به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی، به بحث اجتماعات و راهپیمایی‌ها پرداخته است. در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ رئیس جمهور طی نامه‌ای لایحه قانون نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها را که در ابتدای بهمن سال گذشته در هیأت وزیران به تصویب رسیده بود، جهت انجام تشریفات قانونی به مجلس ارسال کرد. این لایحه در ۴۶ ماده تنظیم شده است.
به دنبال تصویب و انتشار عمومی لایحه «نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها» در دولت سیزدهم، برخی موضوع قابل شناسایی بودن شرکت‌کنندگان در اجتماعات و راهپیمایی را قابل نقد دانستند؛ چرا که به استناد ماده ۲۸ لایحه مذکور، «شرکت‌کنندگان نمی‌توانند به نحوی در تجمع یا راهپیمایی حضور یابند که شناسایی آنان ممکن نباشد. انتظامات داخلی تجمع یا راهپیمایی مکلف است بلافاصله پس از مشاهده چنین مواردی، تذکر لازم را به شرکت‌کننده ارائه نماید. عدم توجه به این تذکر، موجب اخراج شخص متخلف از تجمع یا راهپیمایی خواهد شد.» البته موضوع قابل شناسایی بودن افراد در اجتماعات و راهپیمایی‌ها در کشور‌های جهان هم سابقه دارد.
به عنوان نمونه در کشور فرانسه پوشاندن چهره در اجتماعات و راهپیمایی‌ها ممنوع شده است. بر اساس قانون آزادی اجتماعات مسالمت‌آمیز مولداوی مصوب ۲۰۱۳ میلادی که یکی از جدیدترین قوانین حال حاضر در دنیا محسوب می‌شود، افراد شرکت‌کننده در اجتماعات و راهپیمایی‌ها نمی‌توانند چهره خود را پوشانده و یا از آرایش غیرمعمول استفاده کنند. دلیل این ممنوعیت را باید ارتباط مستقیم پوشاندن چهره با حقوق مردم دانست؛ به این صورت که افرادی ممکن است با پوشاندن چهره خود در اجتماعات و راهپیمایی در صدد آسیب به شرکت‌کنندگان، تخریب اموال عمومی، متضرر ساختن مردم و نیز بدنام کردن برگزارکنندگان اجتماع و راهپیمایی باشند.
با این اوصاف به نظر می‌رسد ممنوعیت پوشاندن چهره در اجتماع و راهپیمایی در وهله اول به سود برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان است؛ چرا که در هر اجتماع و راهپیمایی ممکن است افرادی عمداً یا سهواً در صدد تخریب برگزارکنندگان اجتماع و راهپمایی باشند که یکی از بهترین راه‌های پیاده‌سازی این نیت تخریب اموال و اماکن عمومی و آسیب زدن به مردم در پوشش عدم قابلیت شناسایی هویت افراد است که شاید در مسیر پلیس برای شناسایی متخلفان تأخیر ایجاد کند؛ بنابراین قابل شناسایی بودن چهره شرکت‌کنندگان در تجمع و راهپیمایی برای تضمین حقوق عمومی ملت و اجرای مطلوب اصل ۲۷ قانون اساسی کاربرد اساسی دارد.
با توجه به آزادی اجتماعات و راهپیمایی در چارچوب لایحه فوق، دلیلی بر پنهانکاری و پوشش چهره افراد شرکت‌کننده در اجتماع و راهپیمایی وجود ندارد؛ چرا که اکثریت قریب به اتفاق شهروندانی که در اجتماعات و راهپیمایی‌های قانونی شرکت خواهند کرد، دلیلی بر کتمان حضور خود در این امر اجتماعی و ناشناس ماندن نمی‌بینند؛ بنابراین افرادی که نیت متفاوتی از تجمعات دارند خواهان محدودسازی حقوق قانونی مردم هستند، برای این دسته ناشناس بودن مانند شرکت‌کنندگان در اجتماع و راهپیمایی‌ها می‌دمند؛ چرا که شفاف بودن چهره آنان، مسئولیت‌پذیری قانونی در پی دارد و این موضوع، اجتماعات و راهپیمایی‌ها را از طیف افراد مخل نظم پاکسازی می‌کند. این موضوع کوچک را باید قدمی در راستای شنیده شدن مطالبات عمومی و تفکیک معترضین از قانون‌شکنان دانست.
ارسال نظرات