به زعم جماعت ضدانقلاب، تسلیم شدن در برابر دشمن، بخشی از پیام مردم در انتخابات بوده است! نتایج این سیاست رسانهای و آن سیاست تحریمی، نشان میدهد تعامل و مذاکره از نگاه ارباب و وکیل مدافع، یعنی تهدید و تحریم تا تسلیم.
دومین انتخابات ریاستجمهوری ایران در دوم مرداد سال ۱۳۶۰ برگزار و بر اساس آن محمدعلی رجایی با اکثریت مطلق آرای اخذ شده، یعنی ۱۳ میلیون و یک هزار و ۷۶۱ رای از مجموع ۱۴ میلیون و ۷۶۳ هزار و ۳۶۲ رأی به عنوان رئیسجمهور انتخاب شد.
رئیسجمهور منتخب گفت: در این انتخابات هیچ جناح و شخصی احساس نکرد که در انتخابات شکست خورده و آن خادمی که رای آورد در زندگیش با معتدلین این جناح و آن جناح نزدیک بود.
کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری درباره افراط و تفریط در دولت هاشمی، گفت: دولت هاشمی با دلار ۱۵۰ تومانی آمد و با دلار ۴۵۰ تومانی رفت و این مصداق افراط و تفریط است.
عضو حزب منحله مشارکت با ابراز امیدواری برای اینکه روحانی کابینهای متناسب با شعارهای مطرح شده خود یعنی عقلانیت، تدبیر و امید ایجاد کند، گفت: اینکه اعضای کابینه وابسته به چه گروهی باشد مهم نیست.
سخن درباره اصولگرا یا اصلاحطلب بودن آقای دکتر روحانی اگرچه نکته قابل پرداخت و درخور توجهی است ولی ماجرای اصلی بسیار فراتر از آن است و پای یک هشدار جدی نسبت به نفوذ ستون پنجم دشمنان بیرونی در کابینه رئیسجمهور منتخب در میان است.