دبیر ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی گفت: اشتغالی که با کمک زیست فناوری در کشور ایجاد میشود، یک اشتغال زنده است.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناری ریاست جمهوری، نجات جان زمین کمترین نتیجه حفظ محیط زیست است. محیط زیستی که به دلیل صنعتی شدن و برخی اقدامات اشتباه انسانها رمقی در جان ندارد و به سختی نفس میکشد. نفسی که جان انسانها و زمین به آن بند است. زمینی که یکی است و تکرار نمیشود.
حفاظت از محیط زیست شعاری است که در تمام کشورها سر داده میشد؛ اما تقریبا همه آنها با توسعه صنایع مختلف خود به گستردگی این معضل دامن میزنند. مشکلات زیست محیطی که در چند سال اخیر رو به افزایش است و سازمان ملل را نیز به سمت و سوی اتخاذ تصمیمات جدی در این زمینه وا داشته است. به گونهای که در رویکرد جدید سازمان ملل، یکی از بهترین روشهای حرکت به سمت رفع مشکلات زیست محیطی، به کارگیری روشهای زیستی اعلام شده است.
«زیست پالایی برای تصفیه آب، خاک و تالاب ها، استفاده از بیوگاز و بهره گیری از زیست فناوری دریا از جمله روشهایی است که میتواند به حفظ محیط زیست کمک شایانی کند.» قانعی، دبیر ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با بیان این نکته میگوید: «زیست فناوری اگر به شیوه درست خود مورد استفاده قرار گیرد میتواند به حفظ محیط زیست و ایجاد اشتغال پایدار نیز بیانجامد.»
قانعی تصریح میکند: «روشهای زیستی، در دنیا به روشهای دوستدار محیط زیست معروف هستند. روشهایی که با استفاده از منابع زیستی به دنبال رفع مشکلات و نیازهای انسان است. نیازهای گستردهای که هر روز بر تعداد آنها افزوده میشود.»
زیست فناوری این توان و پتانسیل را دارد که بتواند در حوزههای مختلفی، چون بازیافت پسماندهای انسانی، استفاده درست از طبیعت و مواد بازیافتی، بازچرخانی فاضلابها و تولید کودهای بیولوژیکی به انسان خدمات ارائه کند. به طوریکه دبیر ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری معتقد است؛ «اگر زیست فناری در کشور جایگاه اصلی خود را پیدا کند میتواند به یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشور بدل شود.»
بنا به گفته قانعی، «اشتغالی که با کمک زیست فناوری در کشور ایجاد میشود یک اشتغال زنده است. چون این اشتغال زنجیره وار به بخشهای دیگر نیز مرتبط میشود و میتواند در نهایت منجر به ایجاد زنجیرهای از اشتغال پویا در کشور شود.»