به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، پرستاری را باید حرفه‌ای سخت، نفسگیر و طاقت فرسا دانست، پرستار با هر خنده بیمار خوشحال و با هر درد او اندوهگین میشود! پرستاری شغلی است که شب و روز ندارد، دوری از خانه و خانواده سختی این کار را دوچندان کرده است. همه ما به اهمیت و ارزش کار پرستاران در دوران کرونا پی برده‌ایم؛ در حالی که حاضر نبودیم هریک از ما در اجتماع حضور بیابیم، اما پرستاران هفته‌ها و ماه‌ها دور از خانواده و در دل خطر در حال خدمت به بیماران کرونایی بودند که واقعاً عده زیادی از آن‌ها در راه دفاع از سلامت جامعه به شهادت رسیدند و مزین به عنوان شهید راه سلامت شدند.
همان‌طورکه اشاره شد پرستاری شغلی سخت و طاقت فرساست و آن‌هایی که وارد این شغل می‌شوند باید عاشق خدمت و کمک رسانی باشند، اما چرا از شغل پرستاری به عنوان یکی از مشاغل پرریسک و سخت یاد میشود؟ مطالبه پرستاران چیست؟ چرا باید مشکلات پرستاران را حل کرد؟ این‌ها سؤالاتی است که باعث شده به سراغ فهیمه ثابتی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران برویم و با او گفت‌وگویی پیرامون مشکلات جامعه پرستاران و راهکار حل این مشکلات داشته باشیم و در آخر بررسی کنیم آیا فناوری‌های نوین در کاهش سختی‌های شغل پرستاری کاربرد دارند یا خیر؟
فهیمه ثابتی با اشاره به مشکلات جامعه پرستاری در کشور اظهار کرد: جامعه پرستاری با چند مشکل حاد و جدی روبه‌روست؛ نخستین مشکل مربوط به دانشجویان رشته پرستاری است که پس از فارغ التحصیلی معمولاً علاقه‌ای به فعالیت در این رشته ندارند و وارد بازار کار آن نمیشوند درصورتیکه نسبت به تعداد بیماران، پرستاران اندکی در کشور مشغول کار هستند و به همین دلیل بازار کار به شدت به فارغ التحصیلان رشته پرستاری نیاز مبرم دارد و حتی با وجود اینکه فراخوان‌های استخدام پرستار افزایش یافته، ولی فارغالتحصیلان در این فراخوان‌ها شرکت نمی‌کنند.
وی در این رابطه افزود: به هر حال مشکلات شغل پرستاری زیاد بوده و به نوعی در زمره مشاغل فرسایشی محسوب میشود و از سوی دیگر عده کثیری از پرستاران به حقوق و دستمزد دریافتی معترض هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران دومین مشکل حادی که این روز‌ها جامعه پرستاری با آن روبه‌روست را مرتبط با روند فزاینده مهاجرت پرستاران و فارغالتحصیلان این رشته دانست و در این رابطه گفت: مهاجرت پرستاران مربوط به یک یا دو سال گذشته نیست بلکه سالهاست با این پدیده نگران‌‍‌کننده مواجه هستیم. مثلاً دانشجویان بنده وقتی شرایط کاری و حقوقی رشته پرستاری در ایران را با دیگر کشور‌ها مقایسه میکنند به کل ناامید شده و بدتر از همه وقتی درآمد خود با پزشکان را مقایسه میکنند از شرایطی که در آن قرار دارند ناراحت می‌شوند!
ثابتی اضافه کرد: به هر حال در کشور‌های توسعه‌یافته شرایط برای پرستاران خیلی بهتر است و از درآمد نسبتاً مطلوب‌تری برخوردارند و با انجام یک شیفت کاری به راحتی می‌توانند زندگی کنند، ولی در ایران یک پرستار با انجام دو شیفت کاری در نهایت هزینه‌های جاری و روزانه‌اش را تأمین می‌کند و از سوی دیگر در کشور‌های توسعه‌یافته و با توجه به افزایش سن جمعیت، پرستاران از جایگاه و احترام خاصی برخوردارند و به همین دلیل فارغالتحصیلان رشته پرستاری یا شاغلان در این حوزه ترجیح می‌دهند سختی‌ها را به جان بخرند تا به خارج از کشور مهاجرت کنند و در کشور دیگر به شرایط شغلی و درآمدی بهتر دست یابند.
وی به ناترازی در نسبت جمعیت و تعداد پرستاران اشاره و تأکید کرد: ما در کل دنیا با کمبود پرستار مواجه هستیم، ولی در کشور‌های توسعه‌یافته نسبت یک به یک یا یک به دو تقریباً رعایت شده و این طور حساب میکنند که باید به نسبت کل افراد جامعه پرستار تربیت شود نه به تعداد بیمار، ولی در ایران گاهی در بخش‌های ویژه این نسبت به هم خورده و به ازای یک پرستار چهار بیمار داریم و حتی امکان دارد این عدد بیشتر هم شود! همانطور که اشاره کردم با توجه به کمبود پرستار در دنیا به‌ویژه حرکت کشور‌های توسعه‌یافته به سمت سالمندی، این کشور‌ها به راحتی از دیگر نقاط دنیا پرستار جذب میکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: مشغولیت پرستاران در دو شیفت باعث کاهش بازدهی آن‌ها شده و فرسایش روحی، روانی و جسمی را برای آن‌ها به دنبال دارد و حتی با وجود اینکه خود مراکز درمانی و بیمارستانی به این مشکلات اشراف کامل دارند، ولی چون کشور با کمبود پرستار مواجه است چاره‌ای جز به‌کارگیری چنین پرستاران دوشیفته را ندارند.
ثابتی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا هوش مصنوعی و فناوری‌های نوظهور به کاهش فشار کاری پرستاران کمک کرده و اینکه چنین فناوری‌هایی در ایران فراگیر شده یا خیر؟ گفت: متأسفانه فعلاً اینگونه فناوری‌ها در ایران فراگیر نشده، ولی شاید در آینده فراگیر شوند البته در هیچ کشوری به راحتی نمی‌توان هوش مصنوعی را جایگزین پرستاران کرد و فقط بخشی از مراقبت‌ها را میتوان به هوش مصنوعی واگذار کرد که آن هم بیشتر در زمره اقدامات خودمراقبتی نه بیش از آن محسوب شده است.
وی تصریح کرد: کار پرستار را هیچ کس یا هیچ نرم‌افزاری نمی‌تواند به راحتی انجام دهد و به همین دلیل است که هوش مصنوعی هم نتوانسته کاری در این زمینه انجام دهد البته در زمینه آموزش پرستاران میتوان از ظرفیت‌های هوش مصنوعی بهره برد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در پایان این نکته را هم اضافه کرد که با هوش مصنوعی میتوان هزینه‌های درمان را به واسطه خودمراقبتی‌ها کاهش داد و یا از این طریق مراقبت‌ها از بیمارستان‌ها به منازل منتقل شوند.
منبع : آنا
تعداد نظرات: ۲
ناشناس
۱۱:۲۵ - ۱۴۰۲/۱۰/۰۳
پاسخ
مردم فرومایه و عقبمانده ایران با تفکرات اهریمنی، مانع شکل گیری حکومتهای صالح و عادل در این سرزمین اند. خشونت و فحاشی و نظم ناپذیری و حرمت شکنی و قانونگریزی و هرج و مرج طلبی و فرصت طلبی و دزدی و کلاهبرداری و چاپلوسی و دیگر مظاهر وحشیگری متضاد با مدنیت در نهاد این مردم بدسرشت و نامانوس با انسانیت است که با سیاست منفعت طلبی در تغییر رنگ بسیار استاد، و قبل از انقلاب، شاه پرست، و اکنون خمینی پرست هستند. تجمع چند هزارساله و متفرق ایران هرگز به مدنیت بر مبنای انسانیت و مسئولیت پذیری و تلاش صادقانه و قناعت به حق دست نیافته. هیچکس پیشنهاد قانون و مقررات نمیدهد اما برای گذر از معبر بی قانونی از یکدیگر سبقت میگیرند. نژاد معیوب ایرانی که تفکرش چپاول و حرص و زیاده خواهی و برتری طلبی دررقابت ناعادلانه و تمسخر و هرزگی است، هیچ نقش ارزشمندی در علم و رفاه بشریت نداشته و در صنعت مونتاژ هم با تقلب و بی مسئولیتی، تولیدات بی کیفیت را که بازار خارجی ندارند، خائنانه با شعار حمایت از تولید داخلی بر همکیشان خود تحمیل، و از محصولات با کیفیت و پردوام خارجی محروم میکنند. درحالی به ابن سینای خود افتخار میکنند که غرب هزاران ابن سینا با علم معجزه گر دارد و برخلاف ایرانیهای متکبر و طلبکار، خاضع و اهل ادعا و منتگذاری نیست.
ناشناس
۰۰:۲۸ - ۱۴۰۲/۱۰/۰۹
پاسخ
پست نگری جهان و مخلوقات و بی ارزش شمردن جان و مال وحقوق و شخصیت دیگران، و دستیابی به اهداف کم ارزش دنیوی از طریق خشونت و قلدری و شارلاتان بازی و دروغ و فریب و توهین و تهمت و افشای اسرار شخصی، برتری جویی و تکبر و تفاخر به مدرک تحصیلی و قدرت و مقام و ثروت و نسب و نژاد و جناح، از عوامل عقبماندگی ایرانیان در جهالت چند هزارساله با روابط تنگاتنگ اجتماعی است که عمده وقت و ذهن افراد به قضاوت زندگی دیگران معطوف است و علم و معرفت که در فراغت ذهن امکان رشد دارند، فاقد ارزش، و زرنگی و تضییع حقوق دیگران و زیاده خواهی و فریب و نفاق و بزرگنمائی در رقابتهای ناسالم، ارزش، و تواضع و صداقت و خدمت بی منت، حماقت محسوب میشود. در چنین جامعه ای که افراد مانند گرگ هار اماده تهاجم و تجاوزاند، زندگی انسانی و امن و امیدوار معنی ندارد و هیچ ائینی مصون از انحراف و الوده شدن به خرافات و کج اندیشی نیست بطوریکه دین را با خود سازگار میکنند نه خود را با دین. حکومت ایران درحالی مغرور به قدرت باورنکردنی خویش و گسترش سریع جهانی است که باید انرا مدیون کسانی باشد که ظالمانه قصد انقراض نسل انها را بجرم دگر کیشی دارد. هیچ وجدان پاکی چنین رفتاری را تایید نمیکند حتی اگر خدا مستقیما امر کند، باید در عدالت خدا شک کرد هرچند تفسیرهای به رای عامل تمام تصمیمات ناعادلانه و منحرف رهبران خودباور است.
ارسال نظرات