دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران به جای تربیت تکنسین و فارغالتحصیل آچار به دست، فارغالتحصیل یقه سفید تحویل جامعه میدهند؛ بنابراین میتوان گفت دانشگاهها میتوانستند در راستای کارآفرینی برای فارغ التحصیلان نقشی جدی داشته باشند؛ اما متاسفانه از اهداف در نظر گرفته شده دور افتادند.
روزگاری برای تحصیل با وجود مدارس پر جمعیت و چند شیفته سختیهای زیادی را تحمل میکردیم و از کمبود امکانات رنج میبردیم. بعضا مناطق روستایی حتی مرکز آموزشی نداشتند و اگر کسی قصد تحصیل داشت باید با طی کردن مسافت زیادی به اولین مدرسه نزدیک به محل زندگیاش میرفت.
در حال حاضر، جو عمومی جامعه ما به شکلی است که اکثریت قریب به اتفاق جوانان، پس از اتمام تحصیلات دانشآموزی، برای رقابت نفسگیر کنکور آماده میشوند؛ بی آنکه اندکی درباره آن اندیشیده باشند. گویا که این آخرین و تنها راه موجود است. نتیجه آن نیز...