به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از اویل پرایس، خشم جهانی علیه به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان هنوز فروکش نکرده است، ولی مسئله‌ای که می‌تواند باعث اهمیت بین المللی افغانستان شود ثروت منابع معدنی این کشور است.
طالبان بر روی یک تریلیون دلار منابع معدنی نشسته که دنیا به شدت به آن نیاز دارد. کوه‌های افغانستان معدن مس، لیتیوم، اورانیوم، خاک‌های کمیاب و سایر فلزات و مواد معدنی هستند. افغانستان همچنین یکی از منابع اصلی زغال سنگ، نفت و گاز است.
تخمین یک تریلیون دلار از منابع معدنی افغانستان یک عدد قدیمی است که حدود یک دهه پیش توسط زمین شناسان و مقامات نظامی آمریکا ارائه شده است. وزیر معدن افغانستان در آن زمان ارزش معادن معدنی این کشور را تا ۳ تریلیون دلار برآورد کرده بود. اگر تورم و از همه مهمتر، تقاضای فزاینده برای برخی از این مواد معدنی را حساب کنیم، این رقم بسیار بالاتر خواهد رفت.
یکی از این مواد معدنی مورد نیاز لیتیوم است که از آن در ساخت باتری استفاده می‌شود. افزایش استفاده از خودرو‌های برقی تقاضا برای این فلز را طی دهه اخیر ۴ برابر بالا برده است و پیش بینی می‌شود در ابتدای سال آینده میلادی دنیا با کمبود این فلز مواجه شود.
لیتیوم فلز نادری نیست، ولی تولید آن به تعداد انگشت شماری از کشور‌ها از جمله چین و شیلی محدود شده است. مقامات نظامی آمریکا افغانستان را عربستانی از لیتیوم نامیده‌اند.
طبق تخمین‌های یکی از مقامات افغان در مورد منابع معدنی این کشور، افغانستان ۳۰ میلیون تن ذخایر مس دارد. بدون شک مس نسبت به لیتیوم اهمیت بیشتری در برقی شدن حمل و نقل دارد. برآورد می‌شود دنیا طی ۴ سال آینده با کمبود مس هم مواجه شود و به حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری برای تولید ۴.۷ میلیون تن مس تا ۲۰۳۰ نیاز است تا کمبود آن جبران شود.
علاوه بر فلزات گرانبها، افغانستان حدود ۲ میلیارد بشکه نفت خام و یک تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی دارد.
اما برای توسعه صنایع معدنی نیاز به ثبات سیاسی نسبی وجود دارد. به حاکمیت رسیدن آسان طالبان نشان می‌دهد شاید بتوان ثبات را در این کشور برقرار کرد. به این ترتیب شرایط لازم برای بهره برداری از ثروت معدنی افغانستان فراهم می‌شود.