چرا ارتش رژیم صهیونیستی به جذب سربازان دارای اختلالات روانی روی آورده است؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو؛ رسانه‌های رژیم صهیونیستی گزارش داده‌اند که ارتش این رژیم در پی بحران شدید نیروی انسانی برای انجام عملیات نظامی در نوار غزه، به سمت جذب سربازانی با اختلالات روانی روی آورده است. این اقدام نشان‌دهنده بحرانی است که ارتش در تأمین نیروی انسانی مورد نیاز خود با آن مواجه است و سیاست‌های سابق معافیت به دلیل مشکلات روانی را نیز دستخوش تغییر کرده است.

در کتاب پژوهشگر اسرائیلی عیریت کینان با عنوان «گویی زخمی پنهان بود» که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، به تدریج آشکار شدن آگاهی جامعه و ارتش نسبت به اختلالات روانی و شوک‌های جنگی در میان سربازان پس از جنگ اکتبر ۱۹۷۳ اشاره شده است. در آن زمان، توجه جدی به زخم‌های روانی شروع شد و این زخم‌ها به تدریج مانند زخم‌های جسمی مورد توجه قرار گرفتند.

تغییر استراتژی رژیم صهیونیستی با سربازان دارای اختلالات روانی

امروزه، نهادهای مدنی، دولتی و نظامی متعددی در رژیم صهیونیستی به درمان و حمایت از سربازان دچار اختلالات روانی، شوک‌های جنگی و پساشوک می‌پردازند. وضعیت پساشوک به عنوان زخمی روانی که همراه سربازان است پذیرفته شده و این وضعیت تأثیر عمیقی بر زندگی کاری و شخصی آن‌ها دارد. همچنین تشخیص وضعیت روانی سربازان نقش کلیدی در تصمیم‌گیری درباره معافیت از خدمت، ادامه خدمت یا پیوستن به ذخیره ارتش ایفا می‌کند.

اما با آغاز جنگ‌های جدید و نیاز مبرم ارتش به نیرو، سیاست‌های معافیت تغییر کرده است؛ ارتش تصمیم گرفت شرایط معافیت از خدمت به دلیل مشکلات روانی را سخت‌تر کند و حتی از سربازانی که پیش‌تر در جنگ غزه خدمت کرده و دچار مشکلات روانی شده‌اند خواست دوباره به خدمت بازگردند. این سیاست ناشی از بحران شدید نیروی انسانی است.

 بحران نیروی انسانی در ارتش رژیم صهیونیستی

بر اساس آمار رسمی ارتش رژیم صهیونیستی، حدود یک نفر از هر شش سرباز، خدمت اجباری سه ساله خود را کامل نمی‌کند و ۵۰ درصد از این موارد به مشکلات روانی بازمی‌گردد. در سال ۲۰۲۳، تقریباً ۱۶.۵ درصد از سربازان به علت مشکلات روانی خدمت را ترک کردند. این آمارها نشان‌دهنده افزایش چشمگیر مشکلات روانی در میان سربازان است که پیش‌تر به میزان کمتری گزارش می‌شد.

ارتش سابقاً نسبت به این پدیده کم‌توجه بود و در طبقه‌بندی پزشکی نظامی برای مشکلات روانی معافیت آسانی اعطا می‌شد. اما بحران نیروی انسانی در جنگ غزه، ارتش را به اتخاذ سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر واداشت.

ارتش رژیم صهیونیستی در ابتدا قصد داشت از سربازانی که دچار اختلالات روانی شده‌اند و قبلاً در جنگ‌ها خدمت کرده‌اند، برای انجام عملیات در غزه استفاده کند. برای آن‌ها برنامه‌های ویژه آماده شده بود تا آمادگی لازم را کسب کنند. اما به دلیل فشارهای اجتماعی گسترده، نگرانی‌ها درباره کاهش خدمتگیری از یهودیان متدین (حریدیم) و تلاش برای حفظ چهره ارتش، از این تصمیم عقب‌نشینی کرد.

در عوض، بار خدمت بر دوش سربازان پیشین که به عنوان «سربازان زخمی روانی» شناخته می‌شوند، افزایش یافته است. این موضوع نشان می‌دهد که بحران نیروی انسانی چقدر جدی است و ارتش مجبور شده است به نیروهای دچار آسیب‌های روانی تکیه کند.

فشار بر سربازان ذخیره و کاهش تعهد نظامی

وضعیت ذخیره‌های نظامی نیز بحرانی است. میزان تعهد سربازان ذخیره در برخی واحدها به ۵۰ درصد رسیده و پنج گردان فعال در نوار غزه کامل نیستند. به منظور پنهان نگه داشتن عمق بحران، ارتش تعداد احضاریه‌های خدمت را کاهش داده است. این موضوع نشان می‌دهد میزان عدم تعهد از آمار رسمی بسیار بیشتر است.

در سال ۲۰۲۴، ۸۵ درصد نیروهای ذخیره در خدمت حاضر شده‌اند که این امر موجب افزایش ۱۵۰۰ درصدی در تعداد روزهای خدمت سربازان و افسران شده است. میانگین خدمت سربازان به ۱۳۶ روز و افسران به ۱۶۸ روز افزایش یافته است. البته ارتش با آگاهی از این مشکلات، تنها تعدادی محدود از نیروهای ذخیره را برای جایگزینی نیروهای اصلی در سوریه، لبنان و کرانه باختری فراخوانده که قرار است به جبهه غزه منتقل شوند.

گرایش به جذب سربازان دارای اختلالات روانی و سخت‌تر شدن شرایط معافیت نشان‌دهنده بحرانی دیگر در ارتش است که با جنگ غزه تشدید شده است. این بحران همچنین بازتابی از کاهش مشروعیت اجتماعی عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه به شمار می‌رود. بسیاری از سربازان و جامعه به طور کلی دچار استرس، ترس و آسیب‌های روانی ناشی از درگیری‌های خونین شده‌اند.