طبق اعلام نشریات محلی؛
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به ساکنان محوطه دانشگاه بیرلی و سالن‌های کمبریج در دانشگاه متروپولیتن منچستر گفته شده که حتی اگر علائم ابتلا به کرونا را ندارند، به مدت ۱۴ روز در اتاق‌های خود بمانند و خودشان را قرنطینه کنند.
به گزارش یکی از نشریات محلی، در مجموع هزار و ۷۰۰ دانشجو در منچستر به کووید۱۹ مبتلا شده‌اند و آمار نشان می‌دهد که به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در هفته گذشته ۱۸۵ نفر به این بیماری دچار شده‌اند و هزار و ۲۶ تست مثبت کرونا ثبت شده است. این آمار تقریبا دو برابر هفته پیش از آن بود که به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۹۳ نفر به کووید۱۹ مبتلا شده بودند و ۵۱۵ مورد تست مثبت گزارش شده بود. برهمین اساس به دانشجویان اعلام شده که برای جلوگیری از شیوع کرونا در دانشگاههای این منطقه آخر هفته‌ها در مناطق شلوغ تردد نکنند.
اتحادیه دانشگاه‌ها و کالج‌های بریتانیا که بیش از ۱۲۰ موسسه آموزشی را شامل می‌شود، حادثه منچستر را آخرین فاجعه در یک هفته توصیف و پیش‌بینی کرد که ادامه شیوع این بیماری موجب تعطیلی تمامی دانشگاههای سرتاسر انگلستان خواهد شد.
جو گرادی، دبیر کل این اتحادیه اعلام کرد: ماه گذشته در مورد مشکلات سفر هزاران دانشجو از سرتاسر کشور هشدار داده بودیم و هم‌اکنون زمان اقدامات فوری وزرا و دانشگاه‌ها برای محافظت از کارمندان و دانشجویان فرا رسیده است.
دانشگاه متروپولیتن منچستر که تصمیم گرفته بود فقط برای دانشجویان پایه و سال اولی آموزش از راه دور برگزار کند، حال سعی دارد که برای تمامی مقاطع این نوع آموزش را ارائه دهد.
عضو شورای بهداشت و سلامت بزرگسالان شورای شهر منچستر نیز در این زمینه اعلام کرد: ضمن همکاری با دانشگاه‌ها و سایر خدمات عمومی سعی داریم از تمامی دانشجویان حمایت کنیم و نیاز‌های آن‌ها را فراهم آوریم. دانشجویان بخش حیاتی شهر ما هستند و بخشی از طرح ما این است که دانشجویان بیشتری را به شهر‌های خود بازگردانیم.
اما از سوی دیگر، دانشجویان اعلام کرده‌اند که پلیس و نیرو‌های امنیتی بیرون از منزل کشیک می‌دهند و هیچکس حق خروج از خانه را ندارد. همین امر قرنطینه را برایمان سخت‌تر و روحیه‌مان را ضعیف کرده است.
یکی از دانشجویانی که در دانشگاه متروپولیتن منچستر تحصیل و در خوابگاه آن زندگی می‌کند، در این مورد می‌گوید: قصد بیرون رفتن با دوستانم را داشتیم که دیدیم پلیس و نیروی امنیتی در محوطه ایستاده‌اند و به ما گفتند نمی‌توانیم آنجا را ترک کنیم. این در حالی است که هیچ ایمیلی در این مورد از دانشگاه دریافت نکرده‌ایم.
وی افزود: من شغلی داشتم و کمک مالی خوبی هم برایم بود، زیرا بودجه دانشجویی کافی نیست. اما دیگر نمی‌توانم برای کار بیرون روم تا حقوقی داشته باشم این درحالی است که از صورت راه دور می‌توان تحصیل کرد. دانشگاه به ما اجازه نمی‌دهد حتی به خانه‌هایمان برگردیم و در این اتاق‌ها زندانی شده‌ایم.
ارسال نظرات