شهاب حسینی در نشست خبری فیلم خارج از مسابقه فیلم «شین»گفت: من دینی به جشنواره فیلم فجر ندارم که بخواهم به این جشنواره ادا کنم اما صرفا من از وحدت بین مردم دفاع میکنم.
سینمای اعتراضی-انتقادی در شکل و شمایل جدید خود نیز در واقع حکم همان کودک را دارد که باید گامهای نخست آن با ساخت آثاری از جنس «روز بلوا» بهروز شعیبی و «خروج» ابراهیم حاتمیکیا به فال نیک گرفت.
روز صفر در روایت همان چیزی است که باید باشد. یک اکشن پر از صحنههای زد و خورد، انفجار و درگیری که از قلب برلین تا مرز پاکستان کشیده میشود و تندی آن درست مثل ادویههای پاکستانی است.
در نشست فیلم سینمایی«خروج» به کارگردانی حاتمی کیا، فرامرز قریبیان با اعلام اینکه این فیلم آخرین اثر او در سینمای ایران است، از خداحافظی خود از دنیای بازیگری گفت.
جهان درخت گردو، پر از انسانهای قربانی است. اما قربانیِ چه چیزی و چه کسی؟ فیلم- عامدانه یا جاهلانه- عامل جنایت را سانسور میکند و مخاطب را با بغض فروخوردهاش پس از تماشای رنجهای مکرر یک مرد، تنها میگذارد.
چه سینمای دولتی و چه خود دولت علیه فیلم «خروج» حاتمیکیا، خروج کردهاند! آن طور که فرامرز قریبیان بازیگر این فیلم میگوید: «روزهای اول از فیلم دفاع کردند، اما بعد نظرها عوض شد! با تجربهای که دارم، میگویم منتقدان دولتی این فیلم را میزنند!»
تهیهکننده فیلم سینمایی «لباس شخصی» در نوشتهای که در نشست خبری فیلم قرائت کرد، پرسید: شهروندان معمولی ایران که صاحبان اصلی این کشور و انقلابند، در چند درصد آثار سینمایی لحاظ شدهاند؟