دانشگاه در خط مقدم ترور؛ صهیونیست‌ها قلب علم ایران را نشانه گرفتند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ در یکی از تلخ‌ترین روز‌های تاریخ معاصر ایران، هم‌زمان با حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به مراکز علمی و نظامی کشور، دانشگاه‌های ایران نیز داغدار شدند. این حمله که در نیمه خردادماه ۱۴۰۴ صورت گرفت، به شهادت جمعی از دانشجویان، اساتید و نخبگان علمی کشور منجر شد؛ چهره‌هایی که هر یک سرمایه‌ای ارزشمند برای آینده علمی و فناورانه ایران بودند.

رژیم صهیونیستی در اقدامی بی‌سابقه، پروژه ترور علمی ایران را وارد مرحله‌ای جدید کرد. اگر پیش‌تر ترور‌ها به‌صورت فردی و محدود بود، حالا حمله‌ای سازمان‌یافته علیه ساختار علمی کشور رخ داده است. هدف مشخص بود «توقف مسیر علم و فناوری در ایران با نابودی فیزیکی اندیشمندان و نخبگان»

دانشگاه شهید بهشتی؛ پرچم‌دار شهدای علم

در میان تمام مراکز علمی کشور، شاید هیچ دانشگاهی به اندازه دانشگاه شهید بهشتی در روز حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی، داغدار نخبگان خود نشده باشد. این دانشگاه، که از دهه‌های پیش به‌عنوان یکی از قطب‌های علوم پایه، مهندسی و فناوری‌های نوین شناخته می‌شود، در این جنایت آشکار، پنج تن از شاخص‌ترین اساتید و پژوهشگران خود را از دست داد؛ چهره‌هایی که نه‌تنها در عرصه آموزش، بلکه در راهبری پروژه‌های ملی و حساس کشور نیز نقش بی‌بدیلی داشتند.

اسامی شهدای دانشگاه شهید بهشتی، حالا نه فقط در لیست شهدای دانشگاه، بلکه در صفحه اول تاریخ علم و مقاومت ایران ثبت شده‌اند

دکتر محمدمهدی طهرانچی؛ استاد برجسته فیزیک نظری، از چهره‌های شناخته‌شده علمی کشور که پیش‌تر ریاست دانشگاه آزاد اسلامی را نیز بر عهده داشت. او از حامیان جدی پیوند علم و ایمان بود و همواره بر ضرورت «بومی‌سازی دانش» در دانشگاه‌های کشور تأکید داشت.

دکتر احمدرضا ذوالفقاری؛ استاد مهندسی مواد، با سابقه‌ای درخشان در حوزه نانوفناوری، سرامیک‌های پیشرفته و مواد مقاوم در شرایط سخت. او از طراحان پروژه‌هایی بود که به استقلال صنعتی ایران در حوزه صنایع پیشرفته کمک کرده بود.

دکتر عبدالحمید مینوچهر؛ پروفسور شیمی آلی و چهره‌ای سرشناس در حوزه سنتز ترکیبات دارویی و شیمی کاربردی. بسیاری از دانش‌آموختگان مقطع دکتری و فوق‌لیسانس از او به عنوان «استاد اخلاق، علم و اخلاص» یاد می‌کنند.

دکتر امیرحسین فقهی؛ پژوهشگر ممتاز فیزیک هسته‌ای و عضو هیئت داوران جشنواره خوارزمی، با بیش از ۲۰ مقاله معتبر ISI در حوزه فیزیک انرژی بالا و مدل‌سازی راکتورها. فعالیت‌های علمی او از جمله دلایل هدف‌گیری مستقیم محل کارش در حمله اخیر بود.

دکتر فریدون عباسی؛ رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی ایران، دانشمند متعهد و انقلابی که سابقه ترور نافرجام توسط عوامل موساد را در کارنامه داشت. او نماد مقاومت علمی در برابر ترور فیزیکی و روانی دشمن بود. شهادتش، پرونده‌ای از سال‌ها ایستادگی را با خون امضا کرد.

دانشگاه علمی‌کاربردی؛ شهادت دانشجویان کارآفرین

در میان روایت تلخ و جان‌سوز از حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران، شهادت شش دانشجوی دانشگاه جامع علمی‌کاربردی و یک دانش‌آموخته این دانشگاه، تصویری دیگر از عمق جنایت و ابعاد فاجعه‌آمیز آن را نمایان می‌سازد؛ چهره‌هایی جوان، ساده‌زیست، اهل کار، مهارت‌محور و آینده‌نگر که در سنگر تولید و مهارت مشغول جهاد بودند و نه در میدان جنگ.

بر اساس بیانیه رسمی این دانشگاه، شهدای این واقعه در استان‌های لرستان، کرمانشاه، تهران و خراسان در حال تحصیل در رشته‌های فنی، صنعتی و کارآفرینی بوده‌اند و برخی از آنان همزمان با تحصیل، مشغول راه‌اندازی کسب‌وکار‌های کوچک خانگی یا نیمه‌صنعتی بوده‌اند؛ مسیر‌هایی که می‌توانست آنها را به ستون‌های خودکفایی اقتصاد کشور بدل کند.

دانشگاه علم و صنعت؛ شهادت زوج جوان

یکی از تأثربرانگیزترین و دردناک‌ترین رخداد‌های حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به ایران، مربوط به شهادت مظلومانه مهدی اکبری‌نسب، دانشجوی مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت تهران، و همسر جوانش است. این دو، نماد یک زندگی ساده و پرامید بودند؛ زوجی از دل مردم، با رؤیا‌هایی بلند، که در میانه راه رشد و شکوفایی، قربانی تروریسم دولتی رژیمی شدند که حتی خانه‌های مردم را از موشک‌های خود بی‌نصیب نگذاشت.

مهدی از دانشجویان پرتلاش و علاقه‌مند به حوزه انرژی‌های نو و فناوری‌های سبز بود. هم‌کلاسی‌هایش او را دانشجویی دقیق، با انگیزه و فروتن توصیف می‌کنند. پروژه پایان‌نامه‌اش را با محوریت بهینه‌سازی سیستم‌های خورشیدی آغاز کرده بود و رؤیای راه‌اندازی یک استارت‌آپ در حوزه انرژی پاک را در سر می‌پروراند.

همسرش، فارغ‌التحصیل رشته علوم تربیتی، به‌تازگی در آزمون دکتری پذیرفته شده و هر دو در حال ساختن آینده‌ای مشترک بر پایه علم، ایمان و تلاش بودند. خانه کوچکشان در یکی از محله‌های ساده‌نشین جنوب تهران، پُر از کتاب، گل‌های آپارتمانی، و یادداشت‌های علمی و انگیزشی بود.

بامداد روز حمله، یکی از موشک‌های هدایت‌شونده رژیم صهیونیستی، مستقیماً به محل زندگی این زوج اصابت کرد و آنها را در دم، به ملکوت اعلا رساند. پیکر‌های بی‌جانشان ساعاتی بعد، در میان آوار شناسایی شد.

شریف فدای ملت

سید ایثار طباطبایی قمشه، دانشمند هسته‌ای و از نخبگان دانشگاه شریف، به همراه همسرش، خانم منصوره حاجی سالم، در حمله‌ای تروریستی در منزل مسکونی‌شان به شهادت رسیدند. این حادثه در روز‌های پایانی هفته گذشته رخ داده است.

دکتر طباطبایی از ورودی‌های ممتاز دانشگاه صنعتی شریف بود که تحصیلات کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۳۸۳ در رشته مهندسی مکانیک آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۸۶ در مقطع دکترا با گرایش مهندسی هسته‌ای به تحصیل ادامه داد. وی سال‌ها در بخش‌های حساس و راهبردی صنعت هسته‌ای کشور فعالیت داشت.

با شهادت دکتر طباطبایی، وی به عنوان دومین دانشمند شهید دانشگاه شریف پس از سلسله ترور‌ها علیه دانشمندان هسته‌ای کشور شناخته می‌شود.

حمله رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران در ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴، نه فقط یک عملیات نظامی، بلکه پرده‌برداری از ماهیت واقعی دشمنی است که در برابر پیشرفت ملت ایران، ابزار ترور و وحشی‌گری را به‌کار می‌گیرد. شهادت جمعی از دانشمندان هسته‌ای، اساتید دانشگاه و دانشجویان نخبه کشور، سند دیگری از ماهیت ضدعلم و ضدانسانی رژیم صهیونیستی است که طی سالیان اخیر، بار‌ها در قالب ترور‌های میدانی، حملات سایبری و تحریم‌های علمی بروز یافته است.

ترور علمی، تازه‌ترین میدان تقابل تمدنی غرب با جمهوری اسلامی ایران است. دشمنی که نتوانست صدای ایران را در مذاکرات خاموش کند، صداقت ملت را در جنگ تحمیلی بشکند و مقاومت را در خیابان‌های تهران سرکوب کند، این‌بار با هدف قرار دادن مغز‌های متفکر، خیال خام توقف حرکت پرشتاب علمی ایران را در سر می‌پروراند. اما واقعیت آن است که تجربه چهار دهه گذشته، نشان داده هر گاه ایران یکی از فرماندهان میدان علم یا دفاع را از دست داده، هزاران جوان دیگر بر خاک آن شهید، بذر انگیزه، غیرت و جهاد پاشیده‌اند.

شهادت امثال دکتر طهرانچی، فریدون عباسی، امیرحسین فقهی و دیگر اساتید برجسته دانشگاه شهید بهشتی، اگرچه خلأیی بزرگ در بدنه علمی کشور است، اما بدون تردید خون آنها موتور محرکه‌ای خواهد شد برای جهش علمی ایران. اینها کسانی بودند که در میان سخت‌ترین فشارها، تحریم‌ها و تهدیدها، با دست خالی، چراغ فناوری را روشن نگه داشتند و نام ایران را در میان قدرت‌های نوظهور علمی جهان ثبت کردند.

میدان دانشگاه امروز به‌اندازه میدان نبرد، مقدس و تعیین‌کننده است. جهاد علمی و دفاع از استقلال علمی کشور، وظیفه‌ای هم‌سنگ با دفاع از مرز‌های نظامی است. وقتی دشمن به وضوح اعلام می‌کند که دانشمندان ما را تهدید می‌داند، روشن است که راه آنان، سلاح آنان و قلم آنان، سدی محکم در برابر سلطه‌طلبی است.

در برابر چنین جنایتی، آنچه می‌ماند فقط محکومیت یا سوگواری نیست؛ پاسخ واقعی، تداوم راه شهیدان علم است. راه‌اندازی پروژه‌های علمی به‌نام آنان، تربیت نسل جدید نخبه‌های مؤمن و متعهد، تقویت زیرساخت‌های پژوهشی مستقل و تلاش برای خودکفایی در علوم راهبردی، تنها بخش کوچکی از ادای دین به این شهیدان است.

خون این نخبگان، اکنون نه تنها در خاک وطن، بلکه در تار و پود مسئولیت‌های ما جاری است. آنها رفتند تا ما متوقف نشویم. دشمن بداند «ایران را نمی‌توان با موشک، تهدید، یا ترور از مسیرش منحرف کرد؛ بلکه هر قطره خون فرزندان این خاک، نهال تازه‌ای از ایستادگی می‌رویاند.»