به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سید احمد علمدار کارگردان انیمیشن سینمایی «مسافری از گانورا» از آثار راهیافته به سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این اثر توضیح داد: این انیمیشن سینمایی یک اثر علمی-تخیلی است که میتوان گفت مخاطب رده سنی هفت سال به بالا را در برمیگیرد. داستان این فیلم هم درباره یک پسر معلول است که مشکلاتی با مادرش پیدا کرده است. یک موجود فضایی وارد داستان میشود که بهواسطه سلسله اتفاقاتی به زمین آمده است و این پسر معلول بههمراهی دوستانش قرار است به این موجود فضایی کمک کنند تا ملکه سیارهشان را پیدا کنند.
وی افزود: گروهی هم هستند که نمیخواهند این اتفاق رخ دهد و به همین دلیل درگیریها و کشمکشهایی هم در داستان اتفاق میافتد. از نظر مضمونی میتوان گفت این فیلم یک اثر ضد جنگ و در عین حال در راستای تکریم خانواده است.
علمدار درباره بازخوردهایی که از مخاطبان کودک داشتهاند، گفت: واقعیت این است که واکنش بچهها به این انیمیشن متفاوت است اما آنچه ما قصد داشتیم به مخاطبان کودک منتقل کنیم، امید بود. از آنجایی که شخصیت اصلی داستان ما یک فرد معلول است و در تلاش است تا کمبودهایش را بر طرف کند، تمرکز داستان بر امید است که در جامعه امروز ما بسیار هم مورد نیاز است. پیام اصلی این فیلم هم یافتن امید است.
وی افزود: کاراکتر اصلی باوجود آنکه در مقطعی از داستان قدرت راه رفتن هم پیدا میکند اما متوجه میشود چیزهایی در زندگیاش وجود داشته که از توانایی راهرفتن برایش مهمتر بوده است. این کاراکتر به جایی میرسد که حتی پوسترهای داخل اتاق خود را هم تغییر میدهد.
ایدهای که از قصه واقعی یک معلول گرفتیم
کارگردان «مسافری از گانورا» درباره انتخاب یک کاراکتر معلول بهعنوان قهرمان داستان این انیمیشن گفت: هر تولیدکنندهای معمولاً یک داستان را براساس یک جرقه انتخاب میکند. فارغ از اینکه داستان واقعی یا تخیلی است، قطعاً یک جرقه واقعی داشته است. آنچه در این فیلم تخیلی به آن پرداختهایم هم براساس یک ماجرای واقعی بوده است. این ماجرا مربوط به پسر معلولی بود که متوجه میشود مادرش در اتفاقی که برایش رخ داده، مقصر بوده است. او به همین دلیل تا سالها با مادرش صحبت نمیکرد و ما ایده اصلی داستان را از موقعیت همین پسر و اختلاف با مادرش گرفتیم.
وی یادآور شد: خیلی از جوانان و نوجوانان نسل امروز با پدران و مادران خود اختلافاتی از این جنس دارند. شکاف بین نسل جدید با والدین، مشکلاتی را در جامعه ما بهوجود آورده است و باعث فاصله گرفتن جوانترها از ایدهآلهای پدران و مادرانشان شدهاند. ما هم سعی کردیم در قالب این داستان به این موضوع بپردازیم. همزمان به مشکلات جامعه معلولان هم اشارههایی داشتیم که معمولاً حمایت از آنها صورت شعاری داشته است.
علمدار ادامه داد: یکی از دوستان شخصیت اصلی ما هم از مهاجران افغان است که معمولاً کمتر در فیلمها به آنها پرداختهایم. به بهانه حضور این کاراکتر به ماجرای نگاههای قومیتی برخی افراد هم پرداخته و آن را نقد کردهایم. کشمکشهایی میان کاراکترهای فیلم از این منظر وجود دارد اما پیام اصلی این است که انسانها را باید یکدست نگاه و قضاوت کنیم.
وی درباره طراحی کاراکتر پسربچه افغان در این انیمیشن هم توضیح داد: از نظر طراحی چهره این کاراکتر، افغانستانیها چند قومیت مختلف دارند و ما این کاراکتر را هزاره افغان در نظر گرفتیم که معتقدیم از مظلومترین اقوام در افغانستان هستند. خیلی چهره این کاراکتر را اغراقشده طراحی نکردیم اما تلاش کردیم برداشتی از چهرههای آنها داشته باشیم. در بخشهایی از داستان هم این کاراکتر سرگذشت خودش و خانوادهاش را روایت میکند.
علمدار درباره تکنیک تولید «مسافری از گانورا» گفت: این انیمیشن با تکنیک سهبعدی ساخته شده است. مخاطبان ایرانی معمولاً علاقهمند به انیمیشنهای سهبعدی هستند و ارتباط بهتری با این آثار نسبت به انیمیشنهای دو بعدی برقرار میکنند. شرکت ما هم همواره آثار سهبعدی تولید میکند.
خراسان رضوی از قطبهای انیمیشنسازی است
این انیمیشنساز درباره فعالیت گروه خود در شهرستان بیان کرد: امسال در جشنواره فیلمهای کودک و نوجوان، سه اثر از خراسان رضوی حضور دارد که یکی از آنها کار ماست. از این منظر میتوانیم خراسان رضوی را یکی از قطبهای انیمیشنسازی امروز ایران بدانیم. استعدادهای بسیاری در این استان وجود دارد و متأسفانه خیلی از آنها برای فعالیت حرفهای به تهران رفتهاند.
وی افزود: بخش بزرگی از نیروی کار صنعت انیمیشن در پایتخت هم استعدادهای شهرستانی هستند که ناگزیر به تهران رفتهاند. امروز در خراسان رضوی شرکتهای انیمیشنسازی متعددی فعال هستند. برخی از این شرکتها سفارشهایی از کشورهای دیگر هم دارند. یکی از این شرکتها صرفاً آثار مذهبی برای کشورهای حاشیه خلیج فارس تولید میکند.
کارگردان «مسافری از گانورا» درباره بازه زمانی صرف شده برای این پروژه بیان کرد: ما طرح اولیه را به رویداد «رویازی» ارائه کردیم و بعد از آنکه طرح پذیرفته شد حدود ۲ سال زمان برد تا با سرمایه شخصی این کار را پیش ببریم. در مجموع حدود سه سال فرآیند تولید این انیمیشن زمان برد و علاوه بر شرکت ما، صندوق پژوهش دانشگاه تهران و مرکز انیمیشن حوزه هنری هم روی این کار سرمایهگذاری کردند.