فخری: شمشیربازی کامی نداشت تا در المپیک ناکام شود! +فیلم

تیم ملی شمشیربازی بعد از این که امین قربانی از سرمربی‌گری استعفا داد به حال خودش رها شد و در فاصله ۲ ماه مانده به المپیک پیمان فخری هدایت تیم را در المپیک پذیرفت.

پیمان فخری سرمربی سابق تیم ملی شمشیربازی مهمان برنامه SNN TV بود، که در مورد عملکرد این تیم و پذیرفتن هدایت این تیم گفت: این تیم مانند بچه من بود و ۱۴ سال شبانه روز زحمت این تیم را کشیده بودم و از سال ۲۰۱۰ در تیم ملی جوانان شروع به کار کردم که در آن زمان دبیر فدراسیون بودم و یک مربی روس را آوردم برای تیم ملی بزرگسالان و شروع کردیم برای ساختن نسل شمشیربازی که همان ۴ نفر هم نمایندگان ما در المپیک پاریس بودند.
خیلی این تیم فراز و نشیب داشت و زحمت زیادی برای این تیم کشیده شد، ریسک کردم و هدایت تیم را برعهده گرفتم با این که می‌دانستم قرار است با تیم ملی آمریکا روبرو شویم که یکی از بهترین تیم‌های دهه اخیر را برعهده داشت، آخرین باری که آمریکا را شکست دادیم سال ۲۰۲۲ در آخرین روز مربیگری‌ام بود.

اعتقاد داشتم آمریکا را می‌بریم زیرا که آنالیز کرده بودیم و با بچه‌ها در ارتباط بودیم.
تا زمانی که آقای قربانی همکاری داشتند پا به پای فدراسیون کمک می‌کردم و از آمادگی جسمانی تا مشاوره بچه‌ها با من بود، و ۸ ماه قبل از المپیک متوجه شدم که فدراسیون علاقه‌ای به همکاری با امین قربانی ندارد. وقتی که آقای قربانی را برداشتند گفتم که عواقب آن را هم بپذیرید. چون می‌دانستم که مربی‌ای آزاد نیست ۸ ماه قبل از المپیک به ایران بیاید، مشخص بود که باید به دنبال مربی به‌درد نخورد بگردیم که همان هم پیدا نکردیم، علی‌رغم این که بارها به دوستان گفته بودم اگر هم بخواهم به کمک تیم ملی بیایم باید ۳ ماه آخر بیایم که ۸ ماه قبل از المپیک نامه زدند آقای فخری از شما دعوت می‌گردد بیایید و هدایت تیم را برعهده بگیرید در صورتی که می‌دانستند امکان آمدن نداشتم و فدراسیون کاملا در جریان بود اما باز هم کتبا نامه زد. و این کار را کردند که اگر من حضور پیدا نکنم، بگویند ما نامه کتبی زدیم و فخری نیامد و این گونه بود که من را کنار گذاشتند و کریسیتین بائو فرانسوی که خودم معرفی کرده بودم از کمپ تیم‌های ملی آن‌ها استفاده کنیم به عنوان سرمربی انتخاب شد، همه می‌دانستند کریستین بائو در کار نیست و صرفا اسم آن در کنار تیم است.
بائو مربی بزرگی است و استاد بنده هم بوده اما ایشون یکبار هم روی نیمکت ما ننشست و حریفان مقابل ما را هدایت می‌کرد.

با این اتفاقات تصمیم گرفتم که این ریسک را به جان بخرم و قماری بود که‌ کردم و نمی‌توانستم از حیثیت و تیمم بگذرم، پیشنهادات زیادی داشتم اما بخاطر تیمم ایران جایی نرفتم.
یکی از رسانه‌ها زده بودند ناکامی در بازی‌های المپیک، ما کامی در المپیک نداشتیم که ناکامی داشته باشیم، تیم هفتم دنیا را تحویل گرفتم و آمریکای رده دومی را زدیم، هرچند که المپیک را با حسرت ترک کردیم اما قدرت شمشیربازی را به دنیا نشان دادیم. آمریکایی‌ها هنوژ تو شوک هستند که چطور بدون مدال بازگشتند.

چرا رئیس فدراسیون شمشیربازی به عنوان کمک مربی در کنار تیم بود؟

از ماه‌ها قبل، قرارداد رسمی با مربی کریستین بائو وجود نداشت. این مسئله سبب شد کمیته ملی المپیک وارد عمل شود و بر انتخاب مربی جدید تاکید کند، برخی از مدیران فدراسیون به دلیل روابط شخصی، فردی را برای این موقعیت معرفی کردند که تجربه لازم را نداشت. از مدتی قبل از المپیک، فدراسیون باید مربی جایگزین معرفی می‌کرد، اما در نهایت کسی به‌جز رئیس فدراسیون به‌عنوان کمک مربی در کنار تیم حاضر نشد.

این مسئله باعث تعجب و سوالات زیادی در داخل و خارج کشور شد. در جریان بازی‌ها، حتی برخی کارشناسان حاضر در پاریس نیز از حضور رئیس فدراسیون در باکس مربیان ابراز شگفتی کردند.

تیم با مدیریت قبلی نتایج خوبی داشت و در رده‌های بالا قرار داشت، اما با تغییرات مدیریتی و تصمیمات نادرست، تیم سقوط کرد و فرصت‌های مهمی را از دست داد.

برای آینده اسلحه سابر نگرانی دارید؟

بله، خیلی باید نگران باشیم و نگران بمانیم زیرا که شرایط خوبی در آینده نخواهیم داشت، ما که ناکام کردیم امیدواریم که این دوستان کامروا کنند.
با هیچ جایی قصد مصاحبه نداشتم زیرا که نمی‌توانستم این حرف‌ها را به مردم بگویم، در شان خودم و جامعه و رشته ورزشی نمیدانم که از کلمه فامیل بازی استفاده کنم اما این اتفاق افتاد.

این نگرانی از کجا سرچشمه می‌گیرد؟

از همان ابتدا که مدیریت جدید کار خود را شروع کرد، همه دست به دست هم دادند تا به این رشته کمک کنند. آقای باقرزاده، رئیس سابق فدراسیون، سال‌ها تلاش کرد و زحمات زیادی کشید، ولی متاسفانه تغییرات مدیریتی به شکلی رقم خورد که روند کلی از مسیر خود منحرف شد. اختلافات داخلی و تصمیمات نادرست، به خصوص در بخش انتصابات، باعث شد که ما نتوانیم مسیر درستی را طی کنیم.

به نظر می‌رسد اختلافات زیادی در این میان وجود داشته است؟

متاسفانه بله. به جای اینکه همه برای رسیدن به هدف مشترک تلاش کنند، شاهد بودیم که برخی افراد بیشتر به دنبال منافع شخصی و خانوادگی خود بودند. این باعث شد که تیم به هم بریزد و شرایط بدتر شود. ما در یک دوره، شانس مدال داشتیم، اما ناگهان این اختلافات به جایی رسید که همه چیز از هم پاشید.

این اختلافات فقط در مدیریت بود یا بین بازیکنان هم تأثیر گذاشت؟

این اختلافات به طور کامل به بازیکنان هم رسید. پول‌های زیادی در این رشته خرج شد، ولی به شکلی که بازیکنان را هم درگیر کرد و به جون هم انداخت. پول‌پاشی در اعزام‌ها و حمایت‌های نابرابر بین بازیکنان باعث شد که اتحاد تیمی به هم بخورد.

 آیا از وزارت ورزش یا مسئولان پیگیری‌ای صورت گرفت؟

خیر، من تماسی از طرف وزارت ورزش نداشتم. امیدوارم که آقای دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان جدید، وارد این ماجرا شوند و مشکلات را ریشه‌یابی کنند. شرایط نگران‌کننده است و باید هرچه زودتر به این مسائل رسیدگی شود.

من فقط امیدوارم که این رشته به ساحل آرامش برسد. شمشیربازی پتانسیل بالایی دارد، ما در سه المپیک با یک ضربه از کسب مدال بازماندیم، و این نشان می‌دهد که توانایی موفقیت را داریم. امیدوارم که فدراسیون به مشکلات رسیدگی کند و تصمیمات درستی برای آینده گرفته شود.

انتهای پیام/