به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در مطالعه جدیدی که در مجله «متابولیسم طبیعت» منتشر شد، متخصصان دانشکده حرکت‌شناسی دانشگاه میشیگان دریافتند نوع چربی موجود در بدن افرادی که درصد چربی بدن آنان مشابه است، بر اساس عادات ورزشی درازمدت آنها، متفاوت است.
چربی دور شکم معمولا به دلیل پیامد‌های منفی آن بدنام است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد یکی از انواع چربی شکم می‌تواند سالم‌تر از بقیه باشد البته به شرط تحرک و ورزش منظم.
این متخصصان معتقدند که ما از کارکرد واقعی چربی بدن غافل مانده و آن را فراموش کرده‌ایم. چربی‌های بدن به‌ویژه چربی‌های زیرپوستی (بر خلاف چربی‌های احشایی) اهمیت زیادی برای بدن دارند و مثل یک منبع مهم برای ذخیره انرژی عمل می‌کنند که به بدن کمک می‌کند در مواقع نیاز تا انرژی لازم را تامین کند.
در این آزمایش که سن، جنسیت، درصد چربی بدن و شاخص توده بدن افراد هم مدنظر گرفته شد، محققان از بافت چربی شکم هر فردِ شرکت‌کننده، نمونه‌هایی گرفتند و مقدار جریان خون در بافت چربی، نشانگر‌های التهاب و سفتی و فیبری بودن بافت را اندازه‌گیری کردند.
طبق نتایج به‌دست‌آمده، ورزش در بافت چربی شکم، نوعی تغییرات بیولوژیکی و ساختاری ایجاد می‌کند که خطر ابتلا به بیماری قلبی و اختلالات متابولیک مانند دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد.
به گزارش ایندیپندنت، این مطالعه همچنین نشان می‌دهد بافت چربی در افرادی که ورزش می‌کنند، کمتر ملتهب است و رگ‌های خونی بیشتری دارد که بر تاثیر ورزش بر بافت چربی مهر تایید می‌زند، زیرا وجود رگ‌های خونی بیشتر در سلول‌ها نشان می‌دهد که آنها بیشتر در حال متابولیزه کردن هستند. این یعنی افرادی که بیشتر ورزش می‌کنند، صرف نظر از شاخص توده بدنی، بهتر می‌توانند از انرژی ذخیره‌شده در چربی بدنشان استفاده کنند.