دیشب میهمان منزل بک معلم بودم، همان که تربیتم کرد و از نفس جانش برایم گذاشت، همان که صدای خس خس سینههای پر از گچش، درد غبار سینههای اهوازیان را از یادم برد.
چند روز پیش داشتم به سخنان آقای رئیس جمهور در جمع مردم گلستان و نیز در میان دانشجویان گوش میدادم، حرفهایی بسیار شیرین و زیبا که از زبان یک سیاستمدار کهنه کار بیرون میآمد.