عطا بهرامی استاد اقتصاد در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو در خصوص آسیبهای ناشی از تجمعات غیرقانونی که منتهی به چالشهای بزرگ اقتصادی در کشور میشود و مغلطههایی که در این موضوع از سوی برخی مطرح میشود، گفت: ناامنی اجتماعی و سیاسی مسالهای است که بعد دیگر مهم آن به زندگی و معیشت مردم وابسته است یعنی اقتصاد را از خود متاثر میکند. امروز برخی عنوان میکنند آتش زدن بانک و سطل زباله، از بین بردن اموال عمومی است، اما چرا به اختلاس اعتراض نمیشود، آیا اختلاس در زمره بهره برداری غلط از اموال عمومی نیست که به این مساله اعتراضی نمیشود؟
وی در این باره توضیح داد: مطرح کنندگان چنین مبحثی با زرنگی تمام در حال مغلطه کردن هستند و حرف آنها بالذات اشتباه است به این دلیل که هر تخلفی، تخلف است و باید بدان رسیدگی شود. حال هزار تومان اختلاس شود تا چند هزار میلیارد تومان یا آتش زدن یک سطل زباله.
عطا بهرامی خاطر نشان کرد: ذات این سخن که در برابر اختلاس و فساد اقتصادی باید موضع گیری کرد و مانع سوء استفادههای مالی شد درست است، اما در بحث تخریب اموال عمومی نباید دچار مغلطه شویم بلکه باید بگوییم هر تخلفی که به اقتصاد ضربه بزند نباید مصونیتی داشته باشد. جامعه باید به گونهای مدیریت شود که برای هر گرانفروشی، تخلف و سوء استفاده مالی معترضان راهی برای سخن گفتن و مطالبه حق خود داشته باشند تا در اعتراضات قانونی کسی نتواند از آتش زدنهای مکرر به بهانه اینکه اختلاس هم اموال عمومی است حمایت کند و تخریب اموال عمومی را امری عادی نشان دهد.
وی در ادامه توضیح داد: برای مردمی که مخالف فساد اقتصادی و مالی هستند فرق نمیکند اگر کرایه تاکسی یا هزینه خدماتی از آنها بیش از حد مشخص اخذ شود یا فسادی در بخشهای مختلف اقتصادی رخ دهد، آنها معترض فساد میشوند، چون با اصل فساد مشکل دارند و آن را به مثابه زهر و سمی میدانند که مانع توسعه و سلامت اقتصاد میشود.
عطا بهرامی در ادامه بحث گفت: دولتها باید برای مطالبات مردم به آنها فضایی برای بیان خواسته هایشان بدهند، اما در مواردی که به ناامنی و آشوب میانجامد مثل آنچه در سال ۸۸ تجربه کردیم به عینه بر ما ثابت شد آمریکاییها با استفاده از وقایع آن روز ما را تحت فشار قرار دادند به گونهای که قدرت چانه زنی و موضع ما در مذاکرات هستهای ضعیف شد.
بهرامی تصریح کرد: ناامنی سم مهلک اقتصاد است. وقتی احساس شود جامعهای ناامن است به مثابه بستن تمام مسیرها روی سرمایه گذاری درکشور است. فاجعهای به نام فرار سرمایهها درکشور شتاب بیشتری به خود میگیرد و منجر به افزایش نرخ ارز میشود. زیان اقتصادی که از وجود فضای ناامن ایجاد میشود به نفع هیچکدام از طبقات اجتماعی نیست. این وسط مردم عادی یعنی دهکهای ضعیف درآمدی بیشتر از دهکهای ثروتمند لطمه میبینند.