به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران گفت: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت میگیرد. ما قانونی به نام "یک سه شش" داریم به این معنی است که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ششماهگی باید موضوع مداخله انجام گیرد.
در کنگرهای که از سوی سازمان جهانی ناشنویان در سال ۱۹۵۷ در شهر رم برگزار شد، مقرر شد ۳۰ دسامبر مصادف با درگذشت" شرایر" اولین رئیس فدراسیون ناشنوایی به عنوان روز ناشنوایی نامگذاری شود
نسرین گوهری به مناسبت روز جهانی کم شنوایی، هدف از این کار را حمایت از حقوق ناشنوایان، برقراری فرهنگ ارتباطی با آنان و همچنین آگاهی تمامی سیاستمداران و عموم مردم به منظور توجه بیشتر به ناشنوایان اعلام کرد.
وی به شیوع اختلال کم شنوایی اشاره کرد و گفت: براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، یک تا چهار در هر هزار تولد زنده کم شنوایی وجود دارد، اما در کشور ما ۳.۷ تولد در هر هزار تولد زنده دچار کم شنوایی هستند.
وی بااشاره به اینکه شیوع کم شنوایی با افزایش سن بیشتر میشود، بیان داشت: ۱.۳ تا ۲ درصد کودکان مدرسه رو یا دانش آموز دچار کم شنوایی هستند.
گوهری تاکید کرد: در سالمندان (افرادی بالای ۶۰ سال) هم گزارش شده که حدود ۸۰ درصد آنان از درجاتی از کم شنوایی رنج میبرند.
وی افزود: کم شنوایی به ۲ دسته مادرزادی و اکتسابی تقسیم میشود. از علل کم شنوایی مادرزادی میتوان به علل ژنتیکی اشاره کرد.
کدام کودکان در معرض ابتلا به کم شنوایی هستند؟
وی ادامه داد: کودکانی که وزن کمتر از یک هزار و ۵۰۰ گرم دارند ممکن است به کم شنوایی مبتلا شوند.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران بیان داشت: کودکانی که بخش مراقبتهای ویژه (NICU) بستری میشوند یا کودکانی که بیلی روبین بالا دارند و همچنین عفونتهای داخل رحم میتواند فرد را دچار کم شنوایی کند.
وی به علل اکتسابی کم شنوایی اشاره کرد و گفت: علل اکتسابی به این معنا است، فرد طی دوران زندگی خود براثر ابتلا به معضلاتی مانند سرخک، سرخچه و اوریون شوند، فرد دچار کم شنوایی میشود.
وی گفت: ضربه به سر از دیگر عوامل ابتلا به کم شنوایی است، درکنار آن کسانی که مبتلا به مننژیت میشوند و کسانی که در معرض سروصدای بلند هستند و یا به پیرگوشی مبتلا میشوند دچار کم شنوایی خواهند شد.
انواع کم شنوایی کدامند
وی ادامه داد: انواع کم شنوایی شامل انتقالی، آمیخته حسی، عصبی و مرکزی است که هرکدام از این انواع به یک قسمت از شنوایی آسیب میرسانند، بطور مثال در کم شنوایی انتقالی، مشکل میتواند در پرده، کانال و یا گوش میانی باشد و به این دلایل فرد مبتلا به کم شنوایی انتقالی شود
وی گفت: در صورتی که حلزون گوش و سلولهای مویی آن یا عصب شنوایی آسیب ببیند، فرد دچار افت شنوایی حسی عصبی خواهد شد.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران گفت: اگر ترکیب این دو مورد باشد، مثلا افت شنوایی به علت یک مشکل انتقالی و نیز اختلال پیشرونده باشد و به حلزون گوش منتقل شود فرد دچار افت شنوایی آمیخته میشود.
وی بیان داشت: اگر پرده گوش فردی پاره و در کنارش پیرگوشی هم برای اش ایجاد شود، فرد دچار افت شنوایی آمیخته شده است.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران افزود: افت شنوایی مرکزی هم به این معنی است که فرد در پردازش شنوایی دچار مشکل میشود، اینها افرادی هستند که آزمونهای مرسوم شنوایی، هنجار هستند، اما زمانی که مهارتهای رفتاریی سیستم شنوایی مرکزی را مورد ارزیابی قرار میدهیم دچار مشکل هستند.
به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک میکند
وی با اشاره به اینکه به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک میکند، گفت: شنوایی شناسان برای تمام میزان کم شنوایی میتوانند سمعک را تجویز کنند.
وی با تاکید بر اینکه در مورد افت شنوایی خفیف باید بیشتر تامل کنیم. همکاران شنوایی شناس مادر صورت تظاهرات اختلال در گفتارو زبان، تحصیلی یا شغلی، سمعک را برای این افراد هم تجویز میکنند.
وی بیان داشت: اگر سمعک کارایی لازم را برای فرد نداشته باشد، یا به عبارتی اگر افت شنوایی از شدید به بالا باشد، میتوان فرد را کاندید استفاده از کاشت حلزون کرد.
وی با اشاره به اینکه این افراد باید به مراکز کاشت مراجعه کند، اظهار داشت: پس از ارزیابیهایی که در مراکز کاشت انجام میدهند، در صورت پذیرش این مراکز، کودک میتواند از دستگاه حلزون استفاده کند.
تشخیص کم شنوایی باید از بدو تولد صورت گیرد
وی تاکید کرد: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت میگیرد. ما قانونی به نام "یک سه شش" داریم به این معنی است که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ششماهگی باید موضوع مداخله انجام گیرد.
وی ادامه داد: تشخیص کم شنوایی باتوجه به دستگاههای غربالگری که در اکثریت بیمارستانهای کشور وجود دارد و حمایتهای سازمان بهزیستی و اداره سلامت گوش وشنوایی وزارت بهداشت از این موضوع در همه نقاط کشور انجام میگیرد.
وی افزود: تجویز سمعک به محض تشخیص کم شنوایی انجام میشود به عبارتی وقتی مشخص شد که دارو درمانی و عمل جراحی کارایی لازم را برای درمان این اختلال ندارد، تجویز سمعک انجام خواهد شد.
سمعک باید از کلینیکهای شنوایی تهیه شود
وی بیان داشت: با توجه به پیچیدگی سیستم شنوایی و پردازشهای مرتبط با آن و اینکه فرایند انتخاب، تجویز، تنظیمهای اولیه ودورهای و مشاوره سمعک یک فرایند یکپارچه و به هم پیوسته میباشد سمعک صرفا باید از کلینیکهای شنوایی تهیه شود تا از هرگونه آسیب به فرایند تقویت سیستم شنوایی جلوگیری شود.
وی گفت: فرد به هیچ وجه نباید سمعک مورد نیاز خود را از مغازه، فضای مجازی و یا به صورت دست دوم تهیه کند.
تمهیدات لازم برای اطلاع رسانی در خصوص ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود
وی به آغاز سال تحصیلی اشاره کرد و از مسئولان وزارتخانه آموزش و پرورش تقاضا کرد تمعیدات لازم را برای اطلاع رسانی در خصوص انواع معلولیتها از جمله ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود.
وی افزود: معلمانی که دانش آموز کم شنوا دارند، باید از نحوه تعامل و ارتباطات با افراد کم شنوا آگاهی داشته باشند.
وی افزود: معلمان باید بدانند کودکان کم شنوا به دیگر استراترهای ارتباطی از جمله گفتار خوانی و لب خوانی وابسته هستند
وی افزود: معلمان توجه داشته باشند کودکان دارای سمعک حتما در ردیف اول کلاس بنشینند، همچنین نور به اندازه کافی در کلاس وجود داشته باشد.
وی تاکید کرد که معلمان نباید دهانش پوشیده باشد و از نشاندن دانش آموزان کم شنوا در کنار پنجره و محیط شلوغ و پرسروصدا خودداری کنند.
وی ادامه داد: معلمان با سایر همکلاسیهای این افراد در مورد انواع کم شنوایی و معلولیتهای دیگر صحبت کنند.
وی تاکید کرد: این افراد با دادن آگاهیهای لازم باید مانع شوند که یک دانش آموز کم شنوا در مقابل سایر همکلاسیهای خود به سخره گرفته شود.
وی افزود: نیاز نیست با این افراد بلند صحبت شود بلکه این کار باید آهسته و شمرده با انان صحبت کرد تا دانش آموز بتواند از استراتژی لب خوانی و گفتار خوانی استفاده کند.
وی گفت: کارمندان ارگانها و ادارات معمولا از زبان اشاره آگاهی ندارند، فرد ناشنوا نمیتواند به مراکز دولتی مانند مراجع قضایی برای رفع مشکلات خود مراجعه کند، زیرا کامندان این مجموعهها اطلاعات کافی در مورد زبان اشاره ندارند و نمیتوانند با این افراد رابطه قرار دهند.
وی تاکید کرد: نیاز است در هر ارگان، دستگاه یا ادارهای حداقل ۲ نفر زبان اشاره را بدانند تا بتوانند با این افراد ارتباطات برقرار کنند.
وی بیان داشت: رسانهها هم باید انگ بودن سمعک را با اقداماتی مانند تهیه فیلم و صحبت کردن در این مورد، برطرف کنند و در همه برنامههای پرطرفدار زیرنویس یا زبان اشاره وجود داشته باشد.