گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از نیوزویک؛ جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده و سی‌ونهمین رئیس‌جمهور این کشور، روز یکشنبه در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت.
مرکز کارتر در بیانیه‌ای اعلام کرد که مراسم عمومی یادبود در آتلانتا و واشنگتن دی‌سی برگزار خواهد شد و سپس مراسم تدفین خصوصی در زادگاهش، پلینزِ جورجیا، انجام می‌شود. جزئیات مراسم دولتی، شامل رویدادهای عمومی و مسیرهای کاروان، به‌زودی توسط گروه ویژه مشترک منطقه ملی پایتخت اعلام خواهد شد.
جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، اعلام کرد که مراسم تشییع جنازه دولتی برای کارتر در واشنگتن برگزار خواهد شد.
زندگی جیمی کارتر
جیمی کارتر، با نام کامل جیمز اِرل کارتر جونیور، در اول اکتبر ۱۹۲۴ در پلینزِ جورجیا متولد شد. مادرش پرستار و پدرش کشاورز و تاجری بود که محصولات مختلفی مانند بادام‌زمینی، پنبه، شکر و ذرت کشت می‌کرد. امروز، مزرعه خانوادگی کارتر تحت نظارت خدمات پارک ملی ایالات متحده قرار دارد و بخشی از پارک ملی تاریخی جیمی کارتر است.
کارتر تحصیلات خود را در مدارس عمومی زادگاهش آغاز کرد و سپس وارد کالج جورجیا ساوت‌وسترن و مؤسسه فناوری جورجیا شد. او در نهایت در سال ۱۹۴۶ از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده فارغ‌التحصیل شد و به مدت هفت سال به‌عنوان افسر در نیروی دریایی خدمت کرد.
پس از فارغ‌التحصیلی، کارتر با روزالین اسمیت ازدواج کرد که بعدها بانوی اول در دوران ریاست‌جمهوری او شد. این زوج دارای سه پسر و یک دختر شدند و زندگی مشترکشان ۷۷ سال ادامه یافت که طولانی‌ترین ازدواج در تاریخ ریاست‌جمهوری آمریکا بود.
ورود به سیاست
کارتر در دهه ۱۹۶۰ تصمیم به ورود به سیاست گرفت و به مجلس سنای ایالت جورجیا راه یافت. او اولین کمپین خود برای فرمانداری جورجیا را در سال ۱۹۶۶ برگزار کرد و شکست خورد، اما در تلاش دوم خود در سال ۱۹۷۰ پیروز شد و به‌عنوان هفتادوششمین فرماندار ایالت، از ژانویه ۱۹۷۱ تا ژانویه ۱۹۷۵ خدمت کرد.
کارتر در سال ۱۹۷۴ نامزدی خود را برای ریاست‌جمهوری اعلام کرد. در انتخابات ۱۹۷۶، او با ۲۹۷ رأی الکترال در برابر ۲۴۰ رأی جِرالد فورد، رئیس‌جمهور وقت، پیروز شد.
دوران ریاست‌جمهوری کارتر با بحران گروگان‌گیری ایران همراه بود که بیش از یک سال به طول انجامید و تا آخرین روز ریاست‌جمهوری او ادامه داشت. این بحران، به همراه مشکلات اقتصادی داخلی، باعث شد که او در انتخابات ۱۹۸۰ شکست بخورد و تنها ۴۱ درصد آراء عمومی و ۴۹ رأی الکترال کسب کند.
کارتر پس از ترک کاخ سفید، همراه با همسرش مرکز کارتر را تأسیس کرد. این مرکز بر حقوق بشر، دموکراسی و کاهش رنج بشری تمرکز دارد. فعالیت‌های این مرکز شامل نظارت بر انتخابات، حل منازعات و بهبود بهداشت جهانی است. در سال ۲۰۰۲، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
ابتلا به سرطان و مرگ
در سال ۲۰۱۵، کارتر به سرطان مبتلا شد و اظهار داشت که با آرامش کامل با آینده روبه‌روست. او گفته بود: «من زندگی فوق‌العاده‌ای داشته‌ام. دوستان زیادی داشته‌ام و زندگی ماجراجویانه و رضایت‌بخشی را تجربه کرده‌ام.» او در سال‌های آخر عمر خود تصمیم گرفت به‌جای ادامه درمان در بیمارستان، در خانه و در کنار خانواده‌اش باشد. همسرش روزالین کارتر، که در نوامبر ۲۰۲۳ بر اثر زوال عقل درگذشت، در این مدت همراه او بود.