لیبرالها در عهد مشروطه اصلیترین حامیان انگلیس در ایران بودند. آنان با ایجاد زمینههای ترویج غربزدگی در ایران، از جنبش عدالتخواهانه مردمی در مشروطه سوءاستفاده کرده و آن را به ابزاری برای محدود کردن نفوذ اسلام و روحانیون تبدیل کردند.
دموکراسی اساسا حکومت غوغا بود. لیبرال ها می ترسیدند که سرنگونی حکومت های خودکامه، دولت حداقلی را که آنان انتظار داشتند در پی نداشته باشد و جریان پیدایش استبدادی جدید با قدرت بیشتر بوجود بیاید.
واقعا چرا بعضی سکانداران و مذهبیون در حکومت اسلامی کار و عقیده شان به اینجا می رسد که بدیهی ترین اصول اسلامی را که 1400 سال، عرف و اعتقاد بحق همه متشرعین و دینمداران تاریخ را تشکیل داده، می خواهند در تنها حکومت دینیِ بعد از این همه سال، براحتی زیر پا گذارند و بر باد دهند؟
کد خبر: ۲۸۳۴۳۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۱۰/۰۷
حاشیهای بر چالش «اصولیهای سرسخت» با «راز بقا»ی لیبرالها:
دود پنجاه سال پیش مهندس بازرگان که سرمقاله نویس «مهرنامه» دوست دارد او را سلف صالح دولت جدید بنامد چنین مینویسد: «سر بقای ایران، پفیوزی ماست! وقتی بنا شد ملتی بطور جدی با دشمن روبرو نشود، تا آخرین نفس نجنگد... به هر کس و ناکس تعظیم و خدمت کند، دلیل ندارد که نقش و نام چنین مردمی از صفحه روزگار برداشته شود.»!
یک دکترای علوم سیاسی گفت: بیکفایتی و عدم وجود یک بینش عمیق و دوراندیشانه در اخوانالمسلمین احتمالا موجب خواهد شد تا دوباره نام البرادعی به عنوان رئیس جمهور بعدی مصر مطرح شود.