میرناصر: دست‌هایی در کار است تا گزارش‌های واقعی از وضعیت هپکو به دست رئیس قوه قضائیه نرسد

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سیدامیر میرناصری از کارگران شرکت هپکوی اراک در گفتگوی تصویری که با موضوع بررسی وضعیت این کارخانه به همت بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر برگزار شد، با بیان اینکه هفته گذشته یک گزارش دروغ و کذب از وضعیت شرکت هپکو از صدا و سیمای استان مرکزی پخش شد و ما به خاطر این گزارش از صدا و سیما شکایت کردیم، گفت: این گزارش که در اخبار سراسری ساعت ۲۱ نیز پخش شده گزارش دروغ است که با مونتاژ و صدا گذاری ساخته شده است. به هر روی این وضعیت نشان می‌دهد که یک جریان نفوذ و دست‌هایی در کار هستند و نمی‌خواهند وضعیت هپکو بهبود یابد.

وی با اشاره به اینکه شرکت هپکو در سال ۱۳۵۷ با هدف مونتاژ ماشین‌آلات راهسازی راه‌اندازی شد و در زمان جنگ و بعد از آن نیز همچنان سرپا ماند و یکی از دوران‌های طلایی خود را طی کرد، افزود: در هپکو دو کار خیلی بزرگ انجام شد یکی اینکه اولین بولدزر عملیاتی دنیا در این شرکت طراحی و در مناطق عملیاتی به کار گرفته شد و دیگر اینکه ما توانستیم با مهندسی معکوس دستگاه نی کوبی را که از عراق به غیمت گرفته شده بود ظرف دو هفته خط تولید آن را راه اندازی کنیم. به هر روی در دوران جنگ با وجود همه‌ی مشکلات، تحریم‌ها و تهاجم هوایی هپکو در سال ۶۳ بیش‌ترین تولیدات صنعت راه‌سازی را داشتیم و عمده‌ی ماشین‌آلات ما نیز به جبهه‌ها فرستاده می‌شد.

میرناصری افزود: بعد از دوران جنگ که دوران سازندگی پیش آمد، هپکو به سمت خودکفایی پیش رفت، به گه گونه‌ای که ما ۱۱ محصول را از سال ۷۱ و تا قبل از خصوصی‌سازی شرکت، بومی سازی کردیم به گونه‌ای که صفر تا صد طراحی این محصولات در هپکو انجام می‌شد و هیچ شرکتی در دنیا نمی‌توانست، آن را بدون اجازه‌ی ما بسازد. همچنین این محصولات طی سال‌های ۸۱ تا ۸۹ با بهترین محصولات مشابه خارجی خود رقابت می‌کردند و از نظر کیفیت و قیمت، هیچ چیزی از آن‌ها کم نداشتند.

وی بیان کرد: هپکو در سال ۶۵ یک سالن را راه اندازی کرد که در سال ۷۱ به بهره‌برداری رسید. این سالن اولین و بزرگترین سالن یکپارچه‌ی مسقف به وسعت ۶۰ هزار مترمربع و با تجهیزات و امکانات کامل ساخت داخل بود. عظمت این سالن به حدی بود که وقتی کارشناسان ژاپنی برای بستن یک قرارداد به هپکو آمدند، گفتند که شما به احتمال زیاد در اینجا هواپیما می‌سازید. در این سالن برای اولین بار انواع پروژه‌های نفتی و گازی، پروژه‌های سدسازی و بسیاری از پروژه‌های بزرگ انجام شد؛ البته ساخت بزرگ‌ترین قطعه‌ی آزمایشگاه هسته‌ای جهان در این سالن که قبلاً در برن سوئیس ساخته می‌شد نقطه عطفی بود که در هپکو اتفاق افتاد. به هر روی این اتفاق نشان می‌دهد که هپکو از نظر توان مهندسی و تجهیزات هیچ چیزی کم نداشته و پابه پای شرکت‌های بزرگ حرکت می‌کرده است.

این کارگر شرکت هپکو با اشاره به اینکه از سال ۸۵ واگذاری و خصوصی‌سازی هپکو آغاز شد؛ گفت: هپکو از جمله ۱۰۰ شرکتی بود که واگذار شد؛ اما این واگذاری به قدری بد بود که شرکت در همان سال‌های اول واگذاری با مشکل مواجه شد. به هر روی شرکت هپکو تا پیش از واگذاری از توان تولید ۲۱۵۴ دستگاه تولید برخوردار بود همچنین ما ۲۸ میلیارد سود خالص به دولت پرداخت کرده بودیم، اما با وجود این شرایط شرکت لا قیمت ناچیزی به آقای عطاریان واگذار شد.

میرناصری با بیان اینکه هپکو در سال ۹۵ در شرایطی از آقای عطاریان گرفته شد، که تعداد پرسنل آن از ۲۲۰۰ نفر به ۸۰۰ نفر و تعداد تولیدی‌های آن از ۲۱۵۰ دستگاه به ۷۰ دستگاه رسیده بود و این واقعاً هنر می‌خواهد که شرکتی با این عظمت را به این روز بیندازیم، تصریح کرد: آقایان می‌خواستند هپکو را به بهانه‌های مختلف مثل تحریم‌ها و نبودن بودجه و هزینه تعطیل کرده و بنابر اسنادی که موجود است ۱۵۰ هزار هکتار از اراضی آن را به مراکز تجاری اداری تبدیل کنند. به هر روی ما کارگران با کمک دانشجویان و روحانیون نسبت به این اتفاق اعتراض و اعتصاب کردیم و نگذاشتیم که اتفاقات بدتری بیفتد به همین دلیل دولت مجبور شد که شرکت را به نفر دیگری واگذار کند.

وی بیان کرد: واگذاری دوم شرکت هپکو بسیار عجیب‌تر از قبل اتفاق افتاد. به گونه‌ای که شرکت به قیمت ۱۰ میلیون تومان پول نقد و یک تعداد چک بی‌ارزش به شخصی واگذار شد که خودش ابربدهکار بانکی بود و یک کارخانه‌ی ورشکسته را در اختیار داشت. بعد از این قضایا اعتراضات کارگری بالا گرفت، اما متأسفانه به درخواست آنان توجهی نشد به همین دلیل با توجه به حواشی که به وجود آمد کارگران مجبور شدند برای شنیده شدن صدای خود، روی ریل راه‌آهن اراک تجمع کرده و آن را ببندند؛ البته ما پیش از این تجمع بالای ۴۰۰ نامه رسمی به مسئولین مختلف زدیم، ولی چون جواب نگرفتیم، این کار را انجام دادیم.

میرناصری افزود: بعد از اعتراضات کارگران دوباره سهامدار هپکو تغییر کرد و به ظاهر یک تیم دولتی که هشت ماه در این شرکت فعالیت کردند روی کار آمد. این تیم یک تیم بورس‌باز بود و با اینکه هیچ تولید و رونقی در شرکت نداشتیم، سهام هپکو را بالا بردند به گونه‌ای که از طریق افزایش سرمایه در بورس توانستند پول خیلی زیادی به جیب بزنند. نکته جالب آنجا بود که مدیرعامل هپکو پس از سود‌های زیادی که از هپکو بردند، در بعدازظهر همان روزی که مدیر عامل هپکو شد به عنوان مدیرعامل تراکتور سازی منصوب شد. بعد از این قضایا بود که کارگران دوباره پس از نشنیده شدن صدایشان در اواخر شهریور سال ۹۸ روی ریل راه‌آهن تجمع کردند و صدای خود را به گوش رسانه‌های کشور رساندند. به هر روی برخی از کارگران به خاطر این اعتراضات و برای اینکه هپکو از دست مفسدین اقتصادی خارج شود ۸ روز زندانی شدند، اما نهایتا با فشار رسانه‌ای زیادی که به دولت وار آمد این کارخانه دوباره به دولت برگشت.

میرناصری تصریح کرد: از مهرماه پارسال تا کنون اخبار بسیار خوبی از شرکت هپکو در رسانه‌ها مطرح شده که همه‌ی آن‌ها دروغ و کذب بوده به گونه‌ای که از حدود ۴۱ خبر که در رسانه‌های رسمی کشور منتشر شده اند ۴۰ خبر صحت نداشته و اسناد آن هم وجود دارد. به هر روی فقط یک خبر از کل اخبار منتشر شده صحت دارد که این خبر هم مربوط به وام گرفتن شرکت برای بازنشست کردن تعدادی از پرسنل بوده است.

وی با بیان اینکه در سال رونق تولید به جای اینکه پول برای بهترکردن اوضاع هپکو هزینه شود، برای بازنشست کردن پرسنل هزینه می‌شود، اضافه کرد: علی رغم مزین شدن امسال به شعار جهش تولید، اما در هپکو به هر طریقی تلاش می‌کنند تا موضوع بازنشسته کردن پرسنل را پیش ببرند تا با توجه به کم شدن تعداد پرسنل آن را در آینده‌ای نزدیک تعطیل کنند و برخی از مسئولین استانی نیز صریحاً این موضوع را گفته‌اند. به هر روی نگاه مسئولین به جای احیای هپکو، این است که کلاً صورت مسئله را پاک کنند.

این کارگر شرکت هپکو گفت: در چند سال اخیر کارگران هپکو واقعاً برای ماندن این شرکت به معنای واقعی کلمه جنگیدند و شعار اصلی ما در تمام این مدت ماندن هپکو بوده با این وجود بحث حقوق کارگران در اولویت قرار نداشته است. چون ما میدانیم که اگر هپکویی وجود نداشته باشد ما نیز وجود نداریم و نسل بعد ما نیز نمی‌تواند سرکار برود.

میرناصری با بیان اینکه اولویت اصلی ما در حال حاضر احکام صادره از سوی دادگاه برای کارگران هپکو است، اظهار کرد: حفظ و نگهداری صنایع بزرگی مثل هپکو سنگ محکی است برای شناخت دوست از دشمن با این وجود سوال این است که آیا کارگرانی که به فکر احیای هپکو و تولید آن هستند مرتکب اقدام علیه نظام و امنیت ملی شده اند یا افراد و مفسدینی که فقط به فکر پاک کردن صورت مسئله بوده و با ۱۰ میلیون تومان هپکو را خریدند و سعی کردند اعتراضات کارگری را به عنوان اغتشاش جلوه بدهند.

وی افزود: پرسنل هپکو بعد از قضایای شهریورماه پارسال از عده‌ی زیادی از مسئولین هپکو و استانداری به صورت رسمی شکایت کردند. با این وجود جای سوال دارد که چرا تا الان و بعد از گذشت حدود هشت ماه هنوز هیچ رسیدگی به این شکایات نشده است، اما احکامی از سوی دادگاه برای کارگران صادر شده است.

میرناصری با بیان اینکه خواسته‌ی اصلی ما در حال حاضر رسیدگی به احکام صادره برای کارگران است و همچنین احیای کارخانه است، تصریح کرد: دست‌هایی نمی‌گذارند که گزارش‌های واقعی و درست از وضعیت هپکو به رئیس قوه قضائیه برسد. به هر روی آقای رئیسی در دیدار با کارگران هپکو اظهار کردند که تا الان از سوی استانداری و برخی وزرا، گزارش مطلوب و خوب از وضعیت شرکت هپکو آمده است با این وجود در جریان وضعیت نامطلوب شرکت نبودند به همین خاطر با کارگران هپکو جلسه خصوصی گذاشتند.

این کارگر کارخانه هپکو با اشاره به اینکه متأسفانه تشکل‌ها و نهاد‌های کارگری در ایران خیلی تأثیرگذار نیستند و اصلاً اجازه فعالیت آزاد به آن‌ها داده نمی‌شود، گفت: اگر افراد تاثیرگذاری هم در بین تشکل‌ها و نهاد‌های کارگری وجود داشته باشند با دادن پست و مقام آن‌ها را از هدف خود دور می‌کنند. به هر روی ما به عنوان کارگر وظیفه خود می‌دانیم که به مطالبه گری خود ادامه بدهیم و هیچ گاه از آن دست نکشیم.

میرناصری با بیان اینکه اینگونه نیست که هپکو به بن‌بست رسیده باشد و هیچ راهکاری برای احیاء آن نداشته باشیم، گفت: ما در طی سال‌های اخیر یک گزارش کامل از راهکار‌های منطقی برای برون‌رفت شرکت هپکو آماده کرده‌ایم و در اختیار نهاد‌های مختلف قرار داده‌ایم. ولی خب یک دست‌هایی وجود دارد که اجازه نمی‌دهند این راهکار‌ها اجرای شوند تا وضعیت نامطلوب هپکو بهتر شود. به هر روی آقایان رفتند و افرادی را آوردند که هیچ تجربه‌ای در اداره هپکو نداشتند به همین دلیل وضع را بدتر کردند. معتقدم تا زمانی که وضع اینگونه ادامه یابد آقایان می‌گویند هیچ راهکاری برای احیاء هپکو وجود ندارد و به خاطر تحریم‌ها مشکلات زیاد است و باید شرکت تعطیل شود. ما معتقدیم که تحریم‌ها بهانه است و هپکو به خاطر وجود تجهیزات و توانمندی‌های زیادی که دارد می‌تواند به مسیر خود در امر تولید ادامه دهد.