به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حمیدرضا لرنژاد، با اشاره به شعار «حمایت از تغذیه با شیر مادر؛ مسئولیت مشترک»، گفت: یکم تا هفتم آگوست هر سال به نام هفته جهانی تغذیه با شیر مادر نامگذاری شده است. شعار سال ۱۴۰۰ هفته جهانی تغذیه با شیر مادر "حمایت از تغذیه با شیر مادر؛ مسئولیت مشترک" است.
وی افزود: رویکرد تغذیه با شیر مادر یکی از حقوق انسان است که به عنوان یک مسئولیت مشترک باید مورد احترام قرار گرفته، حفظ شده و تحقق یابد.
لرنژاد ادامه داد: کودکان، ارزشمندترین دارایی بشریت و سرمایههای هر کشور محسوب میشوند، برخورداری کودکان از شرایطی که بتوانند در تمام مراحل زندگی توان بالقوه خود را به فعل تبدیل کنند، حق آنان و لازمه توسعه پایدار است.
وی بیان داشت: آغوش گرم و پُرمحبت و تغذیه با شیر مادر نخستین گامی است که مادر برای مراقبت از کودک و بنا نهادن اساس تندرستی و رشد و تکامل جسمی، روانی و عاطفی او بر میدارد و این مهم، حق مادر و کودک است.
رئیس اداره سلامت کودکان معاونت بهداشت وزارت بهداشت گفت: سطوح مختلف جامعه به طرق گوناگون، مسئولیت مشترکی در حمایت از خانوادههای دارای شیرخوار دارند.
وی اضافه کرد: خانوادهها، مسئولان جامعه، حامیان، شبکههای اجتماعی و رسانهها میتوانند نقش مهمی در حمایت از تغذیه با شیر مادر داشته باشند. حمایت اعضای خانواده از مادران شیرده و بعد از آنان حمایت قانون گذار، محیط کار و جامعه میتواند نقش اساسی در حمایت و ارتقای سلامت مادران و کودکان داشته باشند.
لرنژاد افزود: در این زمینه گروههای حقیقی و مجازی جامعه میتوانند با هوشیاری در مقابل صنایع تولید کننده جانشینهای شیر مادر، نقش ارزشمندی در برنامه تغذیه با شیر مادر داشته باشند. پیامهای استراتژیک و نوآورانه برای تغییر رفتار اعضای خانواده و جامعه مورد نیاز است تا از خانوادههای دارای شیرخوار حمایت شود.
وی گفت: به مادران توصیه میشود در زمان همه گیری بیماری کووید ۱۹، به شیر دادن نوزاد خود ادامه دهند، چرا که پادتنها و عوامل زیستی فعال در شیر مادر در صورت مواجهه کودک با کروناویروس میتوانند با این بیماری مقابله کنند. تاکنون، انتقال ویروس فعال کرونا (ویروسی که میتواند به بیماری منجر شود) از طریق شیر مادر یا تغذیه با آن گزارش نشده است.
لرنژاد در پایان اظهار داشت: هفته جهانی تغذیه با شیر مادر به ما یادآوری میکند که محافظت از تغذیه با شیر مادر، یک مسئولیت مشترک همگانی است. این امر به تضمین بقا، سلامتی و رفاه فرزندان و خانوادههای آنها کمک میکند و در دستیابی به اهداف توسعه پایدار نقش کلیدی دارد.