به گزارش گروه اقتصادی خبرگزری دانشجو، ناصرچمنی، فعال کارگری درباره مشکلات کارگران درسال ۱۴۰۰ گفت:به خاطر سفرهای نوروزی کرونا مجدد شیوع پیدا کرد، اکثر کشورهای اروپایی در زمان شیوع کرونا به کارگران خود حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد حقوق پرداخت میکردند، تنها ایران بود که چنین کاری نکرد و حتی بخشی از کارگران بیمه بیکاری هم دریافت نکردند.
وی ادامه داد:اکثر کشورها از نظر حقوقی به کارگران دردوران کرونا کمک میکردند، تعدادی از کارگران قبل از کرونا بیکار شده بودند، اما چون با کرونا تداخل پیدا کرد، مجبور شدند برای دریافت بیمه بیکاری صبر کنند. خلاصه اینکه سال گذشته تعداد زیادی کارگران در راستای کرونا بیکار شدند که اکثر آنها کارگران حوزه خدمات و فصلی بودند.
چمنی اظهار داشت: دولت میتواند آن دسته از کارگرانی که از کرونا آسیب دیدند را به عنوان جامعه هدف مورد حمایت قرار دهد. نه اینکه با یک سبد کالا، بلکه دولت در شرایط فعلی باید حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد حقوق کارگرانی که آسیب دیدند را پرداخت کند.
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ادامه داد: کارگرانی که کرونا میگرفتند با مشکلات زیادی در گرفتن غرامت دستمزد ایام بیکاری مواجه میشدند و بیشتر آنها برای دو هفته استراحت باید دو ماه دوندگی میکردند و به پول احتیاج داشتند، چون درآمدشان طوری نبود که پس اندازی داشته باشند به همین دلیل ترجیح میدادند که در صورت بیماری به کارفرما نگویند، ولی در صورتی که سیستم پرداخت غیرحضوری غرامت دستمزد ایام بیماری و بیمه بیکاری عملیاتی و مقدمات دسترسی به سیستم فراهم شود به نفع کارگران و کارفرمایان است.
وی تأکید کرد: در دوران کرونا، تمام بخشهای تولیدی وصنعتی و خدماتی آسیب دیدند,، اما بخشهای تولیدی و صنعتی آسیب کمتری دیدند و بخش خدمات و صنوف بیشترین آسیب را دیدند؛ لازم است در دوران کرونا و پس از آن برنامه مدونی در حمایت از این دسته مشاغل تدوین شود.