به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، بورس اوراق بهادار تهران امروز در یک روند نوسانی و رو به بالا قرار گرفت، به گونهای که شاخص کل در پایان معاملات با افزایش ۲۹ هزار و ۴۹ واحد نسبت به روز قبل به رقم یک میلیون و ۸۳۸ هزار و ۱۲۳ واحد رسید.
همچنین شاخص کل با معیار هموزن با افزایش ۴۳۴۳ واحد به رقم ۵۳۸ هزار و ۸۰۳ واحد رسید. ارزش روز بازار که ناشی از ارزش شرکتهای حاضر در بورس است به بیش از ۶ میلیون و ۷۵۸ هزار میلیارد تومان رسید.
معاملهگران امروز بیش از ۱۷.۷ میلیارد سهام حقتقدم و اوراق مالی در قالب ۶۶۹ هزار فقره معامله و به ارزش ۹ هزار و ۵۰۹ میلیارد تومان داد و ستد کردند.
امروز شاخصهای کل و شاخص قیمت با معیار وزنی ـ ارزشی ۱.۶ درصد رشد کردند. این دو شاخص با معیار هموزن ۰.۸۱ درصد افزایش یافتند، شاخص آزاد شناور ۱.۲ درصد رشد کرد، شاخص بازار اول بورس با رشد ۱.۶ درصد همراه شد و شاخص بازار دوم بورس ۱.۵ درصد ارتقاء یافت.
امروز نمادهای معدنی گلگهر، چادرملو، پتروشیمی خلیجفارس، پتروشیمی پارس، پالایش نفت اصفهان، فولاد مبارکه و هلدینگ نفت و گاز و پتروشیمی تأمین به ترتیب بیشترین اثر افزایشی در شاخص بورس را داشتهاند.
در فرابورس ایران هم شاخص کل امروز با افزایش ۳۲۸ واحد به رقم ۲۳ هزار و ۴۳ واحد رسید. ارزش بازار اول و دوم فرابورس ایران به بیش از یک میلیون و ۲۸۷ هزار میلیارد تومان رسید.
ارزش بازار پایه فرابورس هم ۳۹۵ هزار میلیارد تومان شد. معاملهگران امروز بیش از ۶.۴ میلیارد سهام حقتقدم و اوراق مالی در قالب ۳۶۷ هزار فقره معامله و به ارزش ۳۵ هزار و ۲۳۹ میلیارد تومان داد و ستد کردند. با این حساب ارزش معاملات امروز بورس و فرابورس ایران به بیش از ۴۵ هزار میلیارد تومان رسید.
امروز نمادهای صبا تأمین، پتروشیمی زاگرس، فولاد غدیر ایرانیان، آریا ساسول، انتخاب الکترونیک، پتروشیمی تندگویان و سنگآهن گهرزمین به ترتیب بیشترین اثر افزایشی در شاخص فرابورس را از خود به جای گذاشتهاند.
از دلایل مهم رشد شاخص بورس در روزهای اخیر میتوان این گونه عنوان کرد که افزایش قیمت دلار در بازار آزاد چشمانداز مثبتی پیشروی سرمایهگذاران به ویژه سهام شرکتهای صادراتمحور مانند پتروشیمیها و فولادیها ایجاد کرده است، از سوی دیگر پتانسیل رشد در بازار سرمایه بعد از ریزش پیاپی دو سال گذشته وجود داشته است، در عین حال نباید از ریسک موجود در بازار و نوسانهای آن غافل شد.
بازار سرمایه محل مناسبی برای جمعآوری نقدینگی موجود در جامعه و تزریق آن به تولید است، به شرط اینکه دولت از این بازار به نحو اصولی حمایت کند.