آمار‌های ناهماهنگ شاغلین کشور / کارآفرینی راه برون رفت از بحران بیکاری

گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو – زندگی زنجیره‌ای از اتفاقات به هم پیوسته است، انسان از روزی که به دنیا می‌آید به دنبال تکامل است، از بستر خانواده آموختن را آغاز می‌کند و در دوران تحصیل علوم جدید را فرا می‌گیرد. این آموخته‌ها بخشی از آینده‌ای را می‌سازد که تمام عمر با یک فرد ماندگار است. از یک جایی به بعد انگیزه آموختن جای خود را به تشکیل زندگی و بقا نسل می‌دهد، اما برای رسیدن به آرزو باید مسیری سخت را پیمود.

زمانی بود که بسیاری از جوانان پس از پایان دوران دبیرستان راه سربازی را در پیش گرفته و مشاغل ساده را برای آینده در نظر می‌گرفتند، اما با تند شدن تب مدرک گرایی و ورود به دانشگاه‌های مختلف که هر روز هم به تعداد آن‌ها افزود می‌شود سیلی از جوانان به ادامه تحصیل راغب‌تر شدند. البته باید گفت که متاسفانه در هیچ کدام از دولت‌ها از دهه هفتاد تا امروز فکر جدی برای اشتغال جوانان در نظر گرفته نشده است. در بسیاری از ادارات و ارگان‌های دولتی رابطه حرف اول را می‌زند و اگر کمی شانس به همراه نخبگانی در یک جوان تحصیلکرده وجود داشته باشد ممکن است بتواند از سد آزمون و مصاحبه‌های نفس‌گیر استخدام دولتی گذشته و پشت میز نشین شود.

 

 

ما در کشوری جوان زندگی می‌کنیم، جوانانی که عملکردشان ثابت کرده امروزه در حوزه‌های مختلف علمی حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند؛ و این یعنی نیروی انسانی کارآمد به میزان لازم در کشور برای توسعه همه جانبه وجود دارد. مسئله‌ای که بسیاری از کشور‌های جهان را با چالش مواجه کرده است. با رصد اخبار و آمار به سادگی درخواهیم یافت کشور‌های توسعه یافته راه توسعه را در شکوفایی اقتصادی می‌بینند و و نیروی انسانی بازوی اصلی این توسعه به شمار می‌رود.

متاسفانه با وجود این ظرفیت گسترده و عظیم در کشور، بی برنامگی و عدم مدیریت صحیح برای ایجاد اشتغال در دهه‌های گذشته موجب شده تا بر اساس آمار‌های منتشره در حال حاضر بیش از سه میلیون بیکار در کشور باشد و تقریبا سالیانه ۸۰۰ هزار نیروی متقاضی کار جدید نیز به این آمار اضافه خواهد شد و از آنجا که بیشتر بیکاران جامعه جوان و تحصیلکرده دانشگاهی هستند در نتیجه باید دولت شرایطی را فراهم کند تا فرصت‌ها شغلی مناسب برای جمعیت دو برابری فارغ‌التحصیلان دانشگاه نسبت به بی‌سوادان ایجاد شود.

کارآفرینی راه برون رفت از بحران بیکاری

بیکاری به نوعی معضل اجتماعی به حساب می‌آید و رفع این مشکل اساسی برعهده سیاست گذاران و مسئولان اجرایی کشور است البته در این میان، اما بیان یک نکته خالی از لطف نیست که پشت میز نشینی و سیستم اداری سال‌هاست در کشور‌های توسعه یافته منسوخ شده و دیگر کشور‌های پیشرفته به مقوله کار روتین و دولتی اعتقادی ندارند و شاید همین امر هم به سرعت رشد آن‌ها کمک بیشتری کرده باشد. در تمام سال‌هایی که در کشور ما قالب دکتر و مهندس را برای جوانان می‌گرفتند آن سوی دنیا کارآفرینی ترویج می‌شد، البته با ساز و کار‌های قانونی و حمایت‌های همه جانبه دولتی؛ باید بدانیم که راه برون رفت از یک بحران اجتماعی و اشتغالزایی بی‌شک کارآفرینی و سرمایه گذاری بخش‌های دولتی و خصوصی است.

آمار‌های ناهماهنگ شاغلین کشور

هر طرح آمارگیری از نیروی کار، که سال ۱۳۹۷ صورت گرفت، اطلاعات وضعیت فعالیت افراد ١٠ ساله و بیشتر از خانوار‌های معمولی و گروهی ساکن پرسیده شد و این جمعیت به دو گروه فعال از نظر اقتصادی با سهم ٤٠,٥ درصد و غیر فعال از نظر اقتصادی با سهم ٥٩.٥ درصد تقسیم شدند.

 

 

بر اساس نتایج بدست آمده از جمعیت فعال ٢٧ میلیونی در کشور بیش از ۲۳ میلیون شاغل در کشور وجود دارد که ٨١,٨% آن را مردان و١٨.٢% را زنان تشکیل داده‌اند؛ بر اساس آمار‌های منتشر شده در این بین بیش از ۳ میلیون نفر از جمعیت فعال بیکار بوده‌اند، البته این آمار‌ها بر اساس خوداظهاری‌های صورت گرفته است.

از سوی دیگر وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی به عنوان یکی از بخش‌های اصلی در ایجاد اشتغال جوانان هر ساله آماری از تعداد جذب شدگان به صنایع و بخش‌های مختلف اعلام می‌کند، اما در عمل شاهدیم که بسیاری از این شاغلین در ساعت مشخص فعالیت نمی‌کنند و یا به دلیل سر باز زدن کارفرمایان از پرداخت حق بیمه از دریافت حق و حقوق قانونی خود محروم هستند. بر اساس برخی آمار‌های غیررسمی در حال حاضر نزدیک ۳ میلیون نفر در کشور به صورت غیررسمی شاغل هستند.
زمانی که حرف از بیکاری، اشتغال و کارآفرینی به میان آمد یعنی دو گروه جامعه و دولت در راستای یکدیگر باید حرکت کنند. در واقع نقش حمایتی دولت در اشتغال و کارآفرینی بسیار موثر است و بخش دولتی با داشتن یک برنامه دقیق، مناسب و پایدار و تدوین قوانین تسهیل‌گر می‌تواند علاوه بر جذب سرمایه‌گذار‌های داخلی و خارجی شرایط را برای کارآفرینی و اسجاد اشتغال در کشور فراهم کند.

قطعا کارآفرینی می‌توان کلید راهگشای اشتغال فارغ التحصیلان باشد، اما شرط لازم آن برنامه ریزی دقیق و درست در دانشگاه‌ها است که این امر تنها با شعار محقق نمی‌شود و دولت باید تلاش کند شرایط فعالیت برای بخش خصوصی را تسهیل کرده و فرهنگ تقاضا برای استخدام در سازمان‌های دولتی را با فرهنگ کارآفرینی در جامعه جایگزین کند.