حسنا محمدزاده

بیا و استخوان‌های سر دلداده‌هایت را/ شبی از خواب بازوی پر از مهرت برانگیزان/ برای خالی آغوش دخترهای بی بابا/ عروسک‌های خون‌آلود را از خاک برخیزان ...