استاد و پیشکسوت مناجات‌خوانی در برنامه «هنوز» در تلویزیون اینترنتی خبرگزاری دانشجو: دعاخوانی در سنگر حاج رضا دستواره حال دیگری داشت. ما در چادری رفتیم که بی‌سیم‌ها دائم در حال کار بودند و پیک‌هایی هم که به حاج رضا کار داشتند به صورت مداوم، می‌آمدند و می‌رفتند؛ ایشان هم نشسته بود و ما هم رو به قبله در حال خواندن دعا بودیم. من که دعا می‌خواندم، زودتر از ما، شهید دستواره گریه می‌کرد. در همان بین گریه او، بی‌سیم او به صدا در می‌آمد و باید پاسخ می‌داد.. باور کنید که الان با خودم می‌گویم‌ای کاش، چادر و خیمه حاج رضا دستواره باشد تا ما یک بار دیگر در آن دعای توسل بخوانیم و من حال ایشان را هنگام دعا، تماشا کنم.

استاد و پیشکسوت مناجات‌خوانی: در جبهه حال بچه‌ها خوب بود چون از دنیا منقطع شده بودند و این انقطاعی که در دعای شعبانیه می‌خوانیم برای جبهه حاصل شده بود و محبتی به دنیا نداشتند و از سوی دیگر چند قدمی شهادت بودند و خود همین حال بچه‌ها را خوب می‌کرد.

هرگز نباید با مسائلی همچون شهدا و امام شهدا، شوخی کرد.