در جون سال ۱۹۷۸ میلادی، لوبرانی با مخابره گزارشهایی به تل آویو ضمن هشدار به اسرائیل در مورد احتمال ایجاد تغییرات بنیادین در ایران نسبت به چشم انداز روابط تهران – تل آویو هشدار داد.
حرف بزرگان طریق خدمت این بوده است که مسئول همیشه باید خودش را بدهکار ملت بداند و هیچگاه خود و مجموعه زیر دستش و فعالیتهایی را که انجام داده است عاری از هرگونه عیب و نقص نبیند، به طور کل تجربه و اخلاق میگوید که همیشه باید برای بهتر شدن و پیشرفت و استفاده از گنجینه عقول دیگران عملا و نه فقط در شعار درب انتقاد را باز گذاشت و در سخن منتقدین همراه با تواضع تامل کرد شاید که همه آنچه ما میپنداریم حقیقت و درست است چیزی جز یک جهل مرکب نباشد.
درحالی که برخی روشنفکران و اوپوزسیون خارج از کشور سعی میکنند وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ را به دلایلی غیر از حراست از دین و مذهب نسبت دهند، بررسی بدون غرض این رویداد بزرگ حتی نظر غربیها را نیز درخصوص دلایل انقلاب ایران تغییر داده است.
به گمان من، برخی از معرفی درست و دقیق انقلاب و آرا و نظرات بزرگان آن هراس دارند. از انتشار اقدام دقیق امام (ره) و ایجاد موج فرهنگی در جهت ترویج و تبیین آنها میترسند. از ترویج آنچه شهیدان مطهری و بهشتی بهدنبالش بودند و نیز از آنچه رهبر انقلاب خواهان آن است نگرانند.
هر انقلابی در سیر رشد و شکل گیری خود شعارها و وعدههای بسیاری را به طرفداران خود میدهد، اما اینکه در سالهای اوج خود چقدر به این شعارها پایبندی وجود دارد، موضوع مهمی است.
اینطور نقل شده که وقتی محمدحسین صفارهرندی در سال۸۴ و در دولت نهم در راس این وزارتخانه قرار گرفت رهبر انقلاب با لحنی تلخ به وی فرمودند: «شما فرش نجسی را تحویل گرفتید و روی همان نشستید. پس وزیر فرهنگ-هر که هست-باید ابتدا عین نجاست را برطرف کند و سپس فرش را آب بکشد و پاک کند.»
اکنون که ۳۵ سال از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران میگذرد، بهترین حرکت برای کمک به پیشرفت این نظام بالنده، بررسی قوتها و ضعفها است. که هم امید را در دلها زنده نگه میدارد و هم کمکی برای جبران نقاط ضعف است.
هاشمی در حالی سخنان امام را تفسیر به رای میکند که چندی پیش خود آقای هاشمی طی مصاحبهای اعلام کرده بود نباید با سلیقه شخصی کلام امام (ره) را تفسیر کرد.