گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - احمد رضاپور؛ نشریه موسوم به نیروی دریایی «naval news» در گزارشی با عنوان «کشتی ۱۰۰ هزار تنی نیروی دریایی آمریکا که ایران درحال کپی برداری از آن است» نوشت: کشتی «USS Miguel Keith» سوّمین شناور از دسته موسوم به «پایگاه دریاییِ اعزامشونده» (ESB) در نیروی دریایی آمریکا است که هم اکنون در شهر ساحلی «سن دیگو» کالیفرنیا تحت آزمایش قرار دارد. انتظار میرود این کشتی در ماه می ۲۰۲۱ / اردیبهشت ۱۴۰۰ عملیاتی شود. در صورت تحقق این امر، کشتی «USS Miguel Keith» یکی از بزرگترین کشتیهای نظامی جهان خواهد شد ـــ گفتنی است در ایران به شناورهای موسوم به ESB «ناو بندر» میگویند.
«ناو بندر» در بین مردم چندان شناخته شده نیست. این کشتیها به بزرگی ناو هواپیمابر هستند و این توانایی را دارند که حجم بالایی از تجهیزات و مهمات نظامی را به منطقه نبرد و تجمع نیروها اعزام کند. تعداد اندکی نیروهای دریایی در جهان هستند که بتوانند چنین قابلیت نظامی را حتی در رویا تصوّر کنند. امّا نیروی دریایی ایران با ناو بندرهای خود درحال شبیهسازی این «پایگاه دریاییِ اعزامشونده» است.
استفاده از کشتیهای «ناو بندر» امر جدیدی در نیروی دریایی آمریکا نیست. یگان ویژه نیروی دریایی آمریکا در جریان جنگ نفتکشها (دهه ۱۹۸۰ میلادی | مصادف با جنگ ایران - عراق) بر روی شناورها در خلیج فارس مستقر بودند. در آن زمان به این قبیل شناورها «پایگاه متحرک دریایی» (MBS) میگفتند. این قبیل از کشتیهای اقیانوس پیما اخیراً در اصطلاح پایگاههای اعزامشونده به سراسر جهان نامگذاری شده است. این کشتیهای دارای امکانات بسیار بهتری هستند و میتوانند پشتیبانی لازم برای تجهیزات هوایی مختلفی را در حجم و ابعاد متنوع فراهم کنند. این تجهیزات میتواند شامل بالگرد «V-22 Osprey» و بالگرد «آپاچی AH-64E» باشد. این تجهیزات علاوه بر امکاناتی نظیر قایق گشت زنی، ناوچه آبی-خاکی و ناوچه نیروهای ویژه است.
نشریه نیروی دریایی در ادامه نوشت: ناوبندر «مکران» نیروی دریایی ایران که تغییریافته نفتکشی به نام «بتا» است، طی چند ماه در مجتمع «صنایع دریایی شهید درویشی» واقع در نزدیکی بندر عباس ساخته شد. این ناو بندر از نوامبر سال ۲۰۲۰ / آبان ۱۳۹۹ که به آب انداخته شد، در رزمایش و تمرینات دریایی تنگه هرمز و دریای عرب حضور داشته است. مکانی که ناوبندر «مکران» در آن مستقر خواهد شد قابل حدس است، چرا که این ناوبندر برای بسیاری از پایگاههای دریایی ایران بسیار بزرگ است.
ناوبندر «مکران» در حال نزدیکی به اندازه کشتیهای نیروی دریایی ایالات متحده است. یک سکّوی بزرگ فرود به همراه پارکینگ عرشه برای چندین هلیکوپتر در انتهای جلوی کشتی اضافه شده است. نفتکشی که تبدیل به ناوبندر شد، یک چرثقیل روی عرشه داشت که این کشتی را برای جابجایی و مدیریت قایقهای کوچک ایدهآل میکند. این بدان معناست که نیمی از عرشه عظیم این ناوبندر مخصوص عملیاتهای هوایی و نیم دیگر آن برای عملیات دریایی است.
نشریه نیروی دریایی درباره قابلیتهای ناوبندر «مکران» نوشت: در مجموع کشتی جدید توانایی کمتری نسبت به نمونه آمریکایی خود دارد، امّا نمونه بدون فایدهای نیست. این ناوبندر میتواند با هلیکوپترهای ایران نظیر انواع بالگرد آبی-خاکی «SH-3 Sea King» و بالگرد «CH-53 Sea Stallion» با خود حمل کند. ناوبندر مکران همچین میتواند طیف گستردهای از انواع شناورهای کوچک، بالاخص شناورهای مخصوص یگانهای نیروی دریایی ایران را حمل کند. شناورهایی نظیر: زیردریایی السابحات که توسط واحد نیروهای ویژه دریایی ایران جهت پشتیبانی از عملیاتهای آبی-خاکی مورد استفاده قرار میگیرد.
نشریه نیروی دریایی در ادامه مدعی شد: نیروی دریایی دیگر ایران متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی میباشد که یک ناوبندر در اختیار دارد. کشتی «ساویز» به ظاهرا یک کشتی تجاری و غیرنظامی میباشد. کشتی «ساویز» چندین سال است که در دریای سرخ مستقر شده و قایقهای کوچکی با خود حمل میکند. این امکان وجود دارد که کشتی «ساویز» در حال گردآوری اطلاعات از منطقه و پشتیبانی از نیروهای حوثی (انصارالله) یمن بوده است ـــ نیروی دریایی آمریکا از این کشتی با عنوان پایگاه جاسوسی سپاه پاسداران یاد کرده است. این کشتی در نزدیکی سواحل یمن، واقع در انتهای جنوبی دریای سرخ که به تنگه باب المندب منتهی میشود، قرار دارد.
اخیراً نیروی دریایی سپاه پاسداران ماموریت ناو شهید رودکی را اعلام کرد ـــ اسمی از کشتی ساویز برده نشده است. این کشتی کوچکتر از طول کشتیهای نیروی دریایی آمریکاست امّا قابلیت حمل موشکهای کروز ضد کشتی و احتمالاً حمله محدود را دارد. سپاه پاسداران توانایی این ناو را با استقرار پهبادها و هلیکوپترها به نمایش گذاشت. سپاه همچنین سامانه پدافند موشکی سوّم خرداد را روی عرشه ناو شهید رودکی مستقر کردند.
نشریه نیروی دریایی در پایان نوشت: در مجموع «پایگاه دریاییِ اعزامشونده» (ESB) نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا هنوز استاندارد سایر نیروهای دریایی جهان است که میتوانند آرزوی توانایی آن را داشته باشند. امّا جالب است که ایران اوّلین کشوری است که درتلاش برای شبیهسازی قابلیتهای دریایی ارتش آمریکا ولو به سبک و سیاق خاص خود میباشد.