در حالی آقا نوبخت به صفدرحسینی ارادت میورزد، او را ذخیره نظام مینامد و امانتدار بزرگش میخواند که وقتی در اواسط سال ۹۲ وی به عنوان رئیس هیئت عامل وارد صندوق توسعه ملی شد حقوق و مزایای ماهانه وی ناخالص ۲۲۲ میلیون ریال بود؛ خودش این دریافتی را در سال ۹۳ با دو و نیم برابر افزایش به ۵۲۴ و در سال ۹۴ به مبلغ ۵۶۵ میلیون ریال رساند.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران گفت: شما چگونه فردی را که ۵۷ میلیون تومان بر حسب وظیفه حراست از صندوق توسعه ملی به بهانه های مختلف برداشت میکرده را به امانتداری بزرگ و دخیره نظام جمهوری اسلامی ایران مبدل کردید؟
معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه وبودجه گفت: وابستگی به نفت و پایین بودن قیمت آن، کشور را از منظر درآمدی آسیبپذیر جلوه میدهد که باید به سرعت از این وابستگی فاصله گرفت.
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: برخورد آقای نوبخت خصوصاً در مقام حقوقی سخنگویی دولت، نوعی بیاحترامی به ملت است. ایشان میتوانست در جلسات خصوصی از دوست و رفیق شفیقشان تعریف و تمجید کند.
رئیس سازمان مدیریت از سید صفدر حسینی به عنوان یکی از ذخیره های نظام یاد کرد و گفت: گذشته از ارادت شخصی بنده به دکترحسینی، سایر اعضاء هیأت عامل سابق صندوق توسعه ملی نیز از بزرگان اقتصاد کشور هستند و الحق در دوران مسئولیت خود امانتداران بزرگی بودند.
سازمان مدیریت و برنامهریزی روحانی، نه تنها موفق نشد معجزهی رشد ۸ درصدی را ایجاد کند، بلکه اینک سینهچاکان این سازمان در دولت به اشتباه خود پی برده و سعی دارند تا به نقطه آغاز بازگردند.
با روی کار آمدن دولت یازدهم و با دستور و امضای محمد باقر نوبخت معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و همچنین علی طیب نیا وزیر اقتصاد و دارایی، پرداخت فوق العاده خاص به مدیران دولتی تصویب شد تا طبق این دستور، اضافه پرداخت علیرغم حقوق به مدیران پرداخت شود.
سخنگوی دولت از برکناری ۱۳ مدیر ارشد دولت بهدلیل دریافت حقوق نجومی خبر داد و گفت: از این پس مبنای دریافتی حقوقبگیران از سران قوه با رعایت شأن آنها تا پایینترین ردهها مصوبه شورای حقوق و دستمزد است.
سخنگوی دولت گفت: بر اساس بررسی های سازمان بازرسیکل کشور بیشتر افرادی که حقوقهای نامتعارف را دریافت کردهاند مربوط به بخش خصوصی یعنی بنگاههای اقتصادی مرتبط و غیرمرتبط با دولت هستند.
سخنگوی دولت گفت: بر اساس آمایش سرزمین، استان ها به جهات فرهنگی و مشابهت هایی که دارند در یک منطقه آمایشی قرار گرفته اند و برای پیشرفت و توسعه این منطقه غیر از تک تک استان ها که در دستور کار قرار دارد، برای کل منطقه نیز برنامه داریم.
خبری نیست؛ نه ایرباس نه بوئینگ. دولت اما همچنان امیدوار است. خرید آن همه طیاره میتوانست دستکم تا اندازهای دستانشان را برای نمایش گشایشات پسابرجام پُر کند.