قاچاق بی‌دردسر مشروبات الکلی در کشور/ ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز خواب است؟!

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، سابقه مصرف مشروبات الکلی در ایران به سالیان دور مربوط می‌شود و پس از گسترش اسلام در ایران مصرف آن کم‌رنگ شد، بااین‌وجود در دوران حکومت صفویه، زندیه، قاجار و پهلوی سیاست‌های مختلفی جهت برخورد با آن در نظر گرفته شد.

پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ سبب شد که مصرف مشروبات الکلی در کشور کاهش یابد و برای تولیدکنندگان و فروشندگان نیز جرایمی در نظر گرفته شد بااین‌وجود به دلیل عدم توجه مسئولان کشور به مسائل فرهنگی در سال‌های اخیر میزان مصرف مشروبات الکلی در کشور افزایش‌یافته است.

باوجوداینکه آمار‌های رسمی در این زمینه وجود ندارد، اما بررسی فضای مجازی و مطالعات غیررسمی این ادعا را تأیید می‌نماید که تهاجم فرهنگی تأثیرگذار بوده و میزان مصرف مشروبات الکلی در کشور رشد داشته است، حتی مصرف در میان نوجوانان نیز با شیب صعودی همراه است.

برخورد قانون با عرضه‌کنندگان مشروبات الکلی چگونه است؟

نکته جالب‌توجه این بوده که مطابق با ماده ۲۲ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب سال ۱۳۹۲ درصورتی‌که فردی کالای قاچاق را در کشور توزیع نماید بر اساس ارزش کالای قاچاق باید جرایمی را پرداخت نماید.

از سوی دیگر بر اساس ماده ۲۶۴ و ۲۶۵ قانون مجازات اسلامی مصرف مشروبات الکلی دارای حد بوده و حد مصرف آن ۸۰ ضربه شلاق است.

با وجود این مواد قانونی، اما شاهد بازدارندگی نبوده‌ایم و بی‌تردید قانون در خصوص مشروبات الکلی از کارایی لازم برخوردار نبوده است، البته صرف یک ماده قانونی تأثیر شگرفی در حل مسئله نخواهد داشت و عوامل دیگر در این زمینه تأثیرگذار خواهد بود.

واردات مشروبات الکلی در سایه خواب زمستانی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز

ازآنجایی‌که ورود مشروبات الکلی به‌صورت کوله بری، ته لنجی، اظهار خلاف واقع، کم اظهاری و به‌طورکلی واردات رسمی ممنوع است، لذا تمامی مشروبات الکلی موجود در کشور به‌صورت قاچاق بوده است.

با وجود تأثیر عوامل مختلف در کنترل میزان مصرف مشروبات الکلی، اما بخشی از آن به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شود و مشخص نبوده عملکرد ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز چگونه است که شاهد ورود حجم گسترده از مشروبات الکلی به کشور هستیم.

خودکفایی در تولید مشروبات الکلی؟

از طرف دیگر شاهد تولید گسترده مشروبات الکلی در کشور هستیم، بررسی خبرگزاری دانشجو و گفتگو با نوجوانان و جوانان مصرف‌کننده حکایت از این دارد که دسترسی مشروبات الکلی برای آنان آسان بوده و در مناطق مختلف تولیدکنندگان متعددی وجود دارند و این افراد مشروب را در ظروف پلاستیکی یا شیشه‌ای به فروش می‌رسانند.

به گفته یکی از مصرف‌کنندگان مشروبات الکلی، برخی از تولیدکنندگان داخلی از ظروف با طرح برند‌های مطرح مشروب‌سازی جهان استفاده کرده و آن را با عنوان شراب برند در اختیار افراد قرار می‌دهند.
دراین‌خصوص نیز باید گفت ظروف با طرح برند‌های جهانی مشروب‌سازی یا در داخل کشور تولید می‌شود یا به‌صورت غیررسمی و قاچاق وارد کشور می‌شوند، به عبارتی مسئولان حتی در این زمینه نیز رویه قابل قبولی را اتخاذ نکرده‌اند، گویی اشتغال و درآمدزایی این افراد به صلاح کشور بوده و بازی با جان مردم هیچ اهمیتی ندارد، به بیان دیگر عدم نظارت بر واحد‌هایی تولید ظروف شیشه‌ای سبب شده شاهد تولید چنین ظروفی در سطح کشور باشیم.

در نهایت به دلیل عدم توجه مسئولین در سال‌های اخیر شاهد حوادث دردناک در خصوص مصرف مشروبات الکلی بوده‌ایم و گاه‌وبی‌گاه اخباری مبنی بر فوت هم‌وطنان به سبب مسمومیت غذایی با مصرف مشروبات الکلی به گوش می‌رسد و با ادامه رویه فعلی نیز باید شاهد حوادث ناگوار دیگر باشیم.

توزیع آسان مشروبات الکلی تحت‌تأثیر سکوت نهاد‌های نظارتی

باوجوداینکه اخباری در خصوص دستگیری عوامل تولید و توزیع مشروبات الکلی مخابره می‌شود، اما این اقدامات تأثیر چندانی در روند تولید و عرضه مشروبات الکلی نداشته و طرح‌های ضربتی مقطعی درمانی برای آن محسوب نمی‌شود.

درواقع طرح‌های ضربتی نباید دراین‌خصوص مدنظر قرار گیرد و باید آمادگی همیشه وجود داشته باشد، از سوی دیگر جرایم نیز در این زمینه بازدارنده نبوده است و بسیاری از افراد پس از آزادی مجدداً در حال تولید و توزیع مشروبات الکلی هستند.

رسانه نیز به‌عنوان بازوی فرهنگی کشور عملکرد ضعیفی در این زمینه داشته و مضرات نوشیدنی‌های الکلی به‌درستی مخابره نشده است.

انتهای پیام/