شهید «علیرضا جهانی انور» در فرازی از وصیتنامه خود آورده است:ما در قبال اسلام مسئولیتی بس سخت داریم که باید به این مسئولیت عمل نمائیم و در این راه باید ائمه اطهار را الگوی خود قرار دهیم.
شهید تورج جلالوند در وصیتنامه خود آورده است:ای ملت ایران هرگز فریب منافقین و روشنفکران غرب و شرق زده را نخورید و حامی روحانیت مبارز و متعهد باشید و راه شهدا را ادامه دهید.
دقت داشته باشید که انتقادات و ایرادهای به حق شما در مورد نهادهای انقلابی و مسئولین انقلاب در حضور مردم نا اهل و حتی مسلمانان غیر حزب اللهی با آب و تاب مطرح نشود که...
از اینکه تاکنون وصیتنامه من تاخیر افتاده، حقیقت این است که موازنه قدرت بین این جنگ نمیبینم و ترس از آن داشتم در مقابل ملت ایران شرمنده شوم. نظر به اینکه من یک سرباز در کسوت افسری هستم و یکی از تعهدات من در مقابل ملت، شهادت برای پیروزی است.
در وصیتنامه شهید اسمعیلی آمده است: این حقیر خدمت گزار در طول این چند سال جنگ و انقلاب دریافتهام که زندگی مادی نکبت بار است نباید منتظر باشید که مرگ ما فرارسد، بلکه ما باید خودمان به سراغ مرگ برویم.
به گناهان خود بیشتر فکر کنید و به اینکه برای آخرت خود چه توشهای فراهم آورده اید و در این دنیا تا زنده و دارای اختیار هستید و میتوانید اعمال صالح انجام دهید و تنها سرمایه تان عمرتان است.
هنوز امکانات ضد تانک برای بچههای بسیجی نرسیده بود و احتمال عقب نشینی نیروها میرفت که ناگهان متوجه شدیم دشمن بعثی پاتک زده و به جلو میآید. شهید ملاآقایی که وضع را این چنین دید دستگاههایش را خاموش کرد و رفت به طرف بچهها و شروع کرد به کف زدن برای آنها.
همه جا را قدم قدم گشتم. حیاط، کنار مزار شهید علمالهدی و هر جایی که به آن سر زده بودم؛ اما کفشها را ندیدم. گویی او به غرامت تمام یادم تو را فراموشهای از یاد بردهام، کفشهایم را پنهان کرده بود.