به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، اهمیت توجه به تولید کالاهای اساسی در داخل این روزها به علت اینکه روزانه رکوردهای جدیدی در بازارهای جهانی ثبت میشود، بیشتر میشود، کالاهایی که هر کدام از آنها وزن بسیار سنگینی در سبد امنیت غذایی خا نواره دارد و انگار قصد عقب نشینی هم ندارد.
افزایش قیمت کالاهای اساسی از دوران کرونا رشد بیشتر کرد و پس از جنگ روسیه و اوکراین جهش زیادی داشت، رشد قیمتها بیشتر به این دلیل بود که در دوران کرونا اختلال عرضه در بازار به وجود آمد و محصول تولید شده به آسانی بین کشورها به دلیل پروتکلهای شدید بهداشتی که وضع شده بود مبادله نمیشد، پس از جنگ روسیه و اوکراین هم عمدتا به سه دلیل نخست اینکه تولید این دو کشور که در مجموع ۳۰ درصد تولید غلات دنیا را به عهده داشتند کاهش یافت؛ دوم اینکه صادرات از بندر دریای سیاه به خاطر جنگ متوقف یا با کندی صورت میگرفت و دلیل سوم اینکه کشورها با شوکی که پس از جنگ به بازار وارد شد به سمت ذخیره سازی روی آوردند که همه اینها در مجموع عرضه را در بازار کم کرد.
رشد ۱۶ دلار قیمت خوراک دام در یک روز
به گزارش بلومبرگ: در آخرین روز کاری این هفته در بازارهای جهانی قیمت ذرت که به عنوان خوراک دام استفاده میشود رکورد جدیدی از رشد قیمت را ثبت کرد و بیش از ۱۶ دلار در یک روز رشد قیمت را تجربه کرد، خوراک دام ۷۰ درصد هزینه تولید محصولات پروتئینی را شامل میشود بنابراین رشد قیمت این محصول قیمت انواع محصولات پروتئینی و لبنی را در بازار بسیار افزایش میدهد.
گزارش بلومبرگ حاکی است که قیمت گندم هم در همین زمان بیش از ۸ دلار افزایش قیمت داشت و هر بوشل از این محصول به قیمت ۶۱۹ دلار معامله شد.
این گزارش حاکی است که محصولات روغنی هم از قافله افزایش قیمتها عقب نماندند به طوری که دانه روغنی سویا ۲۳ دلار در یک روز افزایش قیمت داشت، گیاه روغنی کانولا هم ۴ دلار رشد قیمت داشت.
به گزارش بلومبرگ؛ انواع دام زنده همه در آخرین روز کاری هفته رشد قیمت داشتند به طوری که دام زنده ۵۳ سنت و دام پرواری ۲۵ سنت رشد کرد.
علاوه بر جنگ روسیه و اوکراین و بیماری کرونا، تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین هم روز به روز تولیدات کشاورزی را کاهش میدهد در دیگر سو با رشد جمعیت بر تقاضای جهان افزوده میشود که در این میان کشورها ۲ سیاست عمده را برای غلبه بر بحران امنیت غذایی که احتمالا در چند سال آینده گریبانگیر خواهد شد را در پیش گرفته اند نخست اینکه سیاست خود را روی تولیدات کالاهای اساسی متمرکز کرده اند دوم تا جایی که میتوانند ذخیره سازی خود را برای روز مبادا بیشتر کرده اند؛ بنابراین به نظر میرسد که سیاستهای افزایش تولید کالاهای اساسی و کاهش وابستگی به واردات مهمترین مقولهای است که برای تهدیدات امنیت غذایی در سالهای آینده باید در پیش گرفت.