گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، محسن شاطرزاده سفیر اسبق ایران در برزیل - بازگشت به دریاها و اقیانوسهابه عنوان یک قدرت دریایی تاریخی و پیشینه طولانی مدت ایران در این زمینه؛ از ضرورتهای برنامههای پیشرفت ملی در دهههای پیش روی است. از جمله الزمات این سیاست ملی؛ ورود تخصصی دستگاه دیپلماسی در این زمینه و تعریف دیپلماسی جامع دریا محور است. باز خوانی و بازتعریف ظرفیتهای موجود و بازآرایی آنها در کنار تعریف ظرفیتهای جدید مقدمه ورود در این عرصه است.
حسب اطلاع؛ سیاستهای کلی اقتصاد دریا محوردر آستانه ابلاغ است. با توجه به دستورات و تاکیدات مقام معظم رهبری؛ ضرورت دارد برنامه توسعه دیپلماسی اقتصاد دریاپایه مورد توجه جدی قرار گیرد.
بر این اساس و باتوجه به تشکیل دوگروه ایندو پاسیفیک توسط آمریکا و چین؛ پیشنهاد تشکیل پیمان ایندوپاسیفیک اسلامی به عنوان چهارمین قدرت اقتصادی جهان با مجموع بیش از ۱۵ هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی (برحسب قدرت خرید) و با حضور کشورهای اندونزی و مالزی و بنگلادش و پاکستان و عمان و یمن و مصر و ایران و احتمالا هند و کشورهای اسلامی شرق آفریقا به ابتکار ج. ا. ایران مطرح و در سفر قریبالوقوع آقای رییس جمهور به اندونزی ارائه شود.
این پیمان میتواند در کنار گروه بریکس و گروه D۸ برای کشورمان تولید قدرت و اقتدار کرده و در راستای تقویت قدرت منطقهای ایران در غرب آسیا عمل کند.
سابقه حضور تجاری ایرانیان در شرق آفریقا و مدیترانه و جنوب شرق آسیا و حتی در آمریکای لاتین در گذشته و اولویت گذاری سیاست خارجی دولت سیزدهم در توسعه روابط با کشورهای جنوب خصوصا آفریقا و آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه از یک طرف و وجود ظرفیت شش هزار میلیارد دلاری تجارت حلال در جهان و نیز ظرفیت ۱۷ هزار میلیارد دلاری تجارت در کشورهای جنوب از طرف دیگر اقتضا میکند که جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر توانمندیهای خود در حوزه دریا و کشتیرانی نسبت به توسعه تجارت و اقتصاد دریاپایه اهتمام ویژه داشته باشد.
همه اینها ضرورت طراحی دیپلماسی اقتصادی دریا پایه را به عنوان یک اولویت در دستگاه سیاست خارجی دولت سیزدهم نشان میدهد.