنند.
وی با اشاره به اینکه شایعترین بیمارى که نسوج اطراف دندان را درگیر میکند بیماریهاى التهابى ناشى از تجمع پلاک میکروبى میباشند، گفت: اگر درگیرى التهابى بافتهاى اطراف دندان فقط محدود به لثه باشد به آن التهاب لثه (ژنژیویت) میگویند ولى اگر التهاب به سایر نسوج اطراف دندان یعنى استخوان و لیگامانها گسترش یابد به آن التهاب حاد لثه (پریودنتیت) میگویند.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی بابل بیان کرد: پلاک میکروبى مجموعه اى از باکترى هاى حفره دهان است که درمدت چند ساعت پس از مسواک زدن برروى دندان تشکیل میشود و اگر با مسواک و نخ دندان برداشته نشود ظرف ٤٨ ساعت میتواند تبدیل به جرم شود که هر دوى این عوامل میتوانند شروع کننده بیمارى پریودنتال باشند.
جنابیان تصریح کرد: براى پیشگیرى از ژنژیویت و پریودنتیت مهمترین اقدام، رعایت بهداشت دهان و دندان فردى با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن است تا از تجمع مقادیر زیاد پلاک ممانعت به عمل آید.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی بابل خاطر نشان کرد: مراجعات دورهای و منظم به دندانپزشک و جرمگیرى با فواصل منظم از اقدامات بعدى براى جلوگیرى و یا کنترل این بیماریها میباشد.
وی از علائم شایع بیماریهاى لثه و پریودنتال، خونریزى حین مسواک زدن و یا خوردن غذاهاى سخت و در موارد پیشرفتهتر خونریزى صبحگاهى و بدون دلیل است و همچنین از علایم دیگر میتوان بوى بد دهان، تورم و سرخى لثه را برشمرد.
جنابیان بیان کرد: در صورتی که التهاب لثه (ژنژیویت) مشاهده شد به دندانپزشک مراجعه شود، درمان آن عمدتا شامل جرمگیرى بوده وکنترل بیمارى آسانتر است، اما زمانیکه شرایط پیشرفتهتر مثل التهاب نسوج اطراف دندان (پریودنتیت) اتفاق بیفتد درمان پیچیدهتر خواهد شد و نیاز به جراحى میباشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: بیمارى پریودنتال درشرایطى که تحت درمان قرار نگیرد میتواند منجر به لقى و ازدست رفتن دندانها شود.
وی گفت: توصیه میشود که در قدم اول با رعایت بهداشت دهان فردى و مراجعات منظم دندانپزشکى درصدد پیشگیرى از بیمارى بوده و درقدم هاى بعدى در صورتی که اولین علایم بیمارى ظاهر شد مراجعه براى درمان زود هنگام صورت پذیرد، تا بتوان شرایط را کنترل کرده و از پیشرفت بیمارى جلوگیرى کرد.