عبرت‌های جنگ ۱۲ روزه برای رژیم صهیونیستی/ شروع کردید ما تمامش کردیم

به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری دانشجو ؛ در یک نقطه عطف تاریخی، ایران به حملات هماهنگ رژیم صهیونیستی و آمریکا نه‌تنها با واکنش، بلکه با پایان دادن به بازی آنها پاسخ داد. این گزارش روایتی دقیق و انسان‌محور از ۱۲ روز تقابل استراتژیک است که در آن ایران، ابتکار عمل را به دست گرفت و ورق را در میدان نبرد، دیپلماسی و افکار عمومی برگرداند.

آغازی پرتنش با طعم تجاوز

در روز‌هایی که جهان با نگرانی چشم به خاورمیانه دوخته بود، ایران در نبردی ۱۲ روزه نه‌تنها از تمام خطوط قرمز امنیتی‌اش عبور کرد، بلکه با اقداماتی حساب‌شده، بازدارنده و چندلایه، معادله قدرت را در منطقه به‌نفع خود بازنویسی کرد. این تقابل که در پی حملات هماهنگ و برنامه‌ریزی‌شده رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به فرماندهان عالی رتبه، دانشمندان هسته‌ای و تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران آغاز شد، به سرعت از یک درگیری محدود به یک رویارویی راهبردی تمام‌عیار تبدیل شد. ایران در پاسخ به این تجاوز آشکار، مجموعه‌ای از اقدامات نظامی، دیپلماتیک و رسانه‌ای را طراحی و اجرا کرد که منجر به تغییر فضای روانی، سیاسی و امنیتی منطقه شد.

بازسازی سریع و حملات دقیق

صبح روز ۲۲ ژوئن ۲۰۲۵، سه مرکز حساس هسته‌ای ایران در فردو، نطنز و اصفهان هدف حملات سنگین هوایی قرار گرفتند. بر اساس گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، در این حملات از بمب‌افکن‌های رادارگریز B-۲ و بمب‌های سنگرشکن ۳۰ هزار پوندی استفاده شده بود. با وجود شدت آتش و دقت فنی بالا، هیچ‌یک از سایت‌های هسته‌ای به‌طور کامل نابود نشدند. منابع امنیتی آمریکایی و اسرائیلی اذعان کردند که ایران با پیش‌بینی سناریوی حمله، اورانیوم غنی‌شده را پیش‌تر از این مراکز به نقاط امن منتقل کرده بود. این اقدام، نه‌تنها موفقیت نظامی حمله را زیر سؤال برد، بلکه موجب شد افکار عمومی جهانی متوجه اشراف اطلاعاتی و بلوغ دفاعی ایران شوند.

اما بعد از حمله اولیه رژیم صهیونیستی در کمتر از دوازده ساعت، ستاد کل نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که ساختار فرماندهی در سطوح مختلف احیا شده و پدافند هوایی در تمامی نقاط حساس کشور فعال است. رسانه‌های داخلی تصاویری از فعالیت سامانه‌های باور ۳۷۳، سوم خرداد و طبس منتشر کردند که در حال رهگیری اهداف متخاصم بودند. منابع مستقل نظامی نیز گزارش دادند که پدافند ایران حداقل چندین ریز پرنده و پهپاد هرمس مهاجم را در مسیر نابود کرده است.

برنامه متقابل ایران در سه محور اساسی طراحی شد: نخست، بازیابی رهبری میدان نبرد از طریق بازسازی سریع ساختار‌های نظامی و تصمیم‌گیری؛ دوم، اجرای عملیات‌های دقیق موشکی با هدف ایجاد موازنه ترس؛ و سوم، حفظ توانایی گریز هسته‌ای در چارچوب اصول حقوقی و فنی که به ایران امکان می‌دهد در صورت تهدید موجودیتی، سطح بازدارندگی خود را ارتقاء دهد.

پاسخ سخت، اما حساب‌شده

تنها ۳۶ ساعت بعد از حملات ایالات متحده آمریکا، ایران عملیات «بشارت فتح» را آغاز کرد؛ عملیاتی که شامل شلیک موشک بالستیک و کروز به سمت پایگاه‌های آمریکا در قطر و مواضع نظامی اسرائیل در حیفا، بئرالسبع و پایگاه هوایی نواتیم بود. منابع فرانس‌پرس اعلام کردند که در پی اصابت موشک‌های ایرانی، دست‌کم ۷ نفر در اسرائیل کشته و ۲۰ نفر دیگر زخمی شدند. همچنین، ۱۸ هزار اسرائیلی مجبور به ترک منازل خود و پناه گرفتن در مناطق امن شدند.

از سوی دیگر، ایران با اطلاع‌رسانی قبلی به دولت قطر، حمله به پایگاه العدید را با رعایت اصول انسانی طراحی کرد. این اقدام که از سوی تحلیل‌گران به‌عنوان «مسئولیت‌پذیری راهبردی» تعبیر شد، نشان داد که تهران علی‌رغم تصمیم به پاسخ قاطع، تمایلی به گسترش دامنه جنگ ندارد. در همین چارچوب، ایران پیامی واضح برای کشور‌های عربی منطقه ارسال کرد: «در تقابل با واشینگتن و تل‌آویو، تهران جبهه‌ای باز نمی‌کند مگر برای دفاع از خود.»

از میدان نبرد تا افکار عمومی

در فضای داخلی، مردم ایران با ترکیبی از خشم، اندوه و انسجام، به میدان آمدند. از نخستین ساعات پس از حمله، اجتماعاتی در شهر‌های تهران، تبریز، شیراز، مشهد و اهواز برگزار شد. مردم با در دست داشتن تصاویر شهدای حمله، خواستار پاسخ فوری و قاطع به متجاوزان شدند. این مشارکت مردمی، در کنار مواضع رسمی مسئولان، پیام روشنی به جهان مخابره کرد: «ایران متحد تسلیم‌ناپذیر است.»

در فضای رسانه‌ای نیز تحولی گسترده رخ داد. هزاران تحلیل، یادداشت و گزارش از رسانه‌های بین‌المللی منتشر شد که به‌طور کم‌سابقه‌ای، مشروعیت پاسخ ایران را بررسی می‌کردند. برخی تحلیل‌گران در الجزیره، المیادین و حتی نیویورک‌تایمز اعلام کردند که اگر کشوری مانند فرانسه یا آلمان تحت حمله مشابهی قرار می‌گرفت، قطعاً حق پاسخ نظامی برای خود قائل بود. در این میان، سخنان «سید رسول موسوی»، سفیر پیشین ایران در فنلاند نیز مورد توجه قرار گرفت. او عملیات ایران را «پاسخی راهبردی و حقوقی به تجاوز به تمامیت ارضی یک کشور عضو سازمان ملل» توصیف کرد.

در عرصه دیپلماسی، ایران با سرعت وارد عمل شد. وزیر خارجه ایران در تماسی با وزرای خارجه روسیه، چین، آلمان، عمان و قطر بر حق قانونی ایران در دفاع مشروع تأکید کرد. بر اساس گزارش رأی‌الیوم، روسیه به‌صراحت هشدار داد که در صورت دخالت مستقیم و بیش از حد ایالات متحد، ارسال تسلیحات پیشرفته به تهران را آغاز خواهد کرد. این موضع‌گیری، برای نخستین‌بار در تاریخ روابط تهران-مسکو، از سطح بیانیه فراتر رفت و به اعلام تعهد راهبردی نزدیک شد.

در این میان، نظامیان اسرائیلی با بحران چندوجهی مواجه شدند: شکست در رهگیری موشک‌ها، بی‌اعتمادی عمومی به گنبد آهنین، و افشای ضعف‌های سامانه حیتس ۳. دکتر موطی شیفر، کارشناس صنایع دفاعی اسرائیل، در گفت‌وگویی با شبکه i۲۴، گنبد آهنین را «بزرگ‌ترین دروغ امنیتی اسرائیل» خواند و اذعان کرد که ارتش، ناتوان از مقابله با موشک‌های هایپرسونیک ایران است.

پایان با دست بالا

در نهایت، پس از ۱۲ روز درگیری، رژیم صهیونیستی و آمریکا از طریق کانال‌هایی غیررسمی خواستار توقف حملات شدند. آتش‌بسی نانوشته، اما مؤثر برقرار شد. اما بسیاری از تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که این آتش‌بس تنها در صورت حفظ آمادگی همه‌جانبه ایران پایدار خواهد ماند.

عملیات «بشارت فتح» را باید نه‌فقط یک پاسخ نظامی، بلکه بیانیه‌ای از اقتدار راهبردی ایران دانست. این عملیات، پیام‌آور دوره‌ای جدید از موازنه قوا در منطقه است؛ دوره‌ای که در آن ایران، نه‌تنها در میدان جنگ، بلکه در فضای دیپلماتیک و رسانه‌ای نیز دست بالا را دارد. ایران با اجرای این عملیات، بازی آغازشده توسط رژیم صهیونیستی و آمریکا را با یک رویکرد نظامی هدفمند و محدود، اما هوشمندانه به پایان رساند؛ پایانی که نه‌تنها متجاوز را متوقف کرد، بلکه نظم جدیدی در معادلات امنیتی منطقه ترسیم نمود.