به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، عزیزالله شبانی در رویداد کشاورزی و امنیت غذایی در شرکت پیشگامان بنیاد تعاون گفت: چالش‌های کشاورزی و امنیت غذایی باید آسیب‌شناسی شده و راه‌حل‌های فناورانه برای آن ارائه شود. امنیت غذایی شاکله نظام هر کشور است.
این کارشناس امور دامی گفت: هر نظام باید دارای یک استراتژی مشخص در مورد وضعیت کشاورزی باشد. در برنامه‌های چهارم، پنجم و ششم توسعه در بخش کشاورزی حضور داشتم و بنابراین استراتژی مشخصی در بخش کشاورزی تاکنون وجود نداشته است، باید استراتژی به عنوان چراغ هدایت همه برنامه‌های کشاورزی باشد تاکنون به جای استراتژی به تاکتیک‌های موقتی بسنده شده است.
به گفته وی، وقتی صحبت از استراتژی می‌شود یعنی یک برنامه مدون و تجربه شده خارجی و شش ضلعی کریستالر باشد که به عنوان مثال بدانیم در کشور‌های حوزه خلیج فارس ۱۰ سال آینده چه اتفاقی می‌افتد یا در روسیه چه برنامه‌هایی برای کشاورزی آینده دارند.
شبانی گفت: مشکل الان بحث آب است حتی الان صحبت از جنگ آب به میان می‌آید. سیاست واردات آب مجازی در قالب واردات محصولات آب‌بر کشاورزی مطرح می‌شود که این واردات کم‌کم قطع می‌شود.
وی افزود: هر سال بین ۱۳ تا ۱۴ میلیون تن خوراک دام از خارج وارد می‌کنیم یعنی در استراتژی دامداری فقط به دادن مجوز دامداری اکتفا کردیم و الان برای خوراک دام برنامه استراتژی نداریم.
به گفته این کارشناس امور دامی، سه استان شمالی کشور وضعیتی مشابه هلند دارند، اما نتوانستیم در زمینه صادرات محصولات کشاورزی موفق شویم به خاطر اینکه هنوز آمایش سرزمین را اجرا نکرده‌ایم که بدانیم چقدر خاک حاصلخیز و یا چقدر آب‌خوان داریم.
شبانی گفت: کشور ما در مدار خشکی قرار دارد و نمی‌توان تعداد دام را در مراتع زیاد کرد. وقتی خشکسالی اتفاق می‌افتد باید گوشت وارد کنیم در هیچ‌جای دنیا خودکفایی در همه محصولات وجود ندارد ما باید خوداتکایی و خوداعتمادی را دنبال کنیم نه اینکه طرح خودکفایی گندم، خودکفایی ذرت و خودکفایی همه چیز بدهیم، بلکه باید اول آمایش زمین مشخص شود، یعنی مشخص شود در چند سال آینده از آب، خاک و جنگل‌ها چگونه به صورت بهینه استفاده کنیم و در آمایش مشخص شود اگر به سمت مصرف سیب‌زمینی برویم بهتر است یا به سمت مصرف گوشت.
این کارشناس امور دامی افزود: محصولات کشاورزی ما به صورت خام صادر می‌شود و در کشور‌های دیگر بسته‌بندی می‌شود. مثلاً کرک گوسفندان ایرانی به هند می‌رود و در آنجا با بسته‌بندی‌های هندی به دنیا صادر می‌شود یا در زعفران و چای ایرانی به خارج می‌رود و با بسته‌بندی خارجی به دنیا عرضه می‌شود.
وی عنوان کرد: باید استراتژی ۲۰ سال آینده یعنی در برنامه ۲۰۴۰ وضعیت آینده کشاورزی مشخص شود. در آمایش سرزمینی پاسخ دهیم که آیا شترمرغ در خراسان جنوبی درست است یا غلط، در حالیکه بازار مصرف گوشت شترمرغ در تهران است. یا پرورش گاو در گناباد انجام می‌شود که شیر گاو برای فرآوری به تهران می‌آید در کجای دنیا چنین فاصله‌ای بین کارخانه و تولیدکننده وجود دارد.
شبانی گفت: باید ریسک مرغداری برای کسانیکه می‌خواهند مرغداری احداث کنند مشخص شود، وظیفه دولت این است که مشخص کند بهره‌وری در کجا است و کشاورز اگر می‌خواهد سرمایه‌گذاری بهره‌ور انجام دهد لازم است پیاز بکارد یا محصول دیگری مانند چغندر قند، و این موارد باید در کل کشور مشخص شود.
این کارشناس امور دامی همچنین بیان داشت: برای افزایش بهره‌وری باید علوفه وارداتی دارای کیفیت باشد و ما نباید علوفه را به صورت خام به گاو بدهیم بلکه باید با فرآوری آن هم قابلیت هضم را افزایش دهیم و هم میزان تبدیل خوراک دام به گوشت را بالا ببریم. در یک آزمایشی از فضولات گاو مشخص شده بود به جای ۷ درصد میزان ۱۵ درصد نشاسته در فضولات گاو وجود دارد یعنی اینکه با پول زیاد خوراک دام خریده‌ایم و آن را به صورت خام به دام داده‌ایم که ۱۵ درصد از نشاسته آن از طریق فضولات گاو دفع شده است.
وی افزود: به عنوان مثال فردی به نام فومنی در سورگوم نوعی خوراک رقم فومن را درست کرد، اما چون مدرک فوق‌لیسانس داشت آن را قبول نکردند در حالیکه کارش از نظر تحقیقاتی و دامداری بسیار مناسب است. در دنیا دامداری به نام بورولا وجود دارد که دام‌هایش دوقلو می‌زایند و آنقدر به او اعتبار داده‌اند که اسم نژاد را بورولا گذاشتند، اما در کشور ما فقط دنبال مدرک و اسم و رسم هستند.
این کارشناس امور دامی گفت: یک میلیون و ۲۰۰ هزار گاو هلشتاین در کشور پرورش می‌یابد که اگر روی خوراک دام آن تحقیق شود می‌توان بهره‌وری خوراک را بالا برد.