یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سمیرا موسوی دهمیران؛ تعداد بی خانمان‌ها در خوزستان کم نیست؛ اما کمتر کسی تا بحال این مسئله را پیگیری کرده و این در شرایطی است که مسئولان به برخی از زمین‌های شهری مجوز ساخت و ساز نمی‌دهند و همین امر باعث بالا رفتن قیمت خانه و زمین در خوزستان و بی خانه ماندن افراد میشود.
جاده‌های غیر استاندارد و قدیمی بین شهر‌ها و خارج استانی نفرات زیادی را بکام مرگ کشانده‌اند؛ درحالی که یک پروژه ساده راه سازی بیش از ده‌ها سال طول می‌کشد و در اخر هم با زیر ساخت‌های نامناسب فرو می‌پاشد. نبود فاظلاب در شهر‌های گذری کارون که باعث شده کارون همیشه مقتدر به کام مرگ و نیستی کشانده شود.
سوال اساسی اینجاست که چرا مسئولان تا مشکل کوچک است و به راحتی و آسانی میشود آن را حل کرد اقدامی نمی‌کنند؟ چرا تا مشکلات را در بوق و کُرنا نکنیم و آنهارا جار نزنیم کسی به فکر مشکل گشایی نمی‌افتد؟ سوال دیگر اینکه چرا تا مسئله امنیتی نشود به داد مردم نمی‌رسند؟ مشکل آب غیزانیه‌ای که به سادگی قابل حل بود، چرا باید تبدیل به یک معادله‌ی چند مجهولی شود؟
بخش غیزانیه محل تمرکز بزرگترین تولیدکنندگان نفت است. شرکت‌های نفت و گاز کارون، نفت و گاز مارون، پتروشیمی مارون واحد اهواز، واحد‌های نمک زدایی و شرکت سیالات انگیزشی وابسته به شرکت ملی حفاری در غیزانیه فعالیت میکنند، اما این بخش جزو محروم‌ترین مناطق خوزستان است.
در اطراف روستای غیزانیه چند لوله بزرگ نفتی عبور می‌کند، برای دکل‌های حفاری و چاه‌های نفت، ظرف چهار روز لوله کشی آن انجام میشود، اما برای آب شرب روستا سال‌هاست که نتوانسته‌اند آبرسانی کنند، این ظلم در حق مردم است و این در حالی است که غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان اعلام کرده که رهبر معظم انقلاب با اختصاص ۵۰ میلیون یورو از صندوق ملی توسعه برای حل مشکل آب خوزستان موافقت کرده است.
به نظر با این مبلغ هم مشکل آب خوزستان حل نخواهد شد؛ مادامی که این مسئولین در خوزستان حاکمند. چرا؟ اگر به ماجرای ۱۴۹ میلیون دلار که از بانک جهانی برای حل مشکلات آب و فاضلاب اهواز دریافت شد را بیاد بیاورید متوجه حرف من خواهید شد.
آیا شما خبر دارید ۱۴۹ میلیون دلار چه شد؟
آیا مسئولین حاضر شدند ذره‌ای برای افکار عمومی و رسانه‌ها و دستگاه‌های نظارتی ارزش قائل شوند و پاسخ دهند آن ۱۴۹ میلیون دلار چه شد و کجا رفت و چرا فاضلاب اهواز هیچ تکان نخورد بلکه روز بروز بدتر شد؟
ماجرای فساد کلان ارزی ۱.۵ میلیارد دلار امید اسد بیگی مدیر عامل هفت تپه با حمایت ویژه‌ی این استاندار و آبفای خوزستان با آن مسائل مالی و حمایت همین استاندار که در نامه دیوان محاسبات و اسناد ترک تشریفات منتشر شده، مشهود است و ماجرای میدان تره‌بار و ... نشان میدهد که مسئله‌ی اصلی خوزستان صرفا کمبود پول و اعتبار تخصیص نیست بلکه کمبود اعتبار هم هست، ولی مسئله‌ی اصلی در خوزستان فساد و سومدیریت است. اگر این مشکلات حل نشود هر چقدر اعتبار و تخصیص هم بدهند فایده‌ای نخواهد داشت.
مردم خوزستان دیگر چنان با این همه سختی و مشکلات خو گرفته اند که دیگر صدای اعتراضاتشان را درگلو دفن میکنند چرا که اگر اعتراضی کنند جایشان کنار کارگران هفت تپه است.
اگر مسئولان امر به خواسته‌های مردم توجه کنند، هیچ‌گاه مشکلات اجتماعی به مسائل انتظامی تبدیل نخواهد شد و نمونه آن همین تامین آب شرب مردم بخش غیزانیه است.
جاده‌های غیر استاندارد و قدیمی بین شهر‌ها و خارج استانی نفرات زیادی را بکام مرگ کشانده‌اند؛ درحالی که یک پروژه ساده راه سازی بیش از ده‌ها سال طول می‌کشد و در اخر هم با زیر ساخت‌های نامناسب فرو می‌پاشد. نبود فاظلاب در شهر‌های گذری کارون که باعث شده کارون همیشه مقتدر به کام مرگ و نیستی کشانده شود.
سوال اساسی اینجاست که چرا مسئولان تا مشکل کوچک است و به راحتی و آسانی میشود آن را حل کرد اقدامی نمی‌کنند؟ چرا تا مشکلات را در بوق و کُرنا نکنیم و آنهارا جار نزنیم کسی به فکر مشکل گشایی نمی‌افتد؟ سوال دیگر اینکه چرا تا مسئله امنیتی نشود به داد مردم نمی‌رسند؟ مشکل آب غیزانیه‌ای که به سادگی قابل حل بود، چرا باید تبدیل به یک معادله‌ی چند مجهولی شود؟
بخش غیزانیه محل تمرکز بزرگترین تولیدکنندگان نفت است. شرکت‌های نفت و گاز کارون، نفت و گاز مارون، پتروشیمی مارون واحد اهواز، واحد‌های نمک زدایی و شرکت سیالات انگیزشی وابسته به شرکت ملی حفاری در غیزانیه فعالیت میکنند، اما این بخش جزو محروم‌ترین مناطق خوزستان است.
در اطراف روستای غیزانیه چند لوله بزرگ نفتی عبور می‌کند، برای دکل‌های حفاری و چاه‌های نفت، ظرف چهار روز لوله کشی آن انجام میشود، اما برای آب شرب روستا سال‌هاست که نتوانسته‌اند آبرسانی کنند، این ظلم در حق مردم است و این در حالی است که غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان اعلام کرده که رهبر معظم انقلاب با اختصاص ۵۰ میلیون یورو از صندوق ملی توسعه برای حل مشکل آب خوزستان موافقت کرده است.
به نظر با این مبلغ هم مشکل آب خوزستان حل نخواهد شد؛ مادامی که این مسئولین در خوزستان حاکمند. چرا؟ اگر به ماجرای ۱۴۹ میلیون دلار که از بانک جهانی برای حل مشکلات آب و فاضلاب اهواز دریافت شد را بیاد بیاورید متوجه حرف من خواهید شد.
آیا شما خبر دارید ۱۴۹ میلیون دلار چه شد؟
آیا مسئولین حاضر شدند ذره‌ای برای افکار عمومی و رسانه‌ها و دستگاه‌های نظارتی ارزش قائل شوند و پاسخ دهند آن ۱۴۹ میلیون دلار چه شد و کجا رفت و چرا فاضلاب اهواز هیچ تکان نخورد بلکه روز بروز بدتر شد؟
ماجرای فساد کلان ارزی ۱.۵ میلیارد دلار امید اسد بیگی مدیر عامل هفت تپه با حمایت ویژه‌ی این استاندار و آبفای خوزستان با آن مسائل مالی و حمایت همین استاندار که در نامه دیوان محاسبات و اسناد ترک تشریفات منتشر شده، مشهود است و ماجرای میدان تره‌بار و ... نشان میدهد که مسئله‌ی اصلی خوزستان صرفا کمبود پول و اعتبار تخصیص نیست بلکه کمبود اعتبار هم هست، ولی مسئله‌ی اصلی در خوزستان فساد و سومدیریت است. اگر این مشکلات حل نشود هر چقدر اعتبار و تخصیص هم بدهند فایده‌ای نخواهد داشت.
مردم خوزستان دیگر چنان با این همه سختی و مشکلات خو گرفته اند که دیگر صدای اعتراضاتشان را درگلو دفن میکنند چرا که اگر اعتراضی کنند جایشان کنار کارگران هفت تپه است.
اگر مسئولان امر به خواسته‌های مردم توجه کنند، هیچ‌گاه مشکلات اجتماعی به مسائل انتظامی تبدیل نخواهد شد و نمونه آن همین تامین آب شرب مردم بخش غیزانیه است.
سمیرا موسوی دهمیرانی - دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات