
طناب ائتلاف ترامپ و نتانیاهو به مو رسید/ آیا آمریکا به متحد دیرینهاش پشت خواهد کرد؟

به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو؛با وجود شدت گرفتن جنگ در غزه و افزایش فشارهای بینالمللی، دولت دونالد ترامپ همچنان از رژیم صهیونیستی حمایت میکند؛ اما این حمایت نه بیقید و شرط، بلکه با زبانی محتاطانه و دیپلماتیک همراه است. نتانیاهو نیز تلاش میکند از این حمایت برای تثبیت جایگاه سیاسی خود استفاده کند و با عبور از مجاری رسمی، محدودیتهای آمریکا را دور بزند. نتانیاهو بهخوبی میداند که مشروعیتش در گرو ایجاد تغییری ملموس است، پیش از آنکه حمایت احتمالی ترامپ از او پایان یابد.
او رابطه با آمریکا را ستون بقای رژیم صهیونیستی میداند، اما این رابطه اکنون چهره واقعی خود را نشان داده: معاملهای سرد، محاسبهگرانه و همراه با تنش و فریب متقابل.
ائتلافی که زمانی «ابدی» توصیف میشد، امروز به طنابی تبدیل شده که بالای پرتگاهی سیاسی و اخلاقی در نوسان است. پرسش کلیدی این است: این شراکت چگونه از اتحاد ایدئولوژیک به بازاری از منافع متغیر تبدیل شده و تا کجا دوام میآورد؟
از اتحاد ایدئولوژیک تا معاملهای بیثبات
نتانیاهو همواره خود را نزدیکترین متحد واشنگتن معرفی کرده، اما در مواقع حساس، از مقابله با سیاستهای آمریکا ابایی نداشته است. نمونه بارز آن، سخنرانی معروف او در کنگره آمریکا در سال ۲۰۱۵ علیه توافق هستهای با ایران بود؛ اقدامی که تعارض آشکار او با دولت وقت آمریکا را نمایان کرد.
در مقابل، ترامپ در دوره اول ریاستجمهوریاش، حمایتی بیسابقه از نتانیاهو نشان داد: انتقال سفارت به قدس اشغالی، خروج از برجام، و ترویج توافقهای عادیسازی با کشورهای عربی که نتانیاهو را در به خواستههایش رساند. اما امروز، در سال ۲۰۲۵، این حمایت رنگ باخته و بیشتر به یک بدهبستان تاکتیکی و موقت شبیه شده تا یک اتحاد راهبردی پایدار.
روزنامه «هاآرتص» در گزارشی تند نوشت: «رژیم صهیونیستی دیگر متحد نازپرورده نیست، بلکه به شریکی مزاحم تبدیل شده که باید مهار شود.» این تحلیل نهتنها نشاندهنده تغییر در فضای سیاسی واشنگتن است، بلکه از تضعیف جایگاه بینالمللی نتانیاهو حکایت دارد.
حمایت ترامپ از رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد، اما ماهیت آن تغییر کرده است.درگیریهای اخیر در غزه، احتمال گسترش جنگ به لبنان و سوریه، و فشارهای افکار عمومی آمریکا باعث شده ترامپ خطوط قرمز جدیدی ترسیم کند. در بیانیه ۶ مه وزارت خارجه آمریکا آمده بود: «رژیم صهیونیستی باید به قوانین بینالمللی احترام بگذارد و میان اهداف نظامی و غیرنظامی تمایز قائل شود»؛ بیانیهای که همزمان هم هشدار میدهد و هم از قطع رابطه جلوگیری میکند.
تلاش پنهانی نتانیاهو برای دور زدن واشنگتن
با کاهش اعتماد متقابل، نتانیاهو بار دیگر به راهبردهای غیررسمی خود روی آورده است. او از کانالهایی مانند مایکل والتز، مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا، برای تأثیرگذاری بر سیاستهای دولت ترامپ استفاده میکرد. بهگزارش وبسایت Axios، نتانیاهو اطلاعاتی درباره ایران و غزه مستقیماً برای والتز ارسال کرده بود.
اما پس از اخراج والتز، این مسیر بسته شد و واشنگتن نشان داد که دیگر از نفوذهای غیررسمی استقبال نمیکند. این اتفاق نهتنها شکنندگی وضعیت نتانیاهو را نشان میدهد، بلکه تصویری دقیق از روشهای سیاسی غیرشفاف او ارائه میدهد.
با وجود ادامه ارسال کمکهای نظامی و بیانیههای دیپلماتیک، دیگر خبری از وتوهای بیچونوچرا در شورای امنیت نیست. رژیم صهیونیستی اکنون با آمریکا مواجه است که بیشتر به ترسیم خطوط قرمز تمایل دارد تا اعطای مجوز مطلق.
در خصوص عملیات زمینی در رفح، دولت ترامپ واکنش سردی نشان داده و نارضایتی خود را با زبانی دیپلماتیک، اما قاطعانه اعلام کرده است.
نشریه «فارن افرز» در تحلیلی نوشت:«آمریکا هنوز از رژیم صهیونیستی حمایت میکند، اما از نتانیاهو خسته شده است.»
این جمله خلاصه وضعیت فعلی است: حمایتی محدود، که نه میتواند او را به پیروزی برساند و نه جلوی سقوط احتمالیاش را بگیرد.
اضطراب داخلی در رژیم صهیونیستی: پایان چک سفید واشنگتن
در داخل سرزمینهای اشغالی، فضای سیاسی دچار شکاف است. احزاب چپ و مرکز کاهش حمایت آمریکا را فرصتی برای مهار نتانیاهو میدانند. جناح راست اما نگران است که در لحظهای حساس، ترامپ حمایت خود را بردارد.
حتی در ائتلاف حاکم نیز دودستگی مشهود است: برخی به قطع وابستگی به واشنگتن معتقدند، و برخی دیگر آن را تنها راه بقا میدانند. بر اساس نظرسنجی مؤسسه متفیم در آوریل ۲۰۲۵، ۶۲٪ مردم رژیم صهیونیستی باور دارند که رابطه پرتنش نتانیاهو با آمریکا به وجهه بینالمللی این رژیم لطمه زده است.
نتانیاهو تلاش میکند تا پیش از انتخابات، پیروزیای قابل ارائه به جامعه صهیونیستی کسب کند؛ در حالیکه زمان به ضررش در حال پیشروی است. اگر رابطه با آمریکا تضعیف شود، خطر توقف ارسال تجهیزات نظامی، تضعیف بازدارندگی منطقهای و فروپاشی توافقهای عادیسازی با اعراب افزایش خواهد یافت.
نتانیاهو اکنون در موقعیتی شکننده قرار دارد: هم نمیتواند از حمایت آمریکا دل بکند، و هم نمیخواهد به قواعد آن تن دهد. نتیجه، اتخاذ راهبرد «درجا زدن» است: تشدید بحران برای مصرف داخلی، و کاهش تنش کنترلشده برای رضایت واشنگتن.
متحدی غیرقابل اعتماد در نگاه آمریکا
روابط نتانیاهو با دولت ترامپ دیگر نه مبتنی بر ارزشهای مشترک، بلکه بر اساس معاملهای مصلحتی است. دولت آمریکا حمایت دیپلماتیک را ادامه میدهد، اما از نفوذ غیررسمی و بیاعتمادی به نتانیاهو نیز پردهپوشی نمیکند.
او ممکن است این بحران را موقتاً پشت سر بگذارد، اما میراثش شامل رژیمی منزوی، رهبری بیاعتبار، و جامعهای فرسوده از جنگ و تردید است.
در دوران دوم ریاستجمهوری ترامپ، دوستی دائمی جایی ندارد؛ تنها منافعند که تغییر میکنند. و نتانیاهو، متحدی که روزی ستایش میشد، امروز به عاملی مزاحم و غیرقابل اعتماد در نگاه واشنگتن بدل شده است.